ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΚΛ. ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ

Οι μαθητές της Γ΄ τάξεως του Γεν. Εκκλ. Λυκείου Πατρών φέτος πραγματοποίησαν την πενθήμερη εκδρομή τους στη Μοναστική Πολιτεία του Άθω, το περιώνυμο  Άγιο Όρος και την Θεσσαλονίκη. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να γνωρίσουν το Άγιο Όρος, να ζήσουν από κοντά και να βιώσουν, στο μέτρο του δυνατού, την μοναδική Ορθόδοξη πνευματικότητα που αποπνέει ο ευλογημένος από το Θεό και αγιασμένος αυτός τόπος.

Τους μαθητές συνόδευαν οι καθηγητές κ. Πολύβιος Μπρακατσέλος, ο κ. Βασίλειος Μπούτσικας και μαζί τους ήταν και ο Πρωροπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου. 

Το οδοιπορικό είχε ως εξής: 

Παρασκευή 8-2-2019: Αναχωρήσαμε με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ το πρωί από Πάτρα για Θεσσαλονίκη. Τακτοποίηση το απόγευμα στο Ξενοδοχείο, μικρή περιήγηση και γνωριμία με την πρωτεύουσα της Μακεδονίας μας.

Σάββατο 9-2-2019:  Πολύ πρωί φύγαμε για την Ιερισσό, παραλαβή των Διαμονητήριων και με το καραβάκι αναχώρηση για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Με την αποβίβασή μας στον αρσανά (λιμανάκι) της Ι.Μ. Βατοπαιδίου, βρεθήκαμε έκπληκτοι στο γιγαντιαίο μοναστηριακό συγκρότημα, το οποίο στέκει εκεί για αιώνες δοξάζοντας πρωτίστως τον Θεό και αναδεικνύοντας Αγίους.

Η μοναδική και επιβλητική αρχιτεκτονική, το ωραίο φυσικό περιβάλλον και το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας, μας προκαλούσε δέος και θαυμασμό. Μας καλωσόρισαν με περισσή αγάπη στο Αρχονταρίκι με πρόγευμα, και τακτοποιηθήκαμε στους ξενώνες. Το απόγεμα ώρα 4,00 συμμετείχαμε στην ακολουθία του Εσπερινού, ακολούθησε η τράπεζα και το Απόδειπνο με την προσκύνηση των Τιμίων Λειψάνων (Αγία Ζώνη, Κάρα Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου με το άφθαρτο αυτί, το πόδι του Αποστόλου Βαρθολομαίου, το δεξιό χέρι της Αγίας Μαρίνης, το πόδι του Αγ. Παντελεήμονος, κ.λ.π. λείψανα αγίων).

Στη συνέχεια βοηθήσαμε τους μοναχούς στην κατασκευή «ζωνών» της Παναγίας που δίνονται για ευλογία και ιδιαίτερα στα άτεκνα ζευγάρια και στις 7,00 επισκεφθήκαμε το υπέροχο και αξιόλογο Σκευοφυλάκιο της Μονής στο οποίο μεταξύ άλλων είδαμε ειλητάρια με την Θεία λειτουργία του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, χειρόγραφες περγαμηνές, Ιερά Σκεύη και πολλά άλλα ανεκτιμήτου αξίας και μοναδικότητος σπάνια κειμήλια.

Κυριακή 10-2-2019:  Γύρω στις 4,00 το πρωί ήχησε το τάλαντο, το οποίο μέσα στη σιγαλιά της νύχτας μας καλούσε να εγερθούμε και να μπούμε, όχι στην κιβωτό του Νώε, αλλά στην Κιβωτό της Εκκλησίας μας, στο Καθολικό για τον Όρθρο, την ακολουθία των Ωρών και την Θεία Λειτουργία. Η ακολουθία στον Ιερό Ναό ήταν μια μυσταγωγία. Ουρανός και γη, πρόσκαιρα και αιώνια συμπλέκονταν σε μια ακατάπαυστη ιερή δοξολογία. Όλα ταπεινά, αλλά και κατανυκτικά.

Ώρα 10,30΄   Αποχαιρετίσαμε συγκινημένοι την Ι. Μονή Βατοπαιδίου  με τις 7 θαυματουργές της εικόνες της Παναγίας μας (Βηματάρισσα, Παραμυθία, Εσφαγμένη, Ελαιοβρύτισσα, Πυροβοληθείσα, Παντάνασσα και Αντιφωνήτρια)  τις οποίες προσκυνήσαμε ζητώντας τη χάρη και τη μεσιτεία της.

Επόμενος σταθμός μας οι Καρυές, πρωτεύουσα του Αγίου Όρους. Πρώτη επίσκεψή μας η Σκήτη του Αγίου Ανδρέου. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να προσκυνήσουμε το μικρό τμήμα από την Κάρα του Αγίου Ανδρέου, να θαυμάσουμε την Ρωσική αρχιτεκτονική της Σκήτης και να δούμε την Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία.

Μετά την Σκήτη του Αγίου Ανδρέου, κατηφορίσαμε προς τις Καρυές και ήρθαμε στο Πρωτάτο για να προσκυνήσουμε την θαυματουργό και χαριτόβρυτο εικόνα της Παναγίας μας το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ». Θαυμάσαμε τις σπάνιες και πάνυ αξιόλογες τοιχογραφίες του κορυφαίου αγιογράφου Εμμανουήλ Πανσελήνου (13^ος-14^ος αιών). Το Πρωτάτο είναι ο αρχαιότερος και ο πιο ιστορικός Ναός του Αγίου Όρους, έδρα της Ιεράς Κοινότητος.

Αφού πήραμε τη χάρη της Παναγίας του «Άξιον Εστίν», επόμενος σταθμός μας ήταν η Ιερά Μονή Ιβήρων που έχει προστάτιδα και φρουρό της ακοίμητο την Παναγία την Πορταΐτισσα.  Εκεί ο υπεύθυνος μοναχός, ο αρχοντάρης, μας υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα και αγάπη. Αφού ταχτοποιηθήκαμε στους ξενώνες κάναμε μια μικρή περιήγηση στους εξωτερικούς χώρους  της Μονής και επισκεφθήκαμε το αγίασμα κοντά στη θάλασσα.

Στις 4,00 το απόγευμα, σήμανε ο Εσπερινός, συμμετείχαμε στην ακολουθία, στην Τράπεζα και μετά το Απόδειπνο προσκυνήσαμε τα Ιερά Λείψανα που βρίσκονται στο παρεκκλήσιο του Καθολικού και αμέσως επισκεφθήκαμε το παρεκκλήσιο της Παναγίας της Πορταΐτίσσης για να προσκυνήσουμε την θαυματουργό εικόνα και να συμμετάσχουμε στην Ιερά παράκληση. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη όταν οι μοναχοί μας κάλεσαν στο αναλόγιο και ψάλλαμε μαζί τους την παράκληση προς την Παναγία μας. Η στιγμή ήταν μοναδική. Οι φωνές μας ενώθηκαν με αυτές των μοναχών και νομίζαμε πως για λίγο είχαμε αποφύγει «πάσαν βιοτικήν μέριμναν...».

Στη συνέχεια ο π. Δημήτριος που ήταν μαζί μας, παρεκάλεσε τον Ηγούμενο π. Ναθαναήλ, να ξεναγηθούμε στο νέο σκευοφυλάκειο της Ιεράς Μονής, το οποίο θεωρείται από τα πιο αξιόλογα του Αγίου Όρους. Εκεί φυλάσσονται ανεκτίμητοι θησαυροί, χρυσοκέντητα άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυροί, άγια δισκάρια και άγια ποτήρια πολυτίμων υλικών, τμήματα από τα άχραντα πάθη του Ιησού, εγκόλπια, μίτρες, η αρχιερατική στολή του Πατριάρχου Διονυσίου του Δ΄, ο μανδύας του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄, ο αυτοκρατορικός σάκκος του Ιωάννου του Τσιμισκή, αυτοκρατορικά και πατριαρχικά χρυσόβουλα και σιγίλλια. Η βιβλιοθήκη της Μονής είναι από τις σπουδαιότερες σε χειρόγραφα στον κόσμο και έχει διασώσει πολλούς αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Με την ευκαιρία να αναφέρουμε ότι το 75% της αρχαίας Ελληνικής σοφίας διασώθηκε από τα μοναστήρια μας.     
Δευτέρα 11-2-2019: Ώρα 2,30 τα μεσάνυχτα σήμανε το τάλαντο στη σιγαλιά της νύχτας που μας καλούσε να εξεγερθούμε από τον ύπνο και μέσα στο Ιερό Ναό να προσπέσουμε και με τον Αγγελικό ύμνο να δοξολογήσουμε τον εν Τριάδι αληθινό Θεό μας. Συμμετείχαμε όλοι στις ιερές ακολουθίες του Μεσονυκτικού, του Όρθρου, των Ωρών στη Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε στο παρεκκλήσιο όπου βρίσκονται τα ιερά λείψανα των αγίων μας όπως της Αγίας Μαρίνης, της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, του οσίου Ιεροθέου του Ιβηρίτου, του Αγίου Νεομάρτυρος Νικήτα, του Αγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, του Αγ. Γρηγορίο Νύσσης, του Θεοδώρου του Στρατηλάτου κ.λ.π. Αγίων. Αρκετά παιδιά συμμετείχαν στο ποτήριο της ζωής και κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων.

Ώρα 9,30΄το πρωί αναχωρήσαμε από την Ι. Μ. Ιβήρων για  την Ιερά Μονή Σταυρονικήτα όπου προσκυνήσαμε  την εφέστιο εικόνα του Αγίου Νικολάου του Στρειδά και ιερά λείψανα. 

     Μετά την προσκύνηση στην Ιερά Μονή αμέσως αναχωρήσαμε για τις Καρυές. Προσκυνήσαμε πάλι στο Πρωτάτο το «Άξιον Εστίν» και αμέσως φύγαμε για την Δάφνη, το λιμανάκι του Αγίου Όρους. Από εκεί δια θαλάσσης φθάσαμε στην Ιερά Μονή Παντελεήμονος (Ρώσικο) όπου προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα και θαυμάσαμε τις γιγάντιες καμπάνες. 

Επειδή στο Άγιο Όρος δεν νοείται επίσκεψη χωρίς πεζοπορεία, αναχωρήσαμε και ακολουθώντας το μονοπάτι φθάσαμε στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος. Εκεί μας υποδέχθηκαν πάλι με περισσή αγάπη και καλοσύνη. Μετά την τακτοποίησή μας στους ξενώνες ο αρχοντάρης μας πληροφόρησε για το πρόγραμμα της Μονής. Μας ανέφερε πως το βράδυ υπάρχει αγρυπνία, γιατί την άλλη ημέρα, σύμφωνα με το δικό τους ημερολόγιο, το παλιό, είναι η εορτή των τριών Ιεραρχών και τελούν πάντα αγρυπνία. Χαρήκαμε ιδιαίτερα γι’  αυτό και θεωρήσαμε τον εαυτό μας πολύ τυχερό γιατί θα γιορτάζαμε τους Τρεις Ιεράρχες σωστά και εκκλησιαστικά, με την τέλεση της Θείας Λειτουργίας, που φέτος το κράτος την έκαμε αργία χωρίς ... εκκλησιασμό.

Ώρα 3,30΄ το απόγευμα τελέσθηκε ο μικρός εσπερινός, έγινε προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων, τράπεζα και μικρός ελεύθερος χρόνος κατά τον οποίο ο ηγούμενος π. Αλέξιος μας κάλεσε στο Ηγουμενείο όπου μας καλωσόρισε και μας μίλησε πνευματικά. Μας ανέφερε για τη ζωή και το έργο των μοναχών, αλλά και για την αποστολή των Κληρικών τους οποίους τόσο πολύ έχει ανάγκη η κοινωνία μας η οποία βάλλεται από παντού και ιδιαιτέρως η οικογένεια και ο θεσμός του γάμου.

Στις 6,00 οι γλυκόηχες καμπάνες και το τάλαντο μας κάλεσαν για την πρώτη μας  Αγρυπνία στο Άγιο Όρος. Ήμασταν όλοι αμέσως παρόντες. Οι μοναχοί μας κάλεσαν στο αναλόγιο. Οι φωνές μας, μαζί με αυτές των μοναχών έσμιξαν και δημιούργησαν μια ανείπωτη μελωδία, που σαν άλλη κλίμαξ του Ιακώβ, έφθανε μέχρι τον ουρανό. Ώρα 11,30 το βράδυ έγινε η απόλυση του Όρθρου μαζί με την πρώτη ώρα. Αποσυρθήκαμε για λίγο ύπνο.

Τρίτη 12-2-2019: Το πρωί  πάλι όλοι μαζί στο Ναό για τη θεία Λειτουργία στην οποία προέστη ο π. Δημήτριος Παπαγεωργίου και λειτούργησε και ο συμμαθητής μας π. Αναστάσιος. Ο Ηγούμενος, ο π. Αλέξιος, ο οποίος είναι και καλλιφωνότατος, μας κάλεσε στο αναλόγιο και μαζί του ψάλλαμε στην Λεία Λειτουργία, σύμφωνα  με το Αγιορείτικο τυπικό (τυπικά, μακαρισμοί, εκτενής, κατηχούμενα). Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας τα παιδιά συμμετείχαν στο ποτήριο της ζωής, αφού αρκετά είχαν την σχετική προετοιμασία και εξομολογήθηκαν στο Άγιο Όρος.

Μετά την τράπεζα, ο Ηγούμενος μας κάλεσε στο νέο Συνοδικό της Μονής, το οποίο είναι διακοσμημένο με ωραίες αγιογραφίες, ξυλόγλυπτα κ.λ.π. έργα των αδελφών της Ι. Μονής. Μετά το σχετικό κέρασμα μας μίλησε και πάλι και εξέφρασε την χαρά και την ικανοποίησή του για το ψάλσιμό μας καθώς επίσης και για την όλη παρουσία μας εκεί. Μας είπε συγκεκριμένα πως ο Διευθυντής μας και ο Μητροπολίτης Πατρών αξίζουν πολλούς επαίνους για το έργο το οποίο παράγεται στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών.

Ακολούθως, γύρω στις 11,00 με πεζοπορία φθάσαμε στην Ι.Μ. Δοχειαρίου όπου προσκυνήσαμε την Παναγία την Γοργοϋπήκοο. Ο μοναχός που μας υποδέχθηκε μας ανέφερε την ιστορία της αγίας εικόνος. Ονομάζεται δε έτσι γιατί υπακούει γρήγορα στα αιτήματα αυτών που την επικαλούνται, όχι απλώς επακούει, αλλά υπακούει σ’ αυτούς που επικαλούνται τις πρεσβείες της.

Όμως, δυστυχώς, ο χρόνος τρέχει και στο προσκύνημα στο Άγιο Όρος τελείωσε. Θα θέλαμε ο χρόνος να σταματήσει εκεί. Επιβιβασθήκαμε στο καραβάκι και πήραμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι όμως με ωραίες πνευματικές εμπειρίες, χρήσιμες για το παρόν και το μέλλον.

Αργά το απόγευμα φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη, ταχτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και έπειτα περπατήσαμε στην πόλη για λίγο.

Τετάρτη  13-2-2019:   Μετά το πρωινό μας ανεβήκαμε να προσκυνήσουμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου. Είναι πεντάκλιτη Βασιλική με εγκάρσιο κλίτος και από το 1988 έχει ανακηρυχθεί σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την  UNESCO.  Εκεί προσκυνήσαμε τα ιερά και χαριτόβρυτα λείψανα του Αγίου Δημητρίου και συγκλονισθήκαμε από την ευωδία του μύρου που αναβλύζει από την λάρνακά του. Ακολούθως κατεβήκαμε στην κρύπτη που βρίσκεται υπογείως του Ιερού του Ναού και περιλαμβάνει το σημείο που μαρτύρησε ο Άγιος Δημήτριος, καθώς και την δεξαμενή που κατασκευάσθηκε για τη συλλογή του μύρου που έρρεε από τον τάφο του Αγίου, από το οποίο πήρε και την προσωνυμία «Μυροβλήτης».                              

                

   Μετά το προσκύνημα ο ιερέας του Ναού π. Γεώργιος Θεοδωρή, μας προσέφερε ως ευλογία μύρο του Αγίου και μας δεξιώθηκε στο γραφείο με σχετικό κέρασμα.

Φεύγοντας από τον Άγιο Δημήτριο επισκεφθήκαμε και τον άλλο παλαιοχριστιανικό Ναό της Θεσσαλονίκης, τον Άγιο Γεώργιο Ροτόντα. Η Ροτόντα ανήκει στα περίκεντρα οικοδομήματα και κτίσθηκε στα χρόνια του Καίσαρα Γαλερίου, γύρω στο 306 μ.Χ., ως ναός του Δία, ή κατ’ άλλους ως μαυσωλείο του ιδίου. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο οικοδόμημα ύψους 30 μέτρων και διαμέτρου 25 μέτρων. Οι τοίχοι έχουν πλάτος 6 μέτρα. Η μετατροπή του σε Ναό έγινε τον 4^ο αιώνα.

Κοντά στη Ροτόντα είναι και η αψίδα του Γαλερίου, γνωστή ως Καμάρα. Πρόκειται για Ρωμαϊκό κτίσμα προς τιμήν του Γαλερίου, όταν γύρισε νικητής στην πόλη μετά από πόλεμο εναντίων των Περσών.

Η εκδρομή μας επισφραγίσθηκε με την επίσκεψή μας στο μνημείο, σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης, τον Λευκό Πύργο. Ήταν οχυρωματικό έργο Οθωμανικής κατασκευής τον 15^ο αιώνα. Το 1826 ονομάσθηκε πύργος του αίματος, επειδή λειτουργούσε ως φυλακή μελλοθανάτων, τόπος βασανιστηρίων και εκτελέσεων από τους Γενίτσαρους, γεμίζοντας με αίμα τους τοίχους. Το 1891 τον ασβέστωσε ένας Εβραίος κατάδικος με αντάλλαγμα την ελευθερία του και από τότε παρέμεινε ως Λευκός Πύργος.

Για την πραγματοποίηση της προσκυνηματικής εκδρομής αυτής οφείλουμε να ευχαριστήσομε εκ βάθους καρδίας τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ, για την ηθική και οικονομική βοήθεια που μας προσέφερε και ευχόμαστε όπως ο Κύριος δια πρεσβειών της Παναχράντου Μητρός Του να του χαρίζει υγεία και δύναμη στο δύσκολο έργο που επιτελεί. 

Θερμές ευχαριστίες στο Διευθυτνή μας κ. Ιωάννη Κόττορο για όσα εκοπίασε και κοπιάζει συνεχώς για μας και το σχολείο μας καθώς επίσης και στους συνοδούς καθηγητές μας κ.κ. Πολύβιο Μπρακατσέλο και Βασίλειο Μπούτσικα.

Επίσης θα ήταν παράλειψη μεγάλη να μην αναφερθούμε και στον π. Δημήτριο Παπαγεωργίου, ο οποίος ήταν μαζί μας και συνέβαλε τα μέγιστα στην επιτυχία του προσκυνήματος αυτού, τον ευχαριστούμε θερμά.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η εκδρομή ήταν άριστα οργανωμένη, ξεκίνησε, εξελίχθηκε και τελείωσε ομαλά, χωρίς να δημιουργηθεί κάποια έλλειψη ή το παραμικρό κενό. Σίγουρα θα παραμείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μας και θα αποτελέσει το εφαλτήριο για μια νέα επίσκεψή μας εκεί. Ωφεληθήκαμε σωματικά και ψυχικά. Φορτίσαμε τις πνευματικές μας «μπαταρίες» παίρνοντας δύναμη, θάρρος, κουράγιο και ελπίδα στον αγώνα μας για την επιτυχία μας στις Πανελλαδικές Εξετάσεις που έρχονται, αλλά και στη ζωή που ανοίγεται μπροστά μας.-