Οι δήθεν ύβρεις κατά του Ελληνισμού την Κυριακή της Ορθοδοξίας++++

 Η Αγία μας Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία καθόρισε, ως όφειλε, επακριβώς τα όρια της αλήθειας και της πλάνης, διότι πιστεύει ότι η αλήθεια είναι συνώνυμη με τη σωτηρία. Οι αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων περιχαρακώνουν την βιβλική αλήθεια και την αυτοσυνειδησία της Εκκλησίας μας, ώστε να αποτελούν την αλάνθαστη πυξίδα πλεύσης του νοητού σκάφους της ως τα έσχατα της ιστορίας. 

    Μελετώντας με προσοχή το «Συνοδικό» Της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, το οποίο διαβάζεται την Κυριακή της Ορθοδοξίας στους ναούς, κατά την τελετή της περιφοράς των Ιερών Εικόνων, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τη μέριμνα των Πατέρων να καθαρθεί η πίστη της Εκκλησίας από περιρρέουσες ιδέες του παρελθόντος, τις οποίες κάποιοι αναμίγνυαν με την διδασκαλία Της, με στόχο να επικρατεί σύγχυση στους πιστούς.

      Κάποιοι, όμως περίεργοι τύποι, τα τελευταία χρόνια, που αρέσκονται να παριστάνουν τους «ελληναράδες», ασκούν σκληρή κριτική κατά των «όρων» της αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ότι δήθεν μέσω αυτών …υβρίζεται ο Ελληνισμός, επειδή απορρίπτονται από αυτή ορισμένες δοξασίες των αρχαίων προγόνων μας ως αντίθετες με τη χριστιανική διδασκαλία! Δεν κάνουν όμως τον κόπο να μελετήσουν, τι είδους δοξασίες είναι αυτές και την αντιφατικότητα και το ξεπερασμένο τους, ακόμη και στην αρχαία Ελλάδα.

       Αναφέρουμε ως παραδείγματα τις δοξασίες της προΰπαρξης των ψυχών καιτης αϊδιότητας του κόσμου, τις οποίες η πλειοψηφία των αρχαίων σοφών (π.χ. σοφιστές, επικούρειοι, κλπ) τις απέρριπτε, αν και είχαν διατυπωθεί από μεγάλους σοφούς (π.χ. Πλάτων). Την ύπαρξη και κατά συνέπεια την προΰπαρξη της ψυχής την είχαν απορρίψει οι περισσότεροι των αρχαίων φιλοσόφων. Η δοξασία περί της αιωνιότητας του υλικού κόσμου, αν και είχε διατυπωθεί από ορισμένους φιλοσόφους (υλοζωιστές), εν τούτοις την απέρριψαν πάμπολλοι άλλοι σοφοί, όπως οι νεοπλατωνικοί, διότι ερχόταν σε κραυγαλέα αντίθεση με την πίστη τους στο «Ένα», την πρωταρχική, κατ’ αυτούς,«άυλη» αρχή του κόσμου!Έστω επίσης οι  αρχαιοελληνικές πίστεις στην ειμαρμένη καθώς και η πίστη στη «θεότητα» των άστρων των στωικών, όχι μόνο απορρίφτηκαν από την πλειοψηφία των αρχαίων σοφών, αλλά πολεμήθηκαν με σφοδρότητα από τους ατομικούς φιλοσόφους, τον Αναξαγόρα, τον Καρνεάδη, τον Ίππαρχο, κ.α.

      Αφού λοιπόν οι θεωρίες αυτές ήταν απορριπτέες από άλλους σοφούς της αρχαίας Ελλάδος, γιατί να τις υιοθετήσει η Εκκλησία, αφού οι δοξασίες αυτές ήταν αντίθετες  με τη διδασκαλία Της; Ας μην ξεχνάμε επίσης πως υπάρχουν διδάγματα, δοξασίες και θεσμοί των αρχαίων προγόνων μας απόλυτα απαράδεκτες, όπως λ.χ. ο θεσμός της δουλείας, η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, η κοινοκτημοσύνη των γυναικών (Πλάτων), η «ιερή πορνεία», οι φρικτές ανθρωποθυσίες καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας και ως τον 4^ο μ. Χ. αιώνα, κ.α. τα οποία κρινόμενα με το πνεύμα του Χριστιανισμού και με τη σημερινή πραγματικότητα, είναι σαφώς αποβλητέα. Υπήρχε περίπτωση να υιοθετήσει κάτι τέτοια η Εκκλησία, για να μη θεωρηθεί «υβρίστρια» των Ελλήνων; Και για ποιο λόγο άλλωστε να το κάνει, αφού ήλθε να απελευθερώσει καθολικά τον άνθρωπο από τη δεισιδαιμονία και την κακοδαιμονία του προχριστιανικού κόσμου και όχι να τον διαιωνίσει!

Αλλά αν θέλουν να αποκαλέσουν κάποιους υβριστές των Ελλήνων, ας αρχίσουν από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είχαν απορρίψει ό, τι θεωρούν οι σύγχρονοι «αρχαιολάτρες» ως «ελληνικό». Ας αρχίσουν από τους ίδιους τους σοφούς, οι οποίοι απέρριπταν τις απόψεις άλλων σοφών. Ας αποκαλέσουν  πρώτα υβριστές των Ελλήνων τους σοφιστές και τους επικούρειους, οι οποίοι δεν δέχονταν και πολεμούσαν το ιδεοκρατικό σύστημα του Πλάτωνος. Ας αποκαλέσουν πρώτα τον Πλάτωνα (427-347 π. Χ.)υβριστή της Ελλάδος, διότι θεωρούσε μόνες πραγματικότητες τις αρχετυπικές ιδέες, τον δε υλικό κόσμο δήθεν αιώνιο των υλοζωιστών ως μη πραγματικό, ως αντικατοπτρισμό του ιδεατού κόσμου, ως «φάσμα των ιδεών»!

     Ας αποκαλέσουν υβριστές των Ελλήνων τους σοφούς και επιστήμονες (σχεδόν στο σύνολό τους), οι οποίοι δεν συμφωνούσαν με τα σκοταδιστικά διδάγματα της αρχαίαςθρησκείας και τις δεισιδαιμονίες των ιερέων και καταδιώχτηκαν άγρια από αυτούς. Είναι άλλωστε γνωστό, πως περισσότεροι από πεντακόσιοι γνωστοί σοφοί και επιστήμονες βρήκαν τραγικό θάνατο κατά τις εκκαθαρίσεις, που έκανε το ιερατείο, μέσω της πολιτικής εξουσίας, μόνο στην Αθήνα, με τις φρικτές «δίκες περί αθεΐας»!

     Ας αποκαλέσουν το Σωκράτη (469-399 π. Χ.) υβριστή των Ελλήνων, επειδή δίδασκε «καινά δαιμόνια», δηλαδή αλλότρια θρησκευτική πίστη από την κρατούσα, τη δήθεν ελληνική, και γ’ αυτό τον σκότωσαν. Ας αποκαλέσουν τον Αριστοτέλη (384-322 π. Χ.) υβριστή των Ελλήνων, οοποίος θέλοντας να στηλιτεύσει τις δεισιδαίμονες πρακτικές του ιερατείου, και να αναιρέσει την πίστη στους ανύπαρκτους «θεούς» της αρχαίας θρησκείας, αναγκάστηκε να φύγει από την Αθήνα και να καταφύγει στην Χαλκίδα, προκειμένου να γλυτώσει τη ζωή του. Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων τον μεγάλο Αίσωπο (6^ος π. Χ. αιών), ο οποίος κατάγγειλε την απάτη της αρχαίας θρησκείας και την πρακτική των απατεώνων ιερέων του δελφικού «ιερού», και οι οποίοι τον δολοφόνησαν στον ανίερο εκείνο τόπο. Ας αποκαλέσουν υβριστές της Ελλήνων τον ελευθερόφρονα Αλκιβιάδη, τους ρήτορες Λεωγόρα και Ανδοκίδη και τον μεγάλο κυνικό φιλόσοφο Διογένη, (5^ος π. Χ. αιών), οι οποίοι διακωμώδησαν τα γελοία πνευματιστικά ελευσίνια μυστήρια.

      Ας αποκαλέσουν υβριστές των Ελλήνων τονΠυθαγόρα (580-490 π. Χ.) και τους μαθητές του, οι οποίοι εξαιτίας του φόβου τους από τους ιερείς και των οργάνων τους, δημιούργησαν μυστική σχολή, όπου δίδασκαν δόγματα αντίθετα με τα κρατούντα και τους οποίους οι ιερείς έκαψαν ζωντανούς στον Κρότωνα το 430 π. Χ.!

    Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων το σοφιστήΠρωταγόρα ( 480-411 π. Χ.), ο οποίος δίδασκε ότι το πραγματικό θείον είναι άγνωστο στους ανθρώπους και πως οι «θεοί» της αρχαίας θρησκείας ήταν ανύπαρκτοι, και γι’ αυτό τον καταδίωξαν άγρια οι ιερείς και έκαψαν τα «αιρετικά» βιβλία του στην αγορά της Αθήνας. Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων τον Αναξαγόρα (490-427 π. Χ.), ο οποίος δίδασκε ότι ο υλικός κόσμος δεν είναι αιώνιος, αλλά ποίημα του Νου, και τα άστρα δεν είναι θεοί, αλλά διάπυρες μάζες, και ο οποίος παραλίγο να χάσει τη ζωή του από το αθηναϊκό ιερατείο και το δεισιδαίμονα όχλο. Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων τον Ξενοφάνη (570-480 π. Χ.), ο οποίος μίλησε για τον ένα Θεό και αρνήθηκε, την χονδροειδή ειδωλολατρία, τον ανόητο πολυθεϊσμό και το γελοίο ανθρωπομορφισμό της αρχαίας θρησκείας. Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων τον Επίκουρο (341-270 π. Χ.), ο οποίος αρνήθηκε την ύπαρξη των «θεών» της αρχαίας θρησκείας και του όχλου και τη μεταθανάτια ζωή, το βασίλειο του Πλούτωνα στον Άδη, Νήσους Μακάρων κλπ. Ας αποκαλέσουν υβριστή των Ελλήνων τον Ευήμερο (2^ος αιών π. Χ.), ο οποίος χαρακτήρισε τους «θεούς» της αρχαίας θρησκείας, ωςκάποιους επιφανείς ανθρώπους της παλιάς εποχής, τους οποίους θεοποίησαν οι απατεώνες ιερείς και επέβαλαν τη λατρεία τους στους αμαθείς όχλους για να τους εκμεταλλεύονται.

    Ας αποκαλέσουν, τέλος, υβριστή των Ελλήνων το ίνδαλμά τους, τον παρανοϊκό Ιουλιανό (361-363 μ. Χ.), ο οποίος απαγόρευε τη διδασκαλία στα σχολεία των έργων  αρχαίων φιλοσόφων και ποιητών, όσων είχαν γράψει εναντίον της αρχαίας θρησκείας, καίγοντας με μανία τα έργα τους! Δείτε άλλωστε τι είχε γράψει σε επιστολή του ο άθλιος εκείνος «εστεμμένος φιλόσοφος»: «ας μη φτάνει στην ακοή επικούρειος ή πυρρώνειος λόγος. Τώρα αλήθεια, οι θεοί (σ.σ. μέσω αυτού) καλά έκαναν και κατέστρεψαν τα έργα τους, ευτυχώς που τα βιβλία τους χάθηκαν» (Ιουλ.Επιστ.89β, Προς αρχιερέα Θεόδωρο, 301c)!

     Ασφαλώς θα τρίζουν τα τιμημένα κόκκαλα όλων των αρχαίων σοφών προγόνων μας, από την ακατανόητη «υπεράσπισή» τους από τους σύγχρονους «αρχαιολάτρες», οι οποίοι ήξεραν να βιώνουν το σεβασμό προς τους άλλους, έστω και αν διαφωνούσαν μαζί τους, ξέχωρα από τους σκοταδιστές ιερείς, τα παράσιτα της θρησκείας και τον δεισιδαίμονα και αμαθή όχλο! Θα τρίζουν τα κόκαλά τους από αγανάκτηση διότι τους ταυτίζουν οι σύγχρονοι «αρχαιολάτρες» με τους σκοτεινούς παράγοντες της αρχαίας θρησκείας και με τον χυδαίο και θρησκομανή όχλο, ο οποίος ποτέ δε μπόρεσε να δημιουργήσει πολιτισμό και καταδίωκε την αντίθετη γνώμη!  Θα τρίζουν από αγανάκτηση τα κόκαλά τους, διότι κάποιοι φανατικοί, αμαθείς και εμπαθείς σύγχρονοι «αρχαιολάτρες» έχρισαν τους εαυτούς τους όψιμους τιμητές και υπερασπιστές τους, μη γνωρίζοντας οι δύστυχοι ότι ο διαχρονικός ελληνικός πολιτισμός, από τα βάθη της ιστορίας, ως τα σήμερα, είναι σύνθεση και όχι δογματική μονολιθικότητα!

      Οι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ως γνήσιοι Έλληνες (στην καταγωγή, στη σκέψη και στη νοοτροπία) και εν προκειμένω οι Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, σκέφτηκαν και έπραξαν ελληνικά, εκφραζόμενοι σύμφωνα με τα πιστεύω τους ελεύθερα, απέκλεισαν κάποιες ιδέες από την επίσημη διδασκαλία της Εκκλησίας, οι οποίες δε συμφωνούσαν με Αυτήν. Σκέφτηκαν και έπραξαν όπως οι φημισμένοι πρόγονοί τους, οι οποίοι ήταν εκλεκτικοί, και όπως κάνουν οι Έλληνες στη διαχρονική μορφή του Ελληνισμού. Έπραξαν ό, τι έπρατταν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, οι οποίοι απέρριπταν ό, τι δε συμφωνούσε με τις δικές τους απόψεις. Τι το πιο φυσικό για πολιτισμένους, ορθά και ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους;

     Θλιβερή εξαίρεση στη μακραίωνη παράδοσή μας είναι οι σύγχρονοι αρχαιόπληκτοι «αρχαιολάτρες» και άλλοι θιασώτες της θολής κουλτούρας, οι οποίοι πάσχουν από ανίατο μονισμό για την αρχαία Ελλάδα. Λες και οι αρχαίοι τους «διόρισαν αγροφύλακες» στα αθάνατα διαχρονικά τους κτήματα, τα οποία είναι κτήματα όλου του πολιτισμένου κόσμου και περισσότερο ημών των απογόνων τους! Υβριστής των αρχαίων προγόνων μας δεν είναι η Εκκλησία με τον απόλυτα δικαιολογημένο εκλεκτισμό Της, αλλά πραγματικοί υβριστές είναι όσοι βρίζουν τον διαχρονικό Ελληνισμό, όσοι αρνούνται την ιστορική ενότητά του και τον περιορίζουν χρονικά κατά τη δική τους υποκειμενική εκτίμηση. Εν προκειμένω, πραγματικοί και μάλιστα άθλιοι υβριστές είναι όσοι βρίζουν, με τη γνωστή υστερία, την πίστη εκατομμυρίων νεοελλήνων, οι οποίοι σε πείσμα των υβριστών τους,βιώνουν το ελληνικό ιδεώδες ασύγκριτα γνησιότερα από εκείνους με την ορθόδοξη πίστη τους.

 Σε αντίθεση με όλους τους σύγχρονους εικονοκλάστες του πραγματικού και διαχρονικού Ελληνισμού, μηδέ των «αρχαιολατρών» εξαιρουμένων, εμείς ως ορθόδοξοι χριστιανοί, μετέχουμε της αλήθειας και ταυτόχρονα, ως έλληνες, μετέχουμε του ωραίου. Χάρη σ’ αυτές τις δύο σταθερές διαφέρουμε από όλους όσους έχουν μονοσήμαντες πίστεις και αναγάγουν τον μονισμό σε μονολιθικό δόγμα. Για τούτο έχουμε το προβάδισμα στην αληθινή πρόοδο και τον παγκόσμιο πολιτισμό και αναγκάζουμε τους άλλους να μας ακολουθούν! Ο εκλεκτισμός μας είναι το μεγάλομας μυστικό για το ότι η Εκκλησία μας θριαμβεύει εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια και  μαζί Της θριαμβεύει και το γνήσιο ελληνικό πνεύμα, το οποίο χωρίς Αυτή θα ήταν χαμένο, ίσως χωρίς ανάμνηση, κάπου στα έσχατα της αρχαιότητας, όταν ο  Χριστιανισμός βρήκε να ψυχορραγείτον Ελληνισμό και τον ανάστησε από το βέβαιο θάνατό του!

     Κατά συνέπεια θα συνεχίσουμε, ως Χριστιανοί και ως Έλληνες, την αδιαίρετη διαχρονική μας παράδοση, να είμαστε εκλεκτικοί, εφαρμόζοντας το λόγο του Μ. Βασίλειου: «Οι μέλισσες δεν πετάνε σε όλα τα λουλούδια με τον ίδιο τρόπο. Κι όπου καθίσουν, δεν κοιτάνε να τα πάρουν όλα. Παίρνουν μονάχα όσο χρειάζεται στη δουλειά τους και το υπόλοιπο το παρατούν και φεύγουν. Έτσι κι εμείς, αν είμαστε φρόνιμοι. Θα πάρουμε απ’ αυτά τα κείμενα ο, τι συγγενεύει με την αλήθεια και μας χρειάζεται και τα υπόλοιπα θα τα αφήσουμε πίσω μας» (Μ. Βασιλείου:Προςτους Νέους, όπως αν εξ ελλην­ι­κών ωφελοίντο λόγων»! Αυτός ο εκλεκτισμός μας είναι, και θα είναι, η ειδοποιός διαφορά μας με τους μονιστές και μονολιθικούς υβριστές μας,ως δήθεν υβριστές των Ελλήνων. Έχουμε ευτυχώς την ικανότητα να παίρνουμε ό, τι εκλεκτό και ωφέλιμο από το ανθρώπινο πνεύμα και να απορρίπτουμε ό, τι σαθρό και βλαβερό για τον άνθρωπο και τον πολιτισμό, αδιαφορώντας για τους κακόηχους γρυλλισμούς των επικριτών μας!

 (ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ, Λάμπρος Σκόντζος, Θεολόγος)

 

ΗΤΑΝ ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ;

 

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

Ελληνορθόδοξη παράδοση: ρίζωμα και προοπτική

Για να αποφύγουμε τη σύγχυση την οποία προκαλεί η έλλειψη ορισμού της θεοκρατίας στους περισσότερους συγγραφείς, προτείνουμε τέσσερα κριτήρια με τα όποια μπορεί να ελεγχθεί η ύπαρξη και ο βαθμός θεοκρατίας σε ένα κράτος:

1) Ταύτιση πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας στο ίδιο πρόσωπο.

2) Επιβολή θρησκευτικών κανόνων στο σύνολο της νομοθεσίας.
3) Άσκηση της δημόσιας διοίκησης από θρησκευτικούς λειτουργούς.
4) Έλεγχος της εκπαίδευσης από τη θρησκευτική ιεραρχία.

Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, το «Βυζάντιο» δεν ικανοποιεί ούτε ένα απ' αυτά τα τέσσερα κριτήρια ενός θεοκρατικού κράτους. Ας τα δούμε με τη σειρά.

1)                  Το ότι ο «Πάπας» και ο «Καίσαρας» ήταν διαφορετικά πρόσωπα είναι φυσικά γνωστό. Ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχε απόλυτη εξουσία πάνω σε όλες τις λειτουργίες της δημόσιας ζωής. Με άλλα λόγια, κανένας Χομεϊνί δεν κυβέρνησε ποτέ από τον Πατριαρχικό θρόνο πάνω σε όλο το κράτος. Επιπλέον κανένας επίσκοπος δεν ηγήθηκε ποτέ οποιουδήποτε στρατιωτικού τάγματος σε πολεμικές συγκρούσεις, όπως ήταν ο κανόνας στη Δύση.

    2) Στο χώρο του Δικαίου, το «Βυζάντιο» συνέχισε τη μεγάλη Ρωμαϊκή παράδοση. Βασικός άξονας της νομοθεσίας σε όλη τη μακραίωνη ιστορία του παρέμεινε το Ρωμαϊκό Δίκαιο, όπως το είχε κωδικοποιήσει ο Ιουστιανός. Σ' αυτό προστέθηκαν κατά καιρούς τροποποιήσεις τις όποιες επέβαλαν οι νέες κοινωνικές συνθήκες και η επίδραση του Χριστιανισμού. Έτσι η τελική σύνθεση ήταν μία πολύ πιο ανθρωπιστική εκδοχή του αρχαίου Ρωμαϊκού Δικαίου. Όλα αυτά πάντως άνηκαν στην κοσμική (μη εκκλησιαστική) σφαίρα του κράτους. Οι νομικές σχολές και τα δικαστήρια δεν είχαν σχέση με την Εκκλησία, και οπωσδήποτε οι δικαστές δεν ήταν επίσκοποι, όπως συνέβαινε την ίδια εποχή στη Δύση. (Οι επίσκοποι μπορούσαν να είναι δικαστές σε ορισμένες περιπτώσεις, αν το ζητούσε ο κατηγορούμενος, αλλά αυτό αποτελούσε μια ανθρωπιστική παραχώρηση πού δεν αλλάζει την ουσία της κατά βάση κοσμικής δικαιοσύνης).

    3) Η αδιατάρακτη πολιτιστική συνέχεια του «Βυζαντίου» είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει πάντοτε μια μορφωμένη γραφειοκρατία πού χειριζόταν τις κρατικές υποθέσεις. Αντίθετα, στη Δύση, όπως θα δούμε πιο αναλυτικά στο επόμενο κεφάλαιο, από τον 6ο αιώνα εμφανίζεται ένα τεράστιο κενό στην Παιδεία. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της παρακμής των γραμμάτων στη Δύση είναι ότι δεν υπάρχουν πια μορφωμένοι μη εκκλησιαστικοί άνδρες για να επανδρώσουν τις στοιχειώδεις διοικητικές ανάγκες των νέων βαρβαρικών κρατών. Έτσι, από τον 7ο αιώνα, η Δυτική Ευρώπη βασίζεται αποκλειστικά πλέον σε κληρικούς για τις διπλωματικές, διοικητικές και εκπαιδευτικές λειτουργίες της.

Ήδη στην αυλή του Καρλομάγνου (τέλη 8ου αιώνα) όλοι σχεδόν οι γνωστοί λόγιοι, με εξαίρεση τον Einhard, είναι κληρικοί (Αλκουίνος, Παύλος Διάκονος, Πέτρος Διάκονος, Paulinus, κ.λπ.). Πρόκειται για μια εξέλιξη με κολοσσιαίες συνέπειες στη δυτική Ιστορία. Όχι μόνον επειδή διατηρήθηκε επί 1.000 χρόνια και σφράγισε το χαρακτήρα της Δύσης, αλλά και επειδή προκάλεσε τελικά ένα άγριο άντικληρικαλιστικό πνεύμα το όποιο ξέσπασε στα χρόνια του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης. Αυτή ή αντίδραση έχει διαμορφώσει τη σημερινή στάση του δυτικοευρωπαίου απέναντι στο Χριστιανισμό. Ο δυτικοευρωπαίος θα ήταν πολύ διαφορετικός άνθρωπος, αν δεν κουβαλούσε μέσα του αιώνες καταπίεσης από τη μονοπωλιακή θέση της Λατινικής Εκκλησίας στη δημόσια ζωή. Όλα αυτά είναι, βέβαια, εντελώς άγνωστα στους Ρωμηούς, αφού ο κοσμικός χαρακτήρας της ρωμαϊκής διοίκησης αποτέλεσε βασικό χαρακτηριστικό του «Βυζαντίου» σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης του. Γι' αυτό, άλλωστε, και άντικληρικαλιστικά μηνύματα δεν είχαν ποτέ επιτυχία στο χώρο μας[1].

        4) Σε ό,τι άφορα την εκπαίδευση μπορούμε να διακρίνουμε τρεις τύπους σχολείων στο «Βυζάντιο»: τα δημόσια, τα ιδιωτικά και τα μοναστηριακά. Στα τελευταία επιτρεπόταν να φοιτούν μόνον παιδιά πού είχαν αφιερωθεί στο μοναχισμό. Μάλιστα, ή Οικουμενική Σύνοδος της Χαλκηδόνας (το 451) απαγόρευσε ρητά τη φοίτηση λαϊκών σ' αυτά τα σχολεία, και, απ' ό,τι φαίνεται, αυτός ο κανόνας εφαρμοζόταν χωρίς εξαίρεση[2]. Η πλειοψηφία λοιπόν των προγόνων μας της Ρωμανίας μορφωνόταν σε κοσμικά σχολεία σε αντίθεση με το τι συνέβαινε στη Δύση την ίδια εποχή. Όπως είναι γνωστό, στη Δύση, για πολλούς αιώνες, η πλήρης κατάρρευση του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού είχε ως συνέπεια την ανάδειξη της Εκκλησίας σε αποκλειστικό φορέα της Εκπαίδευσης. Η μόνη μόρφωση πού μπορούσε να πάρει κανείς ήταν αύτη την οποία παρείχαν τα μοναστήρια.

     Αντίθετα, στο «Βυζάντιο» ή εκπαίδευση ήταν κυρίως προσκολλημένη στην κλασική παράδοση. Υποχρεωτικό ανάγνωσμα, μαζί με την Αγία Γραφή, ήταν ο Όμηρος, τον όποιον όλοι οι μαθητές μάθαιναν απέξω και τον εξηγούσαν λέξη προς λέξη[3]. Ό Ψελλός καυχιέται ότι από πολύ μικρός ήξερε ολόκληρη την Ιλιάδα απέξω[4]. Ή Άννα Κομνηνή αναφέρει εξηνταέξι φορές στίχους του Όμηρου στην «Αλεξιάδα» της, συχνά μάλιστα χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να προσθέσει τη διευκρίνηση «το ομηρικόν εκείνο...»[5]. Για να αντιληφθούμε το πολιτιστικό χάσμα πού χώριζε Ρωμαίους και Δυτικούς, αρκεί να θυμίσουμε ότι η Δύση πρωτογνώρισε τον Όμηρο μόλις τον 14ο αιώνα, όταν υστέρα από παραγγελία του Πετράρχη και του Βοκκάκιου, ένας Ρωμηός της Ν. Ιταλίας, ο Πιλάτος, μετέφρασε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στα λατινικά[6].

Πανεπιστήμιο Μαγναύρας

Ο κοσμικός χαρακτήρας της εκπαίδευσης καθ' όλη τη χιλιόχρονη ιστορία της αυτοκρατορίας τονίζεται και από το γεγονός ότι το Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης ήταν ένα κρατικό ίδρυμα πού δε βρισκόταν ποτέ υπό τον έλεγχο της Εκκλησίας. Σύμφωνα με την ιδρυτική πράξη του (επί Θεοδοσίου Β', το 425),οι καθηγητές πληρώνονταν από το κράτος και μάλιστα απαλλάσσονταν από τους φόρους[7]. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου δεν υπήρχε καν το μάθημα της Θεολογίας(!), αφού σκοπός της κρατικής εκπαίδευσης ήταν η μόρφωση κρατικών στελεχών και αξιωματούχων[8]

Όπως αναφέραμε και στην αρχή αυτής της ενότητας, το ζήτημα της θεοκρατίας στο «Βυζάντιο» είναι τεράστιο και δεν μπορεί να εξαντληθεί εδώ. Από τα λίγα πού εκτέθηκαν παραπάνω, ωστόσο, πρέπει να έγινε φανερό ότι ή μορφή της Χριστιανικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν αρκετά διαφορετική από αυτήν την οποία μας παρουσιάζουν διάφορες λαϊκιστικές απλοϊκές απόψεις. Με κίνδυνο να γίνουμε κουραστικοί θα ξαναπούμε ότι, δυστυχώς, πέφτουμε συχνά στο λάθος να ταυτίζουμε το σκοταδιστικό θεοκρατικό δυτικό μεσαίωνα με την αντίστοιχη εποχή του «Βυζαντίου».

Όπως είδαμε, όμως, οι διαφορές ήταν τεράστιες και πολύ ουσιαστικές. Η αμορφωσιά, η ανελευθερία, η θρησκευτική καταπίεση πού έφτασε ως την Ιερή Εξέταση, οι στρατοκράτες επίσκοποι πού οδηγούσαν τάγματα μοναχών σε μάχες, όλα αυτά είναι άγνωστα στον τόπο μας και στον πολιτισμό μας. Έτσι εξηγείται, κατά ένα μέρος, και η πεισματική αντίσταση των Ρωμηών στις προσπάθειες εκδυτικισμού τους την οποία παρατηρούμε από το 1204 μέχρι σήμερα.
Υπάρχουν και άλλες όψεις του πολιτιστικού χάσματος ανάμεσα σε Ρωμηούς και Δυτικούς προς εξέταση κατά το μεσαίωνα, εποχή η οποία συχνά αποκαλείται «σκοτεινή» για όλη την Ευρώπη. Όπως θα διαπιστώσουμε, αν με τον όρο «Ευρώπη» εννοούμε μόνο τη δυτική, τότε ο χαρακτηρισμός «σκοτεινή» είναι απόλυτα σωστός. Αν όμως περιλαμβάνουμε και τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το «Βυζάντιο», τότε πέφτουμε οι ίδιοι θύματα του σκοταδιστικού πολιτιστικού ιμπεριαλισμού της Δύσης.

 

Μαθητές και Φιλόσοφοι

Υποσημειώσεις
1) Είναι αξιοπρόσεκτο ότι τα δύο μοναδικά αντικληρικαλιστικά ρεύματα πού εμφανίστηκαν στην Ελλάδα είναι απλές «μεταφράσεις» δυτικών ρευμάτων, χωρίς καμιά επαφή με την ελληνική πραγματικότητα. Το ένα είναι ο φιλελεύθερος διαφωτισμός όπως εκφράστηκε, για παράδειγμα, από τον ανώνυμο συγγραφέα της «Ελληνικής Νομαρχίας» και το άλλο ο μαρξισμός. Ο πρώτος είναι τόσο ξεκομμένος από την ελληνική πραγματικότητα ώστε να μιλάει για «τάγματα» ιερέων και αρχιμανδριτών, θεσμό άγνωστο στον τόπο μας (αλλά πολύ διαδεδομένο στη Δύση...). Ο κορυφαίος ερευνητής (και ενθουσιώδης υπέρμαχος) του νεοελληνικού Διαφωτισμού, ο Κ. Θ. Δημαράς, δέχεται ότι «πρέπει να μην αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να πρόκειται για συγγραφέα στερημένο από ελληνική σχολική εκπαίδευση» (βλ. Κ. Θ. Δημαράς, 1977,σ. 48). Από την άλλη, ο μαρξισμός, με τα δύσκαμπτα ιδεολογικά σχήματα πού βασίζονταν αποκλειστικά στη δυτική εμπειρία, προσπάθησε να ξεπεράσει τις συνεχείς «δυσκολίες» πού συναντούσε στην ερμηνεία της ελληνικής κοινωνίας καταφεύγοντας στην «ιδεολογική σύγχυση της ελληνικής άρχουσας τάξης» ή στην «εσφαλμένη συνειδητοποίηση της εργατικής τάξης». Θα χρειαζόταν ασφαλώς μια πληρέστερη μελέτη σχετικά με την παντελή άγνοια της ελληνικής Ιδιαιτερότητας από αυτά τα δυο ρεύματα.
2 Βλ. Buckler,σ. 309.

3 οπ. παρ., σ. 295.

4 Βλ.Ράνσιμαν (1979),σ. 250.

5 οπ. παρ., σ. 250.

6 Βλ. Γιαννακόπουλος (1966),σ. 54.

7 Βλ. Buckler (1986),σ. 310.

8 Βλ. Lemerle (1983), σ. 89-90.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ

Πηγή: Ελληνορθόδοξη παράδοση: ρίζωμα και προοπτική

 

Κοπή Βασιλόπιττας ΚΑΙ Διοικητικός Απολογισμός 2024 στο ΣΥΛΛΟΓΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΑΣ

 

Κοπή Βασιλόπιττας  ΚΑΙ

Διοικητικός Απολογισμός 2024

Την Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2025 στην αίθουσα του Δημαρχείου Ερυμάνθου έγινε η καθιερωμένη κοπή της Βασιλόπιττας, ο Διοικητικός Απολογισμός και οι Αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

Την πίττα ευλόγησε ο Πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών και εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, μαζί με τον εφημέριο της Χαλανδρίτσας π. Νικόλαο Βγενόπουλο.

Παρευρέθη ο Δήμαρχος Ερυμάνθου κ. Θεόδωρος Μπαρής καθώς επίσης εκπρόσωποι Αρχών και Φορέων.

Πριν την τελετή της Βασιλόπιττας έγινε ο πλούσιος Απολογισμός του Συλλόγου, από τον Γραμματέα κ. Ιωάννη Πολυδωρόπουλο, ο οποίος έχει ως εξής:  

 Σας καλωσορίζω και εγώ με τη σειρά μου ευχόμενος καλή και ευλογημένη χρονιά.  

Παρά τις αντιξοότητες των συνθηκών, η δράση του Δ.Σ. όπως και η επικοινωνία με τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου ήταν συνεχής καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Στις 21 Ιανουαρίου στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ερυμάνθου, τηρουμένων των διαδικασιών που προβλέπονται από το καταστατικό του συλλόγου για τις ετήσιες γενικές συνελεύσεις, έγινε η απολογιστική συνέλευση του συλλόγου για το 2023. Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε και η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.

Ο Σύλλογός μας έλαβε ενημέρωση από μια ομάδα υγειονομικών και τεχνικών χημικών επιστημόνων της ευρύτερης περιοχής, για την εγκατάσταση βιομηχανίας διαχείρισης και καύσης επικίνδυνων υγειονομικών αποβλήτων στη ΒΙΠΕ Βιομηχανική Περιοχή Πατρών. Η καύση τέτοιων αποβλήτων αποτελεί την ανώτερη βαθμίδα στη βασική έκθεση σε τοξικές ουσίες και έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων και στο περιβάλλον. Ο Σύλλογος στήριξε την επιστολή που εστάλη στη Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Υγιεινής όπου και ζητά από αυτήν να λάβει υπ’ όψιν σοβαρά το συγκεκριμένο θέμα για να αποφευχθούν μελλοντικές κακές επιδράσεις στην υγεία των κατοίκων της περιοχής και στο περιβάλλον.

Στις 26 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε η χειμερινή τριήμερη εκδρομή στην Καστοριά και Φλώρινα, όπου έμεινε αξέχαστη όχι μόνο για την καλή της οργάνωση, αλλά και για την πολύ πετυχημένη επιλογή των προορισμών της, με πολιτιστικό, ιστορικό, αρχαιολογικό, προσκυνηματικό και περιβαλλοντικό ενδιαφέρον.

Μετά από έντονες γραπτές και προφορικές διαμαρτυρίες των ασθενών και κατοίκων των διάφορων Δημοτικών Διαμερισμάτων της περιοχής του Κέντρου Υγείας ο Σύλλογός μας και ο αδελφός Σύλλογος των Εθελοντών Αιμοδοτών επιδώσαμε, στις 15 Φεβρουαρίου επιστολή διαμαρτυρίας για τις μεγάλες ελλείψεις του Κέντρου Υγείας στον Διοικητή της 6ης ΥΠΕ κ. Καρβέλη με κοινοποίηση στην Αντιπεριφερειάρχη Υγείας κα. Μαστοράκου, στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδος κ. Φαρμάκη, στον Αναπληρωτή Αντιπεριφερειάρχη κ. Χαράλαμπο Μπνονάνο και στον Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας κ. Φωκίωνα Ζαΐμη, στους Δημάρχους Πατρέων και Ερυμάνθου και φυσικά στον Υπουργό Υγείας κ. Άδωνη Γεωργιάδη.  

Την Τσικνοπέμπτη 7 Μαρτίου μέλη και φίλοι του Συλλόγου σε όμορφες παρέες βρεθήκαμε στην αίθουσα του Lido για να αποκρέψουμε, να χορέψουμε σε αποκριάτικη ατμόσφαιρα με ζωντανή μουσική, και πλούσιο φαγητό, γλυκά και ποτά.

          Στα πλαίσια των επετειακών εκδηλώσεων για την εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου ο Σύλλογός μας συμμετείχε με την κατάθεση στεφάνων στη Χαλανδρίτσα και στην Οβρυά, καθώς και στην εκδήλωση για την μάχη του Σαραβαλίου.

          Στις 29 Μαρτίου στα πλαίσια της παρακολούθησης των Β΄ Χαιρετισμών ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε απογευματινή εξόρμηση στη Ναυπακτία στον Ι.Ν. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Ακολούθησε και δεύτερη εξόρμηση για τους  Δ΄ Χαιρετισμούς στην Ι.Μ. Εισοδίων της Θεοτόκου Ομπλού. 

          Στις 6/4 ο Σύλλογός πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στην Αθήνα, όπου επισκεφτήκαμε το Μουσείο της Βουλής και παρακολουθήσαμε μια υπέροχη θεατρική παράσταση.  

          Όπως κάθε χρόνο στα πλαίσια του Let’s do it στις 14/4 έτσι και φέτος ενώθηκαν όλες οι οργανώσεις, περίπου στις 1.200, σε κάθε γωνιά της πατρίδος μας με ταυτόχρονες εθελοντικές δράσεις καθαρισμού δασών. Ο Σύλλογός μας διοργάνωσε σε συνεργασία με το Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίτσας, με τον Πολιτιστικό Σύλλογο της Χαλανδρίτσας και με τα εκκλησιαστικά συμβούλια Αγ. Αθανασίου και Κοιμήσεως της Θεοτόκου καθαρισμούς στο δασάκι πάνω από το Κέντρο Υγείας και στο άλσος του λόφου του Προφήτη Ηλία. Πλούσια ήταν η συγκομιδή απορριμμάτων και παράλληλα πέρασε το μήνυμα της φροντίδας του δάσους και το μεγάλο μήνυμα της συνεργασίας των φορέων και συλλογικοτήτων κάθε περιοχής.

          Στις 10 Μαΐου ο Σύμβουλος Επιχειρήσεων διοργάνωσε το 12ο Forum Υγείας στο ξενοδοχείο My Way με συνδιοργανωτές τον Σύλλογό μας, τον Ιατρικό Σύλλογο Πατρών, την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδος. Εκπρόσωπος του Συλλόγου μας και εξαίρετος ομιλητής ήταν ο κ. Γρηγόρης Αλόκριος, Διευθυντής του Κ.Υ. Χαλανδρίτσας.

17-18 Μαΐου όπως κάθε χρόνοι έτσι και φέτος πραγματοποιήσαμε τη διήμερη προσκυνηματική εκδρομή στην Παναγία της Τήνου.       

          Στις 26/5 ο Φιλοδασικός Σύλλογος Σαραβαλίου διοργάνωσε τον καθαρισμό στο δασάκι του Κεφαλοβρύσου-Ομπλού, εκπρόσωποι του Συλλόγου μας, όπως κάθε χρόνο συμμετείχαν στη δράση αυτή. 

          Τους θερινούς μήνες, όπως κάθε χρόνο, ο σύλλογός μας συμμετείχε στο πρόγραμμα δασοφύλαξης του πευκοδάσους Κεφαλοβρύσου-Ομπλού, μια πρωτοβουλία του Φιλοδασικού Προοδευτικού Συλλόγου Σαραβαλίου.

          Στις 2/6/24 ο Σύλλογός μας εόρτασε την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος στην Οβρυά. Το πρόγραμμα περιελάμβανε την Ιερά Θεία Λειτουργία μετά αρτοκλασίας στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου. Ακολούθησε στην αίθουσα του Δήμου Πατρέων στον ίδιο χώρο ημερίδα με θέμα: ‘’Κλιματική αλλαγή ή κρίση. Τί γνωρίζουμε σήμερα;’’ Ομιλητής ήταν ο κ. Αργυρίου Αθανάσιος, καθηγητής φυσικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, εισηγητής-συντονιστής ο κ. Βανταράκης Απόστολος, καθηγητής Υγιεινής-Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Μας τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων και πλήθος μελών και φίλων. Ιδιαίτερη συγκίνηση και χαρά δημιούργησε η συμμετοχή των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίτσας, οι οποίοι παρουσίασαν δρώμενο με τη δική τους αφίσα με θέμα ‘’Η γη μας, η υγεία μας’’. Το συμπέρασμα της ημερίδας θα μπορούσε να είναι η πλανητική υπερθέρμανση έχει τη σφραγίδα της ανθρώπινης ευθύνης.     

Το βραδάκι στις 17 Ιουνίου πραγματοποιήσαμε στην ΑΥΛΗ μια ακόμα συνάντηση μελών και φίλων του Συλλόγου με σκοπό τη σύσφιξη σχέσεων και την ανταλλαγή απόψεων.

 Σημαντική από πλευράς ενδιαφέροντος ήταν η τριήμερη εκδρομή που πραγματοποίησε ο Σύλλογός μας στην Έδεσσα, Αρχαιολογικό χώρο Αιγών και Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο.  

          Πλήθος πιστών παρακολούθησε με ευλάβεια την καθιερωμένη Αρχιερατική Ιερά Παράκληση στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου στη Μέντζενα την Πέμπτη 8 Αυγούστου. Η λατρευτική αυτή εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Σύλλογό μας με τη στήριξη του Δήμου Ερυμάνθου και του εκκλησιαστικού συμβουλίου της Πλατανόβρυσης.

          Με εξαιρετικές εντυπώσεις πραγματοποιήθηκε στα τέλη Αυγούστου η εκδρομή του Συλλόγου μας στο εξωτερικό στις περιοχές της Βαυαρίας και της Αλσατίας. Μια εκδρομή που έμοιαζε με ταξίδι στον χρόνο. Ταξίδι τελικά με πολλές αναφορές, εμπειρία και γνώση, αίσθηση και ψυχολογία σε έναν υπέροχο συνδυασμό ανοιχτού ορίζοντα.    

          Ο Σύλλογός μας συμμετείχε στην 21η Αγροτική Έκθεση Χαλανδρίτσας με εκθεσιακό περίπτερο με θέμα το νερό ως πηγή ζωής και τους κινδύνους από τη διαφαινόμενη λειψυδρία με την προβολή σχετικών με το θέμα βίντεο και τη διανομή ενημερωτικών φυλλαδίων.    

          Ικανοποιητική ήταν η προσέλευση φίλων και μελών του Συλλόγου όλων των ηλικιών, που περπάτησαν τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου (Χαριλάου Τρικούπη) την Κυριακή 29/9/24 κατά τις απογευματινές ώρες. Οι περπατητές απόλαυσαν την πλούσια θέα και το υπέροχο ηλιοβασίλεμα του Πατραϊκού. 

          Στις 6 Οκτωβρίου μέλη του Συλλόγου επισκέφθηκαν τον αρχαιότερο πανελλαδικά υδροηλεκτρικό σταθμό του Γλαύκου. Η επίσκεψη συνδυάστηκε με ξενάγηση στον χώρο παραγωγής του σταθμού και στο παρακείμενο μουσείο.

          Ο Σύλλογος συμμετείχε με δύο εκπροσώπους του στο 34ο συνέδριο του ΠΑΝΔΟΙΚΟ που πραγματοποιήθηκε στη Νίσυρο στις 11-13 Οκτωβρίου με θέμα 1ο ‘’Το υποψήφιο παγκόσμιο γεωπάρκο Unesco της Νισύρου. 2ο ‘’Διαχείριση απορριμμάτων σε μικρά νησιά’’. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου εξελέγη η επταμελής γραμματεία του ΠΑΝΔΟΙΚΟ όπου επανεξελέγη και ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου κ. Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος.  

          Στις 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε ημερήσια εκδρομή με προσκύνημα στην Ι.Μ. Μαλεβής και επίσκεψη στο όμορφο Ναύπλιο.

          Στις 23 Οκτωβρίου αντιπροσωπεία του Συλλόγου μας, του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών και ο Διευθυντής του Κέντρου Υγείας κ. Αλόκριος Γρηγόρης συναντηθήκαμε στο γραφείο του Δημάρχου Πατρέων κ. Κων/νου Πελετίδη, παρουσία της Αντιδημάρχου, Δ.Δ. Μεσσάτιδος, Παραλίας, Βραχνεΐκων & Πολεοδομικού Σχεδιασμού κας. Αναστασίας Τογιοπούλου, όπου εκθέσαμε τα προβλήματα λειτουργίας των Υγειονομικών Σταθμών και Ιατρείων του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη Μεσσάτιδα, όπου και λάβαμε τη διαβεβαίωση στήριξης.      

          Ο Σύλλογός συμμετείχε στις επετειακές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου στην Οβρυά και στη Χαλανδρίτσα όπου και έγινε κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους του Συλλόγου.

          Στις 6 Νοεμβρίου στα πλαίσια του πανελλήνιου καθαρισμού ακτών της HELMEPA ο Σύλλογός μας πραγματοποίησε καθαρισμό στη θαλάσσια περιοχή των Ιτεών. Πλούσια ήταν η συγκομιδή. Λάβαμε πρόσφατα και σχετική βράβευση από τη HELMEPA για τη δράση αυτή.

          Στις 11 Νοεμβρίου μεγάλη ήταν η ανταπόκριση μελών και φίλων στη συνάντηση που διοργάνωσε ο Σύλλογος στο Deck cafe. Ένα όμορφο απόγευμα με μέλη και φίλους, στο εξαιρετικό "κατάστρωμα" του Deck, με ουζάκι, μπυρίτσα, καλό φαγητό, ευχάριστες συζητήσεις και ψυχαγωγία μέσα από την ανθρώπινη επικοινωνία.

          Αντιπροσωπεία του Συλλόγου μας στις 27/11 συνάντησε τον Αντιπεριφερειάρχη Βιώσιμης Ανάπτυξης, Ενέργειας, Χωροταξίας & Περιβάλλοντος κ. Μπλέτσα Στυλιανό, όπου συζητήσαμε για τα λατομεία Πλατανόβρυσης και της Κρήνης, τα οποία πλέον έχουν εγκαταλειφθεί από τους αναδόχους τους χωρίς να έχουν εκπληρώσει την υποχρέωσή τους για φυσική αποκατάσταση.

          Στηρίξαμε ως Σύλλογος και ως μέλος του ΝΗΡΕΑ τις δράσεις και τις διαμαρτυρίες για την ακύρωση του σχεδιασμού του Αιολικού Πάρκου στον Πατραϊκό Κόλπο.  

          Στις 4/12 ο Σύλλογός μας διοργάνωσε την παρουσίαση του βιβλίου του π. Δημητρίου Παπαγεωργίου ‘’Χαλανδρίτσα: Αλλοτινές καταθέσεις και σύγχρονη ζωή’’ στην Αγορά Αργύρη στην Πάτρα και στις 19 Ιανουαρίου μαζί με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χαλανδρίτσας διοργανώθηκε η δεύτερη παρουσίαση στη Χαλανδρίτσα. 

          8/12 σε μια τιμητική εκδήλωση με θέμα ‘’Εθελοντισμός, υγεία & περιβάλλον’’ που διοργάνωσε το Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών ο Σύλλογός μας βραβεύτηκε για την πολύχρονη και πολυεπίπεδη εθελοντική προσφορά στην υγεία και στο περιβάλλον.

          15/12 ο Σύλλογος πραγματοποίησε ημερήσια εκδρομή στη χριστουγεννιάτικη Αθήνα και παρακολουθήσαμε τη θεατρική παράσταση ‘’Ετυμηγορία’’. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή και άριστες οι εντυπώσεις.

          Καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ο Σύλλογος προσπάθησε να διατηρήσει την επαφή και επικοινωνία με τα μέλη και τους φίλους ενημερώνοντάς τους διαρκώς είτε μέσω της εφημερίδας ΥΠΑΙΘΡΟΣ είτε με τον ιστότοπο και τις σελίδες του σε facebook και youtube.

          Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Σύλλογός μας, συνεχίστηκε η έκδοση της εφημερίδας μας «ΥΠΑΙΘΡΟΣ». Το έντυπο το οποίο αποστέλλεται, είτε ταχυδρομικά σε 800 περίπου μέλη είτε ηλεκτρονικά σε 2000, υπηρεσίες της περιοχής και φίλους μας, δίνοντάς μας την ευκαιρία να τους ενημερώνουμε για τις δράσεις, επιδιώξεις, σκοπούς και προβλήματα του Συλλόγου, καθώς επίσης δημοσιεύονται επίκαιρα άρθρα με θέμα την υγεία και το περιβάλλον.

          Είμαστε υποχρεωμένοι να αναφέρουμε την αγαστή συνεργασία που έχουμε με τον Διευθυντή και το προσωπικό του ΚΥΧ και να επαινέσουμε τον Διευθυντή του ΚΥΧ κ. Γρηγόρη Αλόκριο, το ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό για την υποδειγματική προσπάθεια και άψογη συμπεριφορά.

          Θα πρέπει να αναφερθεί ο διαρκής αγώνας του Συλλόγου για τη σωστή λειτουργία του ΚΥΧ, ιδιαίτερα κατά την κρίσιμη υγειονομικά περίοδο που διανύουμε, όπου και αποδείχθηκε ο σημαντικός ρόλος των μονάδων πρωτοβάθμιας υγείας. Λέμε διαρκώς μαζί με τον αδελφό Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών όχι στη συρρίκνωση προσωπικού της υγειονομικής περιοχής του ΚΥΧ. Μια πάγια θέση των δύο Συλλόγων, την οποία υποστηρίζουμε μαζί με άλλους φορείς, όπως ο Δήμος Ερυμάνθου και ο Δήμος Πατρέων όπως την απολάμβαναν τις πρώτες  δεκαετίες οι κάτοικοι της περιοχής.

          Τέλος, οφείλουμε να συγχαρούμε το ΔΣ του Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών ΚΥΧ «Ο Άγιος Χαράλαμπος» και κάθε ένα από τα μέλη του ξεχωριστά για την συνεχή παρουσία και διοργάνωση αιμοδοσιών, με μεγάλη απήχηση και την πλούσια συλλογή, πάνω από 1.720 μονάδες στη δύσκολη και απαιτητική περίοδο που διανύουμε.

    Ανακήρυξη του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΟΤΣΩΝΗ σε επίτιμο Πρόεδρο του Συλλόγου
για την πολυετή προσφορά του στο Σύλλογο

 Προγραμματισμός δράσεων 2025:

Οι οικονομικές συνθήκες που επέβαλε ο πόλεμος στη γειτονική Ουκρανία και τα επακόλουθα αυτού περιόρισαν τις συλλογικές δραστηριότητες, ωστόσο, το Δ.Σ. του Συλλόγου, έχοντας πάντα ως κύριο μέλημά του την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, προσβλέπει στην πραγματοποίηση των εξής δράσεων:

          Η δενδροφύτευση είναι μέσα στις προτεραιότητές μας. Ευελπιστούμε οι Δήμοι Πατρέων και Ερυμάνθου να συνεργαστούν μαζί μας καθώς και τα σχολεία της περιοχής μας γι’ αυτή.

           Η καταγραφή και φροντίδα όλων των μνημείων της περιοχής μας, που χρήζουν άμεσης φροντίδας και συντήρησης, όπως το πέτρινο γεφύρι της Χαλανδρίτσας, καθώς και ο Πύργος της Χαλανδρίτσας, που παραμένουν στις προτεραιότητές μας.

           Επιδίωξη πραγματοποίησης ημερίδων, σε συνεργασία με την Περιφέρεια και τον Δήμο, με σκοπό την ανάδειξη, διαχείριση και αξιοποίηση της περιοχής που περιβάλλει το φράγμα Πείρου Παραπείρου.

          Διοργάνωση ημερίδων με τη συνεργασία του ΚΥΧ και άλλων φορέων στα δημοτικά διαμερίσματα με θέματα που άπτονται της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

          Τον προγραμματισμό της οργάνωσης των εγκαινίων στην Παναγία της Μέντζενας.

          Η καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων της περιοχής ευθύνης του Συλλόγου μας, ο έλεγχος και η αποτροπή της απόρριψης μπαζών σε αυτούς τους χώρους και ο τακτικός έλεγχος του πόσιμου νερού της περιοχής μας είναι στις προτεραιότητές μας.

           Το πρόγραμμα του Συλλόγου για τις καθιερωμένες πεζοπορίες και περιπάτους υγείας θα συνεχιστεί.

          Όσα σήμερα ακούσθηκαν στη Γενική Συνέλευση, όπως και κάθε χρόνο σε ανάλογες Γενικές Συνελεύσεις, έχουν πάρει πρώτα την έγκριση των μελών του Δ.Σ. Όλα όσα αναφέρθηκαν, έχουν καταχωρηθεί λεπτομερώς στα 21 πρακτικά των αντίστοιχων συνεδριάσεων του Δ.Σ. του έτους 2024. Αυτά τα πρακτικά μετά από κάθε συνεδρίαση υπογράφονται από όλα τα μέλη του Δ.Σ., και καταγράφονται οι όποιες διαφορετικές απόψεις με δημοκρατικές πάντα διαδικασίες.

          Το έργο του Συλλόγου είναι μεγάλο και δύσκολο. Ιδιαίτερα σε περιόδους, όπως αυτή που διανύουμε, γεμάτες προκλήσεις και αντικειμενικές δυσκολίες, που επηρεάζουν τόσο την ύπαρξη όσο και το πλήθος των δράσεων του Συλλόγου.

          Η προσφορά μας συνεχίζει να είναι εθελοντική και δεν υπακούει σε καμία κομματική ή παραταξιακή γραμμή όπως ορίζει και το καταστατικό μας, προσκαλούμε κάθε ευαισθητοποιημένο και υπεύθυνο πολίτη της ευρύτερης περιοχής μας, όπου δραστηριοποιούμεθα να συμπαραταχθεί αγωνιζόμενος, να βοηθήσει στο δύσκολο και απαραίτητο για την εποχή μας έργο του συλλόγου μας. 

 Σας ευχόμαστε καλή χρονιά

 με υγεία και με καθαρό φυσικό περιβάλλον.

 

 

 

 

 

  

           

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΑΙΜΟΔΟΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΑΙΜΟΔΟΤΩΝ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΗΣ

 Ετήσια Χοροεσπερίδα, Κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας και βράβευση Εθελοντών Αιμοδοτών

    Για μια ακόμη χρονιά ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας διοργάνωσε το Σάββατο 1η Φεβρουαρίου 2025, μια μεγάλη γιορτή για τη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας και τη βράβευση των Εθελοντών Αιμοδοτών, για τη πολύχρονη και ανιδιοτελή προσφορά τους στον πάσχοντα συνάνθρωπο μας.

     Τη λαμπερή για το Σύλλογο βραδιά τίμησαν με τη παρουσία τους: Ο Πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, εκπρόσωπος του Μητροπολίτη μας κ.κ. Χρυσοστόμου. Ο Δήμαρχος Ερυμάνθου και μέλος του Συλλόγου μας κ. Μπαρής Θεόδωρος. Ο Αντιδήμαρχος Ερυμάνθου κ. Ανδρικόπουλος Αθανάσιος, ο Δημοτικός Σύμβουλος Ερυμάνθου κ. Νταφογιάννης Ιωάννης, η Ειδική Σύμβουλος Ερυμάνθου κα Χριστοδουλοπούλου Ελένη, η Αντιδήμαρχος Πατρέων και επίτιμο μέλος του Συλλόγου μας κα Τογιοπούλου Αναστασία, ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Γ.Ν. Πατρών "ο Άγιος Ανδρέας" κ. Δημόπουλος Παναγιώτης, ο Αρχηγός της Μείζονος Αντιπολίτευσης του Δήμου Ερυμάνθου και μέλος του Συλλόγου μας κ. Κανελλόπουλος Διαμαντής, Ο Διευθυντής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας και μέλος του Συλλόγου μας, κ. Αλόκριος Γρηγόριος, η Προϊσταμένη του τμήματος Αιμοδοσίας του ΓΝ Πατρών κα Θεοδωροπούλου Δήμητρα, η Ιατρός της υπηρεσίας του τμήματος Αιμοδοσίας του ΓΝ Πατρών κα Πλώτα Μαρία, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θαλασσαιμικών κ. Λίβανος Ανδρεα, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσας κ. Δεττοράκης Ιωάννης. Επίσης παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των Πολιτιστικών Συλλόγων: Χαλανδρίτσας, Ελληνικού, Σκιαδά, Καλάνιστρας, Ξηροχωρίου, Χρυσοπηγής, Δαφνούλας, Βασιλικού,Σταροχωρίου, Καλουσίου, Λακκωμάτων, Αγίου Δημητρίου, Κυπαρισσίου, καθώς επίσης ο Χορευτικός Πολιτιστικός Σύλλογος "Χορεύω-Ζω" , ο Πρόεδρος της Κοινότητας Πετρωτού και μέλος του Συλλόγου μας,κ. Δούβρης Ανδρέας και η Διοίκηση των S/M Ανδρικόπουλος. 

     Την πίτα ευλόγησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, ο οποίος μετέφερε τις ευλογίες και της ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Χρυσόστομου.

    Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Συλλόγου μας κ. Θεοδωρόπουλος Αθανάσιος με τη σειρά του ευχήθηκε σε όλους για το νέο έτος και έκανε ένα σύντομο απολογισμό για το 2024. Οι μονάδες που συγκεντρώθηκαν έφτασαν τις 1720, που είναι και το ρεκόρ του Συλλόγου για το 2024, δείχνοντας μια ανοδική πορεία, με στόχο πια τις 2000 μονάδες. Από τις πιο γλυκές στιγμές τις βραδιάς, ήταν η βράβευση των χρυσών, αργυρών και χάλκινων αιμοδοτών μας. Τα μετάλλια παρέδωσαν οι επίσημοι προσκεκλημένοι μας, δίνοντας παράλληλα ο καθένας με τη σειρά του, τις ευχές του. Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή της βραδιάς ήταν η τιμητική διάκριση του αγαπημένου μας κυρίου Σπηλιόπουλου Ηλία με το τίτλο του Επίτιμου Προέδρου. Ο κ. Σπηλιόπουλος υπήρξε για 12 χρόνια Γ. Γραμματεας του Συλλόγου, 11 χρόνια Α΄ Αντιπρόεδρος και συνεχίζει να αγωνίζεται αδιαλείπτως για το Σύλλογο τα τελευταία 5 χρόνια, από τη θέση του Προέδρου της Εξελεγκτικής Επιτροπής. Αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα αφοσιωμένου εθελοντή, παράδειγμα ανθρώπου που έχει ταυτίσει τη ζωή του με τη προσφορά στο πάσχοντα συνάνθρωπο και σπουδαίο παράδειγμα για τους νεότερους. Η βραδιά συνεχίστηκε με γλέντι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Ευχόμαστε σε όλους το νέο έτος να φέρει Υγεία, Αγάπη, Προσφορά και Δημιουργία!!!

Η μετατροπή του Παρθενώνα σε χριστιανική Εκκλησία

 

Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΣΕ ΝΑΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΘΗΝΙΩΤΙΣΣΑΣ 
(Όταν οι πρόγονοί μας εγκατέλειψαν τα είδωλα και "είδαν το φως το αληθινόν" μετέτρεψαν ειρηνικά τους ναούς  τους σε Χριστιανικούς Ναούς. Όσοι Ναοί μετατράπηκαν σε Χριστιανικούς διατηρήθηκαν με την λειτουργικότητά τους. Οι άλλοι εγκαταλείφθηκαν και σιγά - σιγά ερημώθηκαν αφού δε χρησιμοποιούνταν ερημώθηκαν.)  

    Με τη διαταγή της μετατροπής των αρχαίων ναών σε χριστιανικούς, ο Παρθενώνας,αέναο σύμβολο του αρχαίου πολιτισμού,αφιερώνεται τον 6ο μάλλον αιώνα, στην Αγία του Θεού Σοφία και στη συνέχεια στην Παναγία την Αθηνιώτισσα.Η λατρεία της ειδωλολατρικής Αθηνάς έδωσε τη θέση της στη χριστιανή Παρθένο, τη Θεοτόκο που ονομάστηκε Παναγία Αθηνιώτισσα. Αυτό έγινε ίσως στα μέσα του 6ου αιώνα με μερικές αρχιτεκτονικές μετατροπές, όπως ήταν η πρόσθεση μιας αψίδας στα ανατολικά. Επίσης, η είσοδος πλέον μετατοπίστηκε στη δυτική πλευρά του ναού και οι τρεις θύρες που διανοίχτηκαν στον τοίχο που χώριζε τον ναό από τον οπισθόδομο, τον μετέτρεψαν σε νάρθηκα του χριστιανικού, πλέον, ναού.Έτσι,ο Παρθενώνας μετατράπηκε σε τρίκλιτη βασιλική.Είχε ιερό και αγία τράπεζα, βυζαντινές τοιχογραφίες και εικόνες, άμβωνα και κωδωνοστάσιο που εξείχε μάλιστα από την ξύλινη στέγη της βασιλικής, η οποία στηριζόταν  στο σηκό του κλασικού ναού της Παρθένου Αθηνάς. Το εσωτερικό στολίζεται με τοιχογραφίες και ψηφιδωτά. Γνωστό για την ποιότητά του ήταν το ψηφιδωτό της Παναγίας στην αψίδα του ιερού.
           Υπάρχουν και γραπτές πηγές για τη μετατροπή του Παρθενώνα σε ναό. Σε δύο κείμενα γνωστών μητροπολιτών αναφέρονται εργασίες που έγιναν κατά τον 12ο αιώνα. Στον επικήδειο για τον Νικόλαο Αγιοθεοδωρίτη (1166-75) ο ανιψιός του αναφέρει ότι «...εμεγάλυνε την μητρόπολιν των Αθηνών ... ανεγείρας οίκους κάλλος και μέγεθος έχοντες...»   «και πολλώ χρυσίω έδειξε μαρμαίροντα...» τον Παρθενώνα.
            Το δεύτερο κείμενο είναι ένα ποίημα του Μιχαήλ Χωνιάτη στο οποίο, απευθυνόμενος στη Θεοτόκο, λέει «..εκάλλυνά σου τον ναόν ... έπιπλα τιμήεντα και σκεύη φέρω».
            Ο Χωνιάτης πρόσφερε έπιπλα και λειτουργικά σκεύη. Του αποδίδουν επίσης την τοιχογράφηση του ναού. Οσο για το ψηφιδωτό της Παναγίας, που πιστεύεται ότι κοσμούσε την κόγχη του ιερού, ασφαλώς ανήκε στην ίδια περίοδο. Από αυτές τις μετατροπές  ήδη από τα τέλη του 19 αιώνα δεν είχαν μείνει παρά λείψανα τοιχογραφιών και λιγοστά επιγραφικά χαράγματα στους τοίχους και τους κίονες.
            Στον Ιερό Βράχο ανέβαιναν με τα αφιερώματά τους στη Θεοτόκο προσκυνητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας Το έτος 946 ο Όσιος Λουκάς, σε παιδική ηλικία προσκύνησε στο ιερό της Θεοτόκου στην Ακρόπολη, και παρέμεινε στην Αθήνα ενδυθείς το μοναχικό σχήμα. Αναφέρεται επίσης ότι ο όσιος Νίκων το έτος 980 στην περιοδεία του από την Αθήνα ανέβηκε στην Ακρόπολη και έκανε κήρυγμα από το ναό αυτό .Ο ίδιος ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος γιόρτασε  τη συντριπτική νίκη του επί των Βουλγάρων κάνοντας περιοδεία στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της οποίας επισκέφτηκε το ναό και πρόσφερε πλούσια αφιερώματα. Κατά την Άλωση των Αθηνών από τους Λατίνους η εκκλησία συλήθηκε και μετατράπηκε σε καθολική εκκλησία, με την ονομασία «Σάντα Μαρία ντι Ατένε». Κατά την τουρκοκρατία έγινε μωαμεθανικό τζαμί.

     Μετά τον πλήρη εκχριστιανισμό της πόλεως των Αθηνών, 5ο με 6ο αιώνα μ.Χ., οι κάτοικοί μετέτρεψαν το κάλλος και το καμάρι της πόλεώς τους σε εκκλησία. Ο αρχαίος ναός της Αθηνάς, μετατράπηκε στο βυζαντινό ναό της Αειπαρθένου Θεοτόκου Μαρίας, στο πασίγνωστο ναό της Παναγιάς της Αθηνιώτισσας.

     Οι βυζαντινοί κατά τις εργασίες μετατροπής από σεβα
σμό στο μνημείο, περιορίστηκαν στις ελάχιστες δυνατές επεμβάσεις, παρά τις κακοήθεις θεωρίες, που κατά καιρούς διακινήθηκαν. Άξιο προσοχής τυγχάνει το γεγονός, ότι άφησαν εντελώς ανέπαφες τις γλυπτές ειδωλολατρικές παραστάσεις των αετωμάτων και των περισσοτέρων μερών του αρχαίου Ναού, ώστε να αισθάνονται τη σύνδεση με το ένδοξο παρελθόν τους.
     Η Παναγία η Αθηνιώτισσα τη μεσοβυζαντινή εποχή, μετετράπη σε ένα πασίγνωστο οικουμενικό προσκύνημα, με ένα πέπλο μυστηρίου να καλύπτει το εσωτερικό του. Υπάρχουν αναφορές για ένα υπερκόσμιο Φως που ανέβλυζε, αλλά και για την φιλοξενία της θαυματουργικής εικόνας της Παναγίας της Σουμελά στο εσωτερικό του ναού. Κατά την λατινοκρατία ο Παρθενώνας, μετετράπη σε καθολικό ναό προς τιμήν της Santa Maria, ενώ κατά Τουρκοκρατία υπήρξε ο μοναδικός χριστιανικός ναός της Αθήνας που μετετράπη σε τζαμί.

Πηγή: ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Παρά τις  πάμπολλες καταστροφές, που γνώρισε η πόλη από το 86 π.Χ. έως την απελευθέρωση, δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι η φροντίδα και η αγάπη των βυζαντινών ήταν αυτή που έκανε δυνατή την διατήρηση του μνημείου έως τις ημέρες μας.

 Δεν θα μπορούσαν οι Αθηναίοι να αφιερώσουν το μοναδικό αρχιτεκτόνημα του Παρθενώνος σε οποιαδήποτε άλλον πλην της πολιούχου προστάτιδός των Αθηναίων, της Παναγίας τους.
Δεν πρέπει να λησμονείται ότι η τίμηση του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου ως πολιούχου Αγίου των Αθηνών επιβλήθηκε κατά την περίοδο της Λατινοκρατίας, καθώς έως τότε την πρωτοκαθεδρία των τιμών στην Αθήνα την είχε αποκλειστικά η Θεοτόκος. ΠΗΓΗ: ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ

 

ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΑ ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΖΩΗ

 

Παρουσίαση του  Βιβλίου του Πρωτοπρεσβ.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ  ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΧΑΛΑΝΔΡΙΤΣΑ

ΑΛΛΟΤΙΝΕΣ  ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ  ΚΑΙ  ΣΥΓΧΡΟΝΗ  ΖΩΗ

         

Στις 19  Ιανουαρίου 2025, την επομένη της εορτής του Αγίου Αθανασίου, Πολιούχου της Χαλανδρίτσας, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου για την Χαλανδρίτσα, του Πρωτοπρεσβ. Δημητρίου Παπαγεωργίου, Αρχιερατικού Επιτρόπου Φαρρών.

          Η παρουσίαση έγινε στο παλιό αλλά και εμβληματικό Δημοτικό Σχολείο Χαλανδρίτσας, υπό την αιγίδα τόσο του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλανδρίτσας, όσο και του Συλλόγου Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της Περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης.

          Από πολύ νωρίς Χαλανδριτσάνοι, αλλά και Μέλη των διοργανωτών Συλλόγων, γέμισαν ασφυκτικά και τις δύο μεγάλες αίθουσες του Σχολείου καθώς επίσης και τους περί αυτών χώρους.

          Τον Σύλλογο Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος εκπροσώπησε ο κ. Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος, πρώην Διευθυντής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης, ο οποίος έκανε το καλωσόρισμα και την παρουσίαση της εκδήλωσης.

          Χαιρετισμό απηύθυνε η. Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Χαλανδρίτσας κ. Δήμητρα Κατσικολόγου-Μακρή.

                    Συντονιστής ήταν ο ευρηματικός αλλά και ταλαντούχος κ. Λευτέρης Πολυκρέτης.

          Παρουσιαστές ήσαν: α) Ο κ. Χρήστος Κυριαζόπουλος, πρώην Ανώτατο Στέλεχος του Υπουργείου Οικονομικών,

          β) Η κ. Σοφία Πασχαλίδου, Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίτσας, Και

          γ) Η κ. Νικολίτσα Μπερδένη, εκπαιδευτικός.

Οι παρουσιαστές, μέσα σε ένα φιλικό περιβάλλον, ο κάθε ένας από τη μεριά του, παρουσίασαν το βιβλίο στην πραγματική του διάσταση, τονίζοντας ότι καλύπτει όλο το ιστορικό γίγνεσθαι της Χαλανδρίτσας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής από τα πρώτα ιστορικά χρόνια, την Μυκηναϊκή εποχή φθάνοντας μέχρι το σήμερα, σε μια συνεχόμενη αλληλουχία, χωρίς διακοπή,  όπως ακριβώς συμβαίνει και την ιστορία του Έθνους μας.  

Ιδιαίτερη σημασία δίδεται στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, κατά την οποία η Χαλανδρίτσα γίνεται Βαρωνία και οι Βαρώνοι της έχουν πρωτεύοντα ρόλο στο πριγκιπάτο της Αχαΐας και πολλές φορές διαφεντεύουν ολόκληρη της Πελοπόννησο. Αποτέλεσμα της αίγλης της Βαρωνίας είναι ο Θωμάς ο Παλαιολόγος, να παντρευτεί την κόρη του Βαρώνου της Χαλανδρίτσας Αικατερίνη, να αποκτήσουν τέσσερα παιδιά και η κόρης τους Σοφία – Ζωή να παντρευτεί τον Ιβάν την Γ΄ της Ρωσίας γίνει η πρώτη Τσαρίνα.

Το Β΄ μέρος του βιβλίου παρουσιάζει την κοινωνική ζωή των κατοίκων, τις Δημόσιες Υπηρεσίες, με ιδιαίτερη αναφορά στο Κέντρο Υγείας Χαλανδρίτσης, τον Θρησκευτικό βίο, τους ευπατρίδες Χαλανδριτσάνους και τους ενεργούς Συλλόγους  Εθελοντών Αιμοδοτών, Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος, και Πολιτιστικό.

Στη συνέχεια ο συγγραφέας στο έργο του αναφέρεται στα επικρατούντα ήθη και έθιμα στα κορυφαία γεγονότα της ζωής των κατοίκων, όπως του Γάμου, της Βάπτισης, των εορτών, του θανάτου, αλλά και όλης της καθημερινής ζωής.

Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις καθημερινές ασχολίες, στα παλιά επαγγέλματα, στα πολλά ξωκκλήσια, στις βρύσες, στις γιοφύρια, και γενικά σε όλα τα Λαογραφικά στοιχεία.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρωτοπρεσβ. π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ  ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ.

Ο Δήμαρχος Ερυμάνθου κ. Θεόδωρος Μπαρής, ο κ. Διαμαντής Κανελλόπουλος, αρχηγός Μείζονος Αντιπολιτεύσεως, ο τοπικός Πρόεδρος κ. Παναγιώτης Μαυροειδής, η κ. Κατερίνα Σολωμού, ο Διευθυντής του Κ. Υγείας Χαλανδρίτσης κ. Γρηγόριος Αλόκριος, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εθελοκτών Αιμοδοτών κ. Αθανάσιος Θεοδωρόπουλος, κ.λ.π εκπρόσωποι Συλλόγων και φορέων.  

Ο συγγραφέας, π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, τέλος ευχαρίστησε όλους όσους βοήθησαν και συμπαραστάθηκαν στη συγγραφή και τη συλλογή στοιχείων και των παλιών φωτογραφιών. Ανέφερε δε πως σκοπός  της συγγραφής αυτού του πονήματος είναι η ανάδειξη της ιστορίας της Χαλανδρίτσας, η οποία, δυστυχώς, παραμένει εν πολλοίς άγνωστη, όπως και ο πολιτισμός που ανάπτυξε στο διάβα της ιστορίας, αλλά και τέλος τα λαογραφικά στοιχεία «να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να μάθουν οι νεώτεροι»! 

Όλοι ευχήθηκαν το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Να είναι ένα ευανάγνωστο πάζλ που συνθέτει την ιστορία της Χαλανδρίτσας, να είναι μία πυξίδα και ένας οδηγός για τη νέα γενιά, στην οποία και  είναι αφιερωμένο.