Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
















ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ

Στις 14 Νοεμβρίου 2011 τελέσθηκαν με λαμπρότητα και Εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ, τα εγκαίνια του νέου κτιρίου του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, από την πρώτη του επίσκεψη στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών, στις 13-5-2005, έθεσε κυρίαρχο μέλημά του, την μεταστέγαση από το παλιό και ενοικιαζόμενο κτίριο, και την εγκατάστασή του σε νέες σύγχρονες εγκαταστάσεις, που να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της εποχής μας και να προσφέρουν στους Ιεροσπουδαστές τη δυνατότητα, μέσα απ’ το καινούργιο σχολεί
ο, να καλλιεργηθεί η φιλομάθεια και ο πόθος τους για την Ιερωσύνη.
Οι νέες εγκαταστάσεις είναι έργο καθαρά της τοπικής Εκκλησίας και του ακού
ραστου οιακοστρόφου της Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, σε γιαπί που ανήκε στην ενορία του Αγίου Ανδρέου, πρωτοστατώντας ο ίδιος, και επιβλέποντας σχεδόν καθημερινά, τις εργασίας, κατόρθωσε το ακατόρθωτο। Μέσα σε τρεις (3) μήνες (Ιούλιος-Αύγουστος και Σεπτέμβριος) το εγκαταλειμμένο γιαπί, μεταμορφώθηκε σε ένα σύγχρονο σχολείο, έτοιμο να παράσχει τα εφόδια στους αυριανούς λειτουργο
ύς του επιγείου θυσιαστηρίου, αλλά και να προσφέρει ακάματους εργάτες στη διακονία της Εκκλησίας μας. Τα εγκαίνια έγιναν μέσα σε κλίμα βαθειάς συγκίνησης με τη συμμετοχή των Πολιτικών, Στρατιωτικών, Αστυνομικών, Λιμενικών, Εκπαιδευτικών κ.λ.π. Αρχών και Φορέων της τοπικής μας κοινωνίας, πλήθους κόσμου, και παρόντων σχεδόν όλων των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ।κ। ΙΕΡΩΝΥΜΟ υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ενώ οι Ιεροσπουδαστές ήσαν παρατεταγμένοι ένθεν και ένθεν του διαδρόμου και έψ
αλλαν το "Άξιον εστίν ως αληθώς..."
Τελέσθηκε η ακολουθία του Αγιασμού στο παρεκκλήσιο που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο και πρώτος τον
λόγο έλαβε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας αναφέροντας τα εξής:
«Εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον, ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος».

Μακαριώτατε, Ἅγιοι Πατέρες, Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες, Ἀδελφοί μου Ἀγαπητοί,

Μόνο μὲ αὐτὰ τὰ λόγια μπορῶ νὰ ἐκφράσω τὴν ἄπειρη εὐγνωμοσύνη μου πρὸς τὸν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεὸν ἡμῶν, ὁ ὁποῖος εὐδόκησε καὶ οἰκονόμησε, ὥστε σήμερα μετὰ ἀπὸ κόπους πολλοὺς καὶ δυσκολίες μεγάλες, νὰ τελέσωμε τὰ ἐγκαίνια τοῦ νέου αὐτοῦ κτιρίου στό ὁποῖο θά λειτουργῇ τό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο καὶ θά στεγάζεται ἡ Ἐκκλησιαστική Ἑστία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, κάτι πού ἀποτελοῦσε ἀνάγκη γιά τὴν πόλη μας, τὴν τοπικὴ μας Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ τὴν Ἐκκλησία γενικώτερα.

Στὸ χῶρο αὐτὸ θὰ στεγασθῇ ἡ φιλομάθεια καὶ ὁ πόθος γιὰ τὴν ἱερωσύνη, νέων, οἱ ὁποῖοι ἔχοντας τὴν κλίση ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ ὑπηρετήσουν στὸ Ἅγιο καὶ Φρικτὸ Θυσιαστήριο, θὰ καλλιεργήσουν ἔτι περαιτέρω αὐτὸ τὸν πόθο, ὥστε ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα, νὰ εἶναι ἕτοιμοι γιά τὸ μέγα λειτούργημα καὶ ὑπούργημα τῆς Ἱερωσύνης.
Χρόνια τώρα ἡ Πάτρα φιλοξενεῖ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο, σὲ διάφορα κτίρια, χωρὶς νὰ εὐοδωθοῦν, ἕνεκα ποικίλων ἐξωγενῶν παραγόντων, οἱ προσπάθειες, νὰ ἀποκτήσῃ τὸ ὡς εἴρηται σχολεῖο τὸν δικό του χῶρο καὶ μάλιστα ἐκκλησιαστικό, ποὺ ὡς ἀντιλαμβάνεσθε εἶναι καὶ ὁ φυσικὸς χῶρος ἑνὸς ἐκπαιδευτηρίου αὐτοῦ τοῦ εἴδους.

Ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ ποὺ ἦλθα στὴν πόλη μας, ἀγκάλιασα μὲ πολὺ ἐνδιαφέρον τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο καὶ ἐφρόντισα, ὅσο ἐξηρτᾶτο ἀπὸ τὴν ἐλαχιστότητά μου καὶ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη, νὰ κάνω ὅ,τι ἦτο δυνατὸν γιά τὴν ἀπρόσκοπτη λειτουργία του. Μάλιστα συνέπεσε ἡ θητεία μου ἐπὶ τρία καὶ πλέον ἔτη, ὡς Προέδρου τοῦ Ὑπηρεσιακοῦ Συμβουλίου τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, γιὰ θέματα Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδεύσεως καὶ μοῦ δόθηκε ἡ εὐκαιρία νὰ ἐργασθῶ ἀπὸ τὴ θέση αὐτὴ καὶ νὰ συνδράμω, ὅλη καρδίᾳ καὶ διά τὴν καλὴν λειτουργία τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ μας Λυκείου.

Τὸ κτίριο αὐτό, τὸ ὁποῖο ἠγέρθη ἐπὶ οἰκοπέδου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καὶ ἐπὶ πεπαλαιωμένου σκελετοῦ ἐκ σκυροδέματος, διαβρωμένου ἀπὸ τὸν χρόνο καὶ ἀπὸ ἄλλα αἴτια, ἄρχισε τὸ 2008 μετὰ ἀπὸ ἁγιασμὸ ποὺ ἐτέλεσε ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος προκειμένου νὰ χρησιμοποιηθῇ ὡς Ἐκκλησιαστικὴ Φοιτητικὴ Ἑστία. Οἱ ἐργασίες ἄρχισαν μὲ τοὺς καλυτέρους οἰωνοὺς καὶ μὲ τὴν ἀνάληψη τῆς εὐθύνης τῆς χορηγίας τῆς ἀνεγέρσεως, ὑπό ἀδελφοῦ τινός, ὁ ὁποῖος δὲν ἠδυνήθῃ ὅμως νά προχωρήσῃ λόγῳ τῶν ἀνυπερβλήτων δυσκολιῶν ἐκ τῶν γνωστῶν κακῶν οἰκονομικῶν συγκυριῶν. Ἔτσι ἀνελάβαμε τὸν ἀγῶνα, πάσῃ θυσίᾳ, νὰ οἰκοδομήσωμε ἐμεῖς τὸ παρόν κτίριο, ὥστε νὰ χαροῦμε ὅλοι τὴν λειτουργία του καὶ νὰ εὐφρανθοῦμε βλέποντας νέα παιδιὰ νὰ φιλοξενοῦνται σ’αὐτό.

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ εἴπω τὰ ἑξῆς: Πολλάκις ἠγρύπνησα δεόμενος τοῦ Κυρίου, προκειμένου νὰ εὕρω λύση γιὰ τὴν ἀνέγερση αὐτοῦ τοῦ χώρου τῆς ἀγάπης πρὸς τὰ παιδιά. Δὲν σᾶς κρύπτω ὅτι οὐκ ὀλίγες φορές, ἐλυπήθην σφόδρα, ὅμως οὐδέποτε ἀπεγοητεύθην.

Μὲ ἐντυπωσίασε τὸ γεγονὸς ὅτι κάποιοι εἶπαν: «Ἄς φύγει τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο, ἂν δὲν ὑπάρχῃ στέγη γι’ αὐτό». Εἶπα «ὄχι» καὶ σ’αὐτοὺς καὶ στὸν ἑαυτό μου.
Δέν ἐπέτρεψα ποτέ στόν ἐαυτό μου καί οὔτε θά ἐπιτρέψω, παρά τίς ὅποιες δυσκολίες, νά χάσῃ τὸ ὅραμά του γι’ αὐτὸ τὸν τόπο, ὄχι μόνο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ γενικώτερα. Θυμήθηκα, πολλάκις, τὶς συμβουλὲς ἑνὸς σοφοῦ γέροντα, ὁ ὁποῖος μοῦ ἔλεγε μὲ νόημα: «... Μπροστὰ στὶς δυσκολίες νὰ ἐπιμένῃς. Ποτὲ νὰ μὴν ἀπελπίζεσαι. Ὁ Θεὸς ἀκούει τοὺς κτύπους τῆς καρδιᾶς σου καὶ δίδει κατὰ τὴν ἱερά σου ἐπιθυμία...». Γνωρίζω Μακαριώτατε, πολύ καλά καί τήν ἰδικήν σας ἀγωνία γιά τήν Ἐκκλησιαστική Ἐκπαίδευση καί τόν ἀγῶνα σας πάνω στό θέμα αὐτό, ὄχι μόνο τώρα πού εἶσθε Ἀρχιεπίσκοπος, ἀλλά καί ἐνωρίτερα. Ὅπως γνωρίζω καί τούς κόπους τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου σας Κυροῦ Χριστοδούλου. Ἀντηχοῦν στά αὐτιά μου τά γεμᾶτα πάθος λόγια τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, ὁ ὁποῖος τόσον κατά τόν καιρό τῆς θητείας μου στήν Ἱερά Σύνοδο ἐπανελάμβανε συνεχῶς ὅτι πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε γιά τήν Ἐκκλησιαστική Ἐκπαίδευση, ἀλλά καί κατά τήν τελευταία συνάντησή μας, ὀλίγον πρό τῆς ἐξόδου του ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ἐνῶ ἤδη ἦτο ἐμφανές ὅτι ἔφευγε ἐκ τῶν προσκαίρων καί γηίνων, μοῦ ἐπανέλαβε μέ πόνο ψυχῆς. «Δεσπότη μου πρέπει νά προσέξετε καί νά ἀγωνισθῆτε γιά τό θέμα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαιδέυσεως». Ἄς εἶναι αὐτή ἡ ἀναφορά εἰς μνημόσυνον αὐτοῦ.

Καὶ ἰδοὺ μετὰ ἀπὸ ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ χαιρόμεθα ὅλοι μαζὶ, ἡ τῶν Πατρέων συνεκλεκτή (ἡ Ἐκκλησία δηλ. τῶν Πατρῶν) τὰ ἐγκαίνια αὐτοῦ του κτιρίου, τὸ ὁποῖο θὰ ἐξυπηρετήσῃ διπλοῦν σκοπόν:

1. Θὰ στεγάσῃ τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Λύκειο καὶ τὸ τμῆμα Ἐκκλησιαστικῆς κατευθύνσεως τοῦ Ι.Ε.Κ. , καὶ
2. Θὰ φιλοξενήσῃ ἀπόρους νέους, κατ’ ἀρχὰς Ἱεροσπουδαστάς καὶ ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει δυνατότης καὶ ἄλλους (φοιτητάς ἢ σπουδαστάς). Σκεπτόμεθα σὺν Θεῷ νὰ ἐπεκτείνωμεν αὐτὴ τὴν χρήση καὶ πιστεύω ὅτι θὰ τὰ καταφέρωμεν.
Ἀγαπητοί μου, αὐτὸ τὸ ἵδρυμα ἔγινε μὲ πόνο καὶ πολλὴ προσευχή˙ μὲ δάκρυα καὶ κόπους μεγάλους, τοῦ ὁμιλοῦντος καὶ τῶν συνεργατῶν του.

Ὅ,τι εἴχαμε τὸ δώσαμε. Ἐξαντλήσαμε ὅλες μας τὶς δυνατότητες ὡς Ἱερὰ Μητρόπολη, γιὰ νὰ προσφέρωμε στὴν πόλη μας, στὸν τόπο μας αὐτὴ τὴν δυνατότητα, νὰ ἀπολαύσῃ ἕνα ἔργο ἀγάπης τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ μάλιστα σὲ δύσκολους καιρούς.

Θὰ χρησιμοποιήσω μία φράση, ἡ ὁποία θὰ καταδείξῃ τὸ πόσο δυσκολευτήκαμε γιὰ νὰ φτάσουμε ἕως ἐδῶ: «Στύψαμε καὶ τὰ ράσα μας ἀκόμα, γιὰ νὰ περατωθοῦν οἱ ἐργασίες».

Ἐπιθυμῶ σήμερα, νὰ ἐκφράσω τὶς εὐχαριστίες μου πρὸς ὅλους ὅσοι ἐβοήθησαν νὰ φτάσωμε στὴν εὔσημη αὐτὴ ἡμέρα.

Πρός τὸ Ἐκκλησιαστικὸ Συμβούλιο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου γιὰ τὴν παραχώρηση στὴ Μητρόπολη, τοῦ χώρου αὐτοῦ, ὥστε νὰ προχωρήσωμε τὶς ἐργασίες. Ἀλλὰ καὶ ὅσους ἐκ τῶν Ἱερῶν Ναῶν ἐβοήθησαν, μέ πολλή χαρά, γιὰ τὴν ἐπίπλωση τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ μας Λυκείου καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἑστίας. Γνωρίζω τίς δυσκολίες τῶν καιρῶν. Ὅμως γνωρίζω ὅτι στίς δύσκολες περιόδους ἔγιναν τά μεγαλύτερα ἔργα.
Ἰδιαιτέρως εὐχαριστῶ τὸν Διευθυντὴ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου κ. Ἰωάννη Κόττορο, ὁ ὁποῖος μέ πολλή σεβασμό, τιμή καί ἀγάπη, συνεργάζεται μαζί μας καί διάκειται εὐλαβῶς καί μέ ἀφοσίωση πρός τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, καί ὁ ὁποῖος ἀγωνίστηκε μαζί μου θυσιαστικά γιά τό ἔργο αὐτό. Ἐπίσης εὐχαριστῶ καί τὸ Ἐκπαιδευτικὸ καὶ λοιπὸ προσωπικό τοῦ Σχολείου ποὺ ξημεροβράδυαζαν μαζί μου ὥστε νὰ φτάσωμε στὸ τέλος. Τί νὰ εἴπω ὅμως καὶ γιὰ τὰ καλὰ καὶ εὐλογημένα παιδιά μας, τοὺς μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ μας Λυκείου ποὺ ἔκαναν τὰ πάντα γιὰ νὰ βοηθήσουν σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς προσπάθειες. Ὁ Θεὸς νὰ τοὺς εὐλογῇ καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τοὺς μύχιους πόθους τῶν καρδιῶν τους.

Νὰ ἔχουν ὑγεία καὶ δύναμη οἱ πρῶτοι, οἱ Καθηγηταί δηλ. στὸ πολυεύθυνο ἔργο τῆς διαπαιδαγωγήσεως τῶν μαθητῶν καὶ μάλιστα σὲ ἕνα σχολεῖο τὸ ὁποῖο ἔχει πνευματικοὺς στόχους ὑψηλούς, ἀφοῦ ἑτοιμάζει τοὺς μελλοντικοὺς Κληρικοὺς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.

Οἱ δεύτεροι, οἱ μαθηταί, νὰ ἔχουν ἐπίσης ὑγεία καὶ πρόοδο στὰ μαθήματά τους ὥστε νὰ ἐπιτύχουν, μὲ τὴν μελέτη καὶ τὴν ἀφοσίωση στὶς σπουδές τους τὸν συγκεκριμένο στόχο τους. Δὲν γνωρίζω ἂν θὰ γίνουν Κληρικοί. Αὐτὸ εἶναι θέλημα πρωτίστως τοῦ Θεοῦ. Ὅμως, πιστεύομεν, ὅτι θὰ τοὺς καμαρώσουμε πολὺ ὑψηλὰ μέσα στὴν κοινωνία, εἴτε γίνουν Κληρικοί, εἴτε ἀκολουθήσουν ἄλλες κατευθύνσεις. Τὰ ἐφόδια τὰ ὁποῖα λαμβάνουν καὶ θὰ λάβουν σ’αὐτὸ τὸ ἐκπαιδευτήριο εἶναι ποικίλα καὶ σημαντικά. Δὲν ἔχει αὐτὸ τὸ Σχολεῖο νὰ ζηλέψῃ τίποτε, ἀπὸ ὅλα τὰ ἄλλα Λύκεια. Ἐδῶ καλλιεργεῖται ὅχι μόνο ἡ κατά κόσμον γνῶσις, ἀλλά καί ἡ κατά Θεόν σοφία, ἡ ὁποία εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν ὁλοκλήρωση τοῦ ἀνθρώπου, ἀφοῦ ἡ πρώτη ἡ κοσμική γνώση καί ἐπιστήμη χωρίς τήν δεύτερη εἶναι πολλάκις ἄχρηστη καί καταντᾶ ἐπικίνδυνη. Γνωρίζομε ὅλοι μας τά προβλήματα τοῦ συγχρόνου Ἐκπαιδευτικοῦ συστήματος καί τήν κρίση τῆς παιδείας, ἡ ὁποία ὀφείλεται στό γεγονός ὅτι θελήσαμε νά στηρίξωμε τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν μας στήν στεῖρα τεχνογνωσία καί σέ ξένα ἐκπαιδευτικά πρότυπα, ἄσχετα μέ τήν δική μας πνευματική κληρονομιά καί πολιτιστική ταυτότητα.

Ὁ ὑποψήφιος Ἱερεύς μέσα στό Σχολεῖο πρέπει νά λαμβάνῃ παιδεία μέ τήν διττή ἔννοια τοῦ ὅρου, ὥστε νά δυνηθῇ νά ὁδηγήσῃ τόν Λαό τοῦ Θεοῦ ὡς πνευματικός ἡγέτης καί διδάσκαλος. Γι’ αὐτό ἐπιμένετε καί Σεῖς Μακαριώτατε καί ὅλοι μας γιά νά κρατηθῇ ὄρθια ἡ Ἐκκλησιαστική Ἐκπαίδευση, μέσα ἀπό ἕνα τέτοιο σχῆμα πού θά παράσχῃ οὐσιαστική παιδεία ποτισμένη μέ τά νάματα τῆς Ὀρθοδόξου πνευματικότητος καί τῆς Ἐκκλησιαστικῆς λειτουργικῆς ζωῆς. Διαφορετικά δέν ὑπάρχει λόγος νά ἀγωνιζόμεθα.

Ἡ Ἐκπαίδευση γενικά πρέπει νά ἀντισταθῇ στόν ὁδοστρωτῆρα τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν, ὥστε νά δυνηθοῦμε νά περισώσωμε ὅ,τι μᾶς ἀπέμεινε σ’ αὐτό τόν τόπο. Ἡ Ἐκκλησιαστική Ἐκπαίδευση, εἰδικά, πρέπει νά ἐργασθῇ πρός αὐτή τήν κατεύθυνση.

Πόσο ἐπίκαιρη εἶναι στά χρόνια μας ἡ κραυγή τοῦ ἀδούλωτου Ἕλληνα Παπουλάκου: «Ὄχι στά ἄθεα γράμματα. Τά ἄθεα γράμματα παραμέρισαν τούς ἁγίους καί ἀγωνιστές καί βάλανε στό κεφάλι τοῦ Ἔθνους μας ξένους καί ἄπιστους, πού θέλουνε νά νοθεύσουνε τήν ζωή μας. Τά ἄθεα γράμματα ὑφαίνουν τό σάββανο τῆς Πατρίδος μας..... Αὐτά λοιπόν τά γράμματα θά μάθουνε τά παιδιά μας; Κι’ ἄν ἀκόμα συναχθοῦν ὅλοι οἱ ἄθεοι γραμματισμένοι καί στιφτοῦν σάν τό λεμόνι, δέν θά πετύχουν νά γράψουν μιάν ἀράδα πού νά ἀξίζῃ, ὅσο μιά γραμμή ἀπό τά Βαγγέλια...».

Ἐνδεικτικά ἀναφέραμε τά παραπάνω, γιά νά καταδείξουμε τήν ρίζα τῆς σημερινῆς κρίσεως καί τοῦ ξεπεσμοῦ τῆς κοινωνίας μας καί δή τῆς Ἑλληνικῆς.

Σημειώνομε, ὅτι ἀπὸ τὸ Ἐκκλησιαστικό μας Λύκειο, εἴχαμε τὰ τελευταῖα χρόνια ἐπιτυχίες καὶ στὶς Ἀνώτατες Σχολές.

Μακαριώτατε, ἀδελφοί μου, παραδίδοντας αὐτὸ τὸ Σχολεῖο στὴ λειτουργία, εὐχαριστῶ τὸν Θεό, γι’αὐτὴ τὴν μεγάλη εὐεργεσία καὶ δωρεά του, τὸν Ἅγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα γιὰ τὶς πρεσβεῖες του καὶ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ Προστάτης τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ μας Λυκείου καὶ στὸν ὁποῖο ἀφιερώσαμε, τὸ ἐντός τοῦ Διδακτηρίου, Παρεκκλήσιο.

Εὐχαριστῶ καὶ ὅλους ὅσοι συνέβαλαν μὲ τὴν ἀγάπη τους καὶ τὴν προσευχή τους, νὰ φθάσωμε ἕως τὴν σημερινὴ εὐφρόσυνη ἡμέρα τῆς ἐγκαινίων.

Ἰδιαιτέρως ἀναφέρομε τοὺς Ἀδελφοὺς Καούρη, τὸν Ἀθανάσιο καὶ τὸν Γεώργιο, οἱ ὁποῖοι ἡμέρα καὶ νύκτα ἔδωσαν τὸν καλύτερό τους ἑαυτὸ μαζὶ μὲ τὰ συνεργεῖα τους, ὑφιστάμενοι τὴν πίεση τοῦ ὁμιλοῦντος καὶ πολλάκις τὶς φορτικές του ὑποδείξεις γιὰ νὰ προφθάσωμε τὸν χρόνο, Ἐπίσης εὐχαριστῶ καί τόν Ἁγιογράφο κ. Πέτρο Λαμπρινάκο.

Ὅλους ἐσᾶς ποὺ ἤλθατε σήμερα ἐδῶ, Κληρικοὺς καὶ Λαϊκοὺς ἀγαπητοὺς ἀδελφοὺς καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ, θερμά σᾶς εὐχαριστῶ καὶ σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ, εὐχόμενος πᾶσαν παρὰ Θεοῦ δωρεὰν καὶ εὐλογίαν.

Μακαριώτατε Σᾶς εὐχαριστῶ καί αὖθις καί Σᾶς εὐγνωμονῶ γιά τόν κόπο πού κάνατε νά ἔλθετε στήν Πάτρα σήμερα καί νά ἐγκαινιάσετε τό Ἐκκλησιαστικό μας Λύκειο. Τά ἔτη Σας πολλά».
Στη συνέχεια μίλησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ, ο, οποίος μετυαξύ άλλων είπε:
«Ο τόπος μας, ιδιαίτερα σήμερα, χρειάζεται τη συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας» επισήμανε, μεταξύ άλλων, σήμερα το απόγευμα ο Αρχιεπίσκοπος στην τελετή εγκαινίων του εκκλησιαστικού λυκείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
«Πρέπει», υπογράμμισε, «η Εκκλησία να υπερβεί τις δυσκολίες και να σταθεί πλάι στην Πολιτεία και η Πολιτεία να μην βάλει στο περιθώριο, ούτε να εξοστρακίζει τις παραδόσεις και την εκκλησιαστική ζωή».
Και συνέχισε: «Θα πω μια σκέψη που πρέπει ιδιαίτερα να καλλιεργηθεί τον καιρό αυτό. Δεν θα πολιτικολογήσω. Παρακολουθήσαμε τα γεγονότα και τις προσπάθειες που έγιναν για συναίνεση, ένα αίτημα που ακουγόταν από παντού. Μα δε μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να κάτσουν όλοι μαζί να βρουν μία λύση και να προχωρήσουμε; Πρέπει να προχωρήσουμε πιο πέρα. Η Εκκλησία έχει εδώ πέρα έναν ουσιαστικό λόγο».
«Ωραία η κομματική συναίνεση, αλλά δεν έχει διάρκεια. Θα περάσουν οι δυσκολίες και θα ξαναρχίσουμε τα ίδια. Τι λέει η Εκκλησία; Καλή η κομματική συναίνεση, αλλά πιο καλή και άριστη η κοινωνική συναίνεση, πέρα από αυτά που μας χωρίζουν. Όλοι μας λαχταρούμε να είμαστε μια οικογένεια, να κάνουμε έναν αγώνα. Αυτό ακριβώς είναι και το μήνυμα της Εκκλησίας, κι αυτό μπορεί να δώσει σήμερα όχι με λόγια, με πράξη».
Αυτή τη συναίνεση, τη συνεργασία Κράτους και Εκκλησίας, συνέχισε ο Μακαριώτατος, πρέπει να τη νιώθουν τα παιδιά μας, σε όλα τα σχολεία και σ’ όλες τις εκφάνσεις και τις εκδηλώσεις της ζωής.
«Το πιο καλό σημάδι είναι όταν συνεργαζόμαστε όλοι μαζί για το κοινό καλό» τόνισε.
Ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε επίσης πως η σημερινή ημέρα είναι ημέρα - σταθμός για την εκκλησιαστική εκπαίδευση.
«Είμαι συγκινημένος γιατί αυτό το έργο ήρθε στην πιο κατάλληλη ώρα, σε μια περίοδο που πρέπει να προσανατολιστούμε και να χαράξουμε καινούριες γραμμές. Να μάθουμε όλοι πως πρέπει να είμαστε μπροστά, να πρωταγωνιστούμε για τα καλά έργα που έχουν καλό σκοπό».
«Βρισκόμαστε», πρόσθεσε ο Μακαριώτατος, «σε μία περίοδο που πρέπει να διαπιστώσουμε ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα πνευματικής και ηθικής κρίσης. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό δεν μπορούμε να πάρουμε το κατάλληλο φάρμακο».
Έδωσε απάντηση και σε όσους διερωτώνται ποια είναι η ανάγκη του εκκλησιαστικού σχολείου σήμερα.
«Ακούμε γύρω μας ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι κάτι περίσσιο στο σχολείο και καλό θα είναι να απομακρυνθεί από το χώρο της μάθησης» σημείωσε Και συνέχισε: «Ακούμε και μερικές "παλαβές" ιδέες, αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση, ότι το υπουργείο δεν θα πρέπει να λέγεται Παιδείας και Θρησκευμάτων και για τα θρησκευτικά θέματα να ασχολείται μία υπηρεσία, μία γραμματεία σε ένα υπουργείο. Να είναι δηλαδή η Ορθοδοξία όπως είναι ο ισλαμισμός και άλλες θρησκείες στην Ελλάδα».
Δεν θα υπάρξει πιο τραγικό πράγμα, επισήμανε ο Μακαριώτατος, αν αποφασίσουν να κάνουν κάτι τέτοιο πράξη, διότι, όπως είπε, διαμαρτύρεται η καρδιά και η ψυχή του Καποδίστρια που πίστευε πως σε αυτόν τον τόπο θρησκεία και δημόσια εκπαίδευση έχουν κοινή πορεία.
Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε, τέλος, στην Εθνοσυνέλευση του Άργους, όταν οι κληρικοί κατανοώντας τις δυσκολίες που υπήρχαν διέθεσε όση περιουσία είχε στη διάθεση του κράτους.
«Αξιοποιήστε την και όταν έρθει ο χρόνος και αποκατασταθούν τα πράγματα θα την επιστρέψετε στην Εκκλησία, είπαν τότε οι παπάδες» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Μακαριώτατος.
«Οι πολιτικοί αποφάσισαν τότε, από αυτή την περιουσία, η οποία ήταν 10 εκ. στρέμματα να δοθούν τα ¾ στο κράτος, σε δήμους και κοινότητες. Και το κράτος έδωσε σε αντάλλαγμα με νόμο τη μισθοδοσία του κλήρου και την εκκλησιαστική εκπαίδευση» επισήμανε.
Και κατέληξε: «Η εκκλησιαστική εκπαίδευση είναι επομένως θεμέλιος λίθος από το 1827. Φανταστήκατε ποτέ ότι θα μπορούσε τη Σχολή Ευελπίδων, τη Σχολή Ικάρων ή Αστυνομικών να την οργανώσει η Εκκλησία; Όχι. Τότε πως τη στελέχωση της Εκκλησίας, την ετοιμασία των κληρικών για τις θέσεις του εκκλησιαστικού χώρου πρέπει να την έχει το κράτος σε αποκλειστικότητα; Είναι ένα θέμα που πρέπει να το δούμε τώρα που ξεκαθαρίζουν μερικά πράγματα.
Στη συνέχει το λόγο έλαβε ο Διευθυντής του Γεν. Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών κ. Ιωάννης Κόττορος, ο οποίος μίλησε για τηνν προσφορά του Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών και είπε:
«Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΕ,

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ,
Θεοφιλέστατε, Εντιμώτατοι Άρχοντες, Αξιότιμη κ. Διευθύντρια της Δ/θμιας Εκπαίδευσης και Αντιπρόεδρε της Σχολικής Εφορείας του Λυκείου μας,
Ελλογιμώτατοι κ.κ. Σχολικοί Σύμβουλοι Α/θμιας και Δ/θμιας Εκπαίδευσης,
Ελλογιμώτατοι κ।κ. Διευθυντές, Υποδιευθυντές και Καθηγητές των Εκκλησιαστικών μας Σχολείων, Σεβαστά Μέλη της Σχολικής μας Εφορείας,

Κύριε Πρόεδρε της Ε.Λ.Ε.Ε., Κύριε Πρόεδρε και Μέλη του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε.
Αξιότιμη κ. Διευθύντρια της Γενικής Εστίας της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως,
Ελλογιμώτατοι κ. Συνάδελφοι,
Φίλτατοι ομογάλακτοι Απόφοιτοι του Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών,
Αγαπητοί μας Μαθητές,
Κυρίες και Κύριοι,
Σπεύδω εν πρώτοις να αναπέμψω δοξολογίες και ευχαριστίες στο Τριαδικό μας Θεό που μας αξίωσε να υποδεχώμεθα σήμερα με ιδιαίτερη χαρά και βαθύτατο σεβασμό τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ, εξ αφορμής της τελετής των εγκαινίων του λαμπρού και συγχρόνου οικοδομήματος του Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών και της Εκκλησιαστικής Εστίας.
Η παρουσία σας Μακαριώτατε στο σχολείο μας περιποιεί υψίστη τιμή.
Μεγάλη η συγκίνηση που συμμετέχετε στη χαρά μας εντιμώτατοι άρχοντες και φορείς, κλήρος και λαός της Αχαϊκής γής.
Ιδιαίτερη συγκίνηση διακατέχει την ψυχή μας τούτη τη στιγμή μέσα σε ατμόσφαιρα τόσο πλούσια σε εκφράσεις συναισθημάτων εξ αιτίας παρουσιών που τόσο έντονα ερεθίζουν σε αναμνήσεις μαθητικών προσπαθειών και διαγωγών και ονειροπολήσεων και βιώσεων στιγμών, όντως ανεπανάληπτων. Πρόσωπα υψηλά ιστάμενα στη σύγχρονη κοινωνία, πρόσωπα τα οποία προ ολίγων ετών έζησαν και γαλουχήθηκαν πνευματικά στο Εκκλησιαστικό μας Σχολείο.
Και ασφαλώς αναμιμνήσκεσθε άπαντες ημερών αρχαίων.
Μακαρίζω την ώρα αυτή και σας καλοσωρίζω όλους από καρδιάς στο καινούργιο μας σπίτι.
Ζούμε σήμερα σε μια Ευρώπη που ασχολείται μόνο με νούμερα & ομόλογα. Γίνεται πολύς λόγος για οικονομική κρίση, κοινωνική κρίση, πνευματική κρίση, η οποία οφείλεται κυρίως στην απομάκρυνσή μας από τις χριστιανικές και πολιτιστικές μας ρίζες. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να αλλάξουμε τρόπο ζωής και να ξαναβρούμε τις αρχές & τις αξίες που χάσαμε. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην πατρίδα μας εμφανίζουν αποκαρδιωτικό το παρόν και προβάλλουν ζοφερό το μέλλον κυρίως για τη νεολαία μας, για της οποίας την εκπαίδευση αγωνίζονται από τα ιδιαίτερα ανά την Ελλάδα μετερίζια τους, τα Εκκλησιαστικά μας Σχολεία, τα οποία υπέστησαν πρώτα, σε ολόκληρη την Εκπαιδευτική Κοινότητα, τις καταργήσεις και τις συγχωνεύσεις.
Γνωρίζουμε Μακαριώτατε το ιδιαίτερο ενδιαφέρον Σας για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση από τότε που ήσασταν πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου της Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως. Άλλωστε συνεχώς το αποδεικνύεται και η επίσκεψη και παρουσίας Σας σήμερα, στα εγκαίνια του νέου Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών, τούτο περιφανέστατα αποδεικνύει.
Γι αυτά ακριβώς τα Σχολεία που τόσα πρόσφεραν και προσφέρουν, κυρίως σε χρόνους κρίσιμους, επικαλούμεθα εκτός της μεσιτείας των εφόρων του Σχολείου μας Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του Αγίου Νεκταρίου και τις θεοπειθείς ευχές Σας, προσβλέποντες στην ανύστακτη μέριμνα και αγάπη Σας .
Πιστεύομε ότι η σωτήριος χάρις του Θεού δεν θα επιτρέψει άλλους ταλανισμούς και δυσκολίες.
Η Εκκλησιαστική Εκπαίδευση στην Πάτρα, στη νεότερη ιστορία της, μεταπολεμικά, συνδέεται κυρίως με την ίδρυση και λειτουργία του Ανωτέρου Εκκλησιαστικού Φροντιστηρίου, μετά από μεταφορά του Εκκλησιαστικού φροντιστηρίου Κερκύρας 23 Οκτωβρίου 1947 και μετατροπής του σε Ανώτερο, το οποίο λειτούργησε από το σχολ. Ετος 1948 – 49 .
Για λόγους ιστορικούς αναφέρω οτι στον αριθμό 1 του μαθητολογίου αναφέρεται το όνομα του μαθητού Αβραντινή Θεοκλήτου μετέπειτα Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Το 1971 ανεστάλη η λειτουργία του για να επαναλειτουργήσει το σχολ. Έτος 1976-77 ως Μέσο Εκκλλησιαστικό Φροντιστήριο Πατρών.
Από το σχολ. Έτος 1979-80 ως τετρατάξιο Εκκλησιαστικό Λύκειο, από το 1998-99 ως Ενιαίο Εκκλησιαστικό Λύκειο και από το 2005 ώς Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών.
Ένα Σχολείο με πολλά ονόματα, αλλά με μια ιστορία. Ένα Σχολείο που ανέθρεψε σωματικά και πνευματικά χιλιάδες μαθητές κυρίως της Δυτικής Ελλάδος. Αχαΐας, Επταννήσων, Αιτωλοακαρνανίας, Ηλείας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Φωκίδος. Ένα Σχολείο μόρφωσης και αγωγής μοναδικής. Ένα Σχολείο Χριστοκεντρικό και ανθρωποκεντρικό. Ένα Σχολείο με προσφορά και έργο τεράστιο, μέσα σε δυσκολότατες συνθήκες διαβίωσης και ανεπάρκειας υλικοτεχνικής υποδομής, αλλά υπερεπάρκειας αγάπης από μέρους του προσωπικού, διδακτικού και υπηρετικού.
Το πρώτο διάστημα λειτουργίας του, Σεπτέμβριο – Οκτώβριο του 1948, φιλοξενήθηκε στο 3ο Γυμνάσιο Αρρένων Πατρών, το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου στο Νυκτερινό Γυμνάσιο Πατρών και στη συνέχεια σε ενοικιαζόμενους χώρους στην Πλατεία Όλγας, Αγ Διονύσιο, Αλ. Υψηλάντου 197 στην Παντάνασσα και τελευταία στην οδό Κορίνθου 139.
Επιτρέψατέ μου Μακαριώτατε να απευθύνω θερμές ευχαριστίες προς τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ και να εξάρω δι’ ολίγων πτωχών και πενιχρών λόγων την μεγίστη προσφορά του.
Ζητώ όμως την πατρική του συγχώρηση και κατανόηση για δύο λόγους.
α) Διότι δεν έλαβα την ευλογία του καθότι ποτέ δεν του άρεσαν αυτές οι παρουσιάσεις και επευφημίες, και

β) Διότι θα αδικήσω αυτή την προσφορά του ένεκα του περιορισμένου χρόνου αλλά και της αδυναμίας μου.
Ας λογισθούν όμως οι ταπεινοί λόγοι μου, αντίδωρον υϊικής αγάπης, οφειλή καθήκοντος, έκφραση σεβασμού και ευγνωμοσύνης γι’ αυτό το μεγάλο δώρο, γιατί μετά από 60 χρόνια ζωής το Εκκλησιαστικό Λύκειο απέκτησε στέγη.
Ο Θεμέλιος λίθος, για ιδιόκτητη στέγη του Εκκλησιαστικού Λυκείου, μπήκε στο νου και την καρδιά Σας κατά την πρώτη επίσκεψή Σας στο Εκκλησιαστικό Λύκειο, ως Μητροπολίτης Πατρών, στις 13 Μαΐου 2005.
Σας παραδίδουμε τη δύναμη της ψυχής μας Σεβασμιώτατε, Ιεροσπουδαστές, Διδακτικό, Διοικητικό & υπηρετικό προσωπικό για να συνεχίσετε την μεγάλη αποστολή Σας.
Καταθέτουμε την αφοσίωση και την εμπιστοσύνη μας προς εσάς.
Σας προσφέρουμε μυροφόρο ανθοδέσμη και τους αγλαούς καρπούς της συγκομιδής του Σχολείου μας. Η ανθοδέσμη αυτή περιλαμβάνει 1105 αποφοίτους Ιεροσπουδαστές εκ των οποίων: 1 Αρχιερέα, 405 Ιερείς, Διακόνους και Μοναχούς, 186 Θεολόγους και πλήθος καθηγητών, διδασκάλων, νομικών, μουσικών, και αγιογράφων.
Θα ήμουν επιλήσμων και αγνώμων εάν δεν αναφερόμουν στα μέλη των εκάστοτε Σχολικών Εφορειών, των οποίων Πρόεδρος και Έφορος είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας και τους ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και την προσφορά τους.
Αξιοχρέως θέλω να μνημονεύσω και να ευχαριστήσω τους αξιοτίμους διατελέσαντες Καθηγητές και Διευθυντές, ιδιαιτέρως δε τον προκάτοχό μου Πρωτοπρεσβ. π. Νικόλαο Σκιαδαρέση, για την πολύχρονη προσφορά του στο Εκκλησιαστικό μας Λύκειο και την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση, καθώς επίσης και τους συναδέλφους Καθηγητές που υπηρετούν στο Σχολείο, για όσα προσέφεραν και προσφέρουν στον τομέα της αρετής και της παιδείας, στον τομέα της προσφοράς στελεχών στον ιερό κλήρο της Εκκλησίας μας, στον τομέα στελεχών της ευρύτερης κοινωνίας μας με έντιμους οικογενειάρχες, με άξιους εκπαιδευτικούς και άλλους επαγγελματίες.
Ευχαριστώ το διοικητικό και υπηρετικό προσωπικό γιατί προσπαθούν να σηκώσουν το σταυρό του χρέους αγόγγυστα.
Στους Ιεροσπουδαστές μας θέλω να τους πω ότι είναι σημαντικό πολλές φορές, ο παιδαγωγός να είναι αυστηρός και ο μαθητής μέσα από την αυστηρότητα να διακρίνει την αγάπη, τον πόνο και τη θυσία του διδασκάλου.
Να ευχαριστήσω τους αποφοίτους του Λυκείου μας, κληρικούς και λαϊκούς, που ήρθαν από μακριά.
Ευχαριστώ τους συναδέλφους Διευθυντές, Υποδιευθυντές και Καθηγητές των Εκκλησιαστικών Σχολείων, που λάμπρυναν με την παρουσία τους την τελετή των εγκαινίων.
Ευχαριστώ για την παρουσία της τη Διευθύντρια της κεντρικής Εστίας Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως κ. Καλή Αλυσανδράτου.

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατε, Θεοφιλέστατε, Σεβαστοί πατέρες, κυρίες και κύριοι,

Εξαιρετική βραδιά για το Σχολείο μας. Χαίρει σήμερα χαρά μεγάλη.

Το Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών, έχει ιστορία, παρελθόν, έχει παρόν και με την αγάπη, τη συμπαράσταση και τις ευλογίες του Μακαριωτάτου και του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, θα έχει και λαμπρό μέλλον.
Ο μαθητής της Γ΄ τάξεως του Λυκείου Γεράσιμος Αναστασόπουλος, προσφώνησε το Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ, λέγοντας τα εξής:
«Μακαριώτατε πάτερ και Δέσποτα,
Με πολλή χαρά και πολύ σεβασμό, Σας υποδεχόμεθα σήμερα στο καινούργιο μας Σχολείο, στο Γενικό Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών και με ευλάβεια περισσή, Σας προσκυνούμε και ασπαζόμαστε τα τίμια χέρια σας.
Σας ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας, γιατί εκάνατε τον κόπο, να έλθετε στην πόλη μας και να τελέσετε τα εγκαίνια του Σχολείου μας και της Εκκλησιαστικής Εστίας, στον ωραίο αυτό χώρο, τον οποίο μας εχάρισε η αγάπη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Χρυσοστόμου και η στοργή της τοπικής μας Αγίας και Αποστολικής Εκκλησίας.
Μακαριώτατε,
Γνωρίζουμε το μεγάλο και πατρικό Σας ενδιαφέρον για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και τα Εκκλησιαστικά Σχολεία. Γνωρίζουμε τους αγώνες σας και την μέριμνα σας, για την προώθηση των θεμάτων τα οποία αφορούν στον ευαίσθητο τομέα που μας αφορά, που αφορά το μέλλον της Αγίας μας Εκκλησίας και της κοινωνίας γενικότερα.
Εκφράζοντας τα ευγνώμονα υιϊκά αισθήματα όλων των μαθητών του σχολείων μας, ευχόμεθα ταπεινά από τα βάθη της ψυχής μας, ο Κύριος να Σας χαρίζει υγεία και δύναμη ώστε να πηδαλιουχήτε εις έτη πολλά και θεοτίμητα το σκάφος της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος, προς δόξαν του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού ημών και σωτηρίαν των ανθρώπων.
Εξ ονόματος των μαθητών του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών, παρακαλούμε θερμώς να δεχθείτε τα ταπεινά και απλά αυτά δώρα, τα οποία Σας προσφέρουμε με βαθύ σεβασμό και με ευγνώμονες ευχαριστίες, ως αντίδωρα της ιδικής Σας για μας αγάπης και πατρικής στοργής.
Τα έτη σας πολλά Μακαριώτατε». Επίσης ευχαρίστησε τον Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ. κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ για το ενδιαφέρον του για το Σχολείο και την πολλή του αγάπη. Οι Μαθητές προσέφεραν στον Μακαριώτατο, μια Εικόνα του Αγίου Ανδρέου και τοπικά προϊόντα από την Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσης.
Μετά τις προσφωνήσεις, αποκαλύφθηκε η σχετική μαρμάρινη πλάκα των εγκαινίων, έγινε ξενάγηση στους χώρους του Σχολείου και της Εστίας και δόθηκε δεξίωση σε όλους τους παρευρισκομένους.