ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΤΡΩΝ

    Στις 16 Δεκεμβρίου γιορτάζει ο Άγιος  Μόδεστος επίσκοπος Ιεροσολύμων, ο οποίος θωρείται προστάτης των ποιμνίων.

     Στο Ελληνικό του τ. Δήμου Φαρρών, υπάρχει παλιά εικόνα του Αγίου Μοδέστου. Τα πιο  παλιά χρόνια όλοι οι κάτοικοι του χωριού, που ήσαν  και τσοπάνηδες, τη γιορτή αυτή τη θεωρούσαν πολύ μεγάλη, άφηναν όλες τους τις δουλειές για να πάνε από το πρωί στην Εκκλησία και να τιμήσουν τον  Άγιο Μόδεστο προστάτη των ποιμνίων τους.

     Οι νοικοκυρές  έφτιαχναν πρόσφορα,  έκαναν ειδικές στρογγυλές πίττες με σταυρό στη μέση και τις διακοσμούσαν με αμύγδαλα και καρύδια και τα πήγαιναν στην Εκκλησία. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο ιερέας έκανε τη σχετική δέηση και διάβαζε την ειδική ευχή του Αγίου Μοδέστου για την προστασία των ποιμνίων από κάθε ασθένεια. Στη συνέχεια έπαιρναν τις ευλογημένες πίττες, έτρωγαν οι ίδιοι και ένα μέρος το πήγαιναν στα ζώα τους και τους έδιναν να φάνε και αυτά και έτσι με αυτό τον τρόπο να ευλογηθούν και να τα προστατεύει έτσι ο Άγιος από κάθε θανατηφόρα ασθένεια.

     Φέτος την ημέρα της μνήμης του Αγίου Μοδέστου, στο Ελληνικό τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Φαρρών Πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριο Παπαγεωργίου και οι λιγοστοί κάτοικοι του χωριού έφτιαξαν πίττες, όπως παλιά, που ευλογήθηκαν και προσφέρθηκαν στους εκκλησιαζομένους, αλλά και στα ζώα τους. 

ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΟΔΕΣΤΟΥ

    Ο Άγιος Μόδεστος γεννήθηκε στη Σεβάστεια της Μ. Ασίας από ευσεβείς χριστιανούς γονείς, οι οποίοι πέθαναν στη φυλακή κατά το διωγμό του Διοκλητιανού (περίπου 305 μ. Χ.). Το μόλις πέντε μηνών βρέφος Μόδεστο, οι δεσμοφύλακες το ανέθεσαν σε έναν ειδωλολάτρη άρχοντα. Σε ηλικία δεκατριών ετών έμαθε για τους πραγματικούς γονείς του και αποφάσισε να βαπτιστεί κι ο ίδιος χριστιανός. Σ΄ αυτό συνετέλεσε και κάποιος χριστιανός χρυσοχόος από την Αθήνα, ο οποίος ανέλαβε τη φροντίδα του νεοφώτιστου Μοδέστου, τον έφερε στην Αθήνα και τον αγκάλιασε σαν παιδί του. Μετά το θάνατο των θετών γονέων του, τα γνήσια παιδιά του χρυσοχόου, από ζήλια  για τις αρετές του Μοδέστου τα οδήγησε στο να τον πουλήσουν ως δούλο στην Αίγυπτο.

       Η Χάρις του Θεού, όμως, δεν τον εγκατέλειψε. Ο αφέντης του Μοδέστου κατηχήθηκε από το δούλο του, έγινε και ο ίδιος χριστιανός και ελευθέρωσε το Μόδεστο, τον ελευθερωτή του από τα δεσμά της αμαρτίας και του διαβόλου. Φεύγοντας από την Αίγυπτο ο Μόδεστος κατευθύνεται για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, και εκεί, αφού άνοιξαν μπροστά του οι πύλες του Παναγίου Τάφου, ο πιστός λαός των Ιεροσολύμων, που είδε το θαυμαστό αυτό γεγονός, εξέλεξε το Μόδεστο αρχιεπίσκοπο της Μητρός Εκκλησίας, διάδοχο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου. Ο Θεός έδωσε στο Μόδεστο ένα χάρισμα, ώστε να θεραπεύει τα κατοικίδια ζώα, και ιδιαίτερα τα βόδια και τους ημιόνους.
       Άλλωστε, και κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του πραγματοποίησε θαυμαστά γεγονότα που σχετίζονταν με τα ζώα. Ενώ βρίσκονταν μπροστά στο βασιλιά ομολογώντας την πίστη του στον Αληθινό Θεό, μπροστά στο βασιλιά, εκείνος διέταξε τους στρατιώτες να δέσουν τον Άγιο σε δύο άγριους ημιόνους και να τους αφήσουν να τρέξουν, προκειμένου να διαμελισθεί το σώμα τού Αγίου επάνω στις πέτρες. Ό Άγιος Μόδεστος, όμως, σήκωσε το χέρι του προς τους ημιόνους, τους ευλόγησε και τότε αυτοί έφυγαν, αφήνοντάς τον λυμένο και αβλαβή. Ό βασιλιάς έξαλλος διέταξε να τον ξαναδέσουν στους ημιόνους, όχι μόνο απ' τα χέρια αλλά και απ' τα πόδια, και να χτυπήσουν με πολλή δύναμη τα ζώα, ώστε να τρέξουν.  Ο Μάρτυρας του Χριστού έλεγε, καθώς τον έσερναν οι ημίονοι: «Εάν ο Θεός είναι μαζί μας, κανείς δεν είναι εναντίον μας».
      Κάποιος βοσκός βλέποντας τον Άγιο κι αναγνωρίζοντάς τον, τον πλησίασε και τού είπε: «Λυπήσου με, Πάτερ,  και βοήθησέ με, ώστε με τις ευχές σου ν' αποκτήσω ένα μοσχάρι». Ό Άγιος Μόδεστος πρόσταξε τους άγριους ημιόνους να σταματήσουν να τον σέρνουν. Κάλεσε τότε το βοσκό να πλησιάσει μαζί με το κοπάδι του κι ευχήθηκε: «Ο Θεός, που ευλόγησε τα βόδια και τα πρόβατα του Αβραάμ, να σου χαρίζει κάθε χρόνο δύο μοσχάρια, ένα αρσενικό κι ένα :θηλυκό». Αμέσως μετά ο βοσκός αποχώρησε ευχαριστημένος και ο Άγιος διέταξε τους ημιόνους να επιστρέψουν στο μέρος απ' όπου είχαν ξεκινήσει να τον σέρνουν. Πράγματι, οι ημίονοι υπάκουσαν γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να εξαγριωθεί ακόμα περισσότερο ο βασιλιάς.
    Ανείπωτα ήταν τα βασανιστήρια πού επακολούθησαν: έμπηξαν καρφιά στα πόδια του, τον λιθοβόλησαν, τον έριξαν σ' ένα λέβητα με καυτό μολύβι, τον έδεσαν σε μία κολώνα και άναψαν γύρω του μεγάλη φωτιά, αφού  πρώτα άλειψαν το κεφάλι του με πίσσα και λάδι. Τίποτε, όμως, απ' αυτά δεν κατέβαλε τον Άγιο Μάρτυρα. Και τότε ό βασιλιάς διέταξε τον αποκεφαλισμό του.
     Λίγο πριν από το τέλος του, ό Άγιος Μόδεστος προσευχήθηκε  και τα τελευταία του λόγια ήταν:  «Κύριε Ιησού Χριστέ, δημιουργέ του φωτός, καταξίωσόν με της Βασιλείας Σου. Σέ, Δέσποτα, και μόνον επόθησεν η ψυχή μου και για Σένα κατεφρόνησα το θάνατο και τα βασανιστήρια. Μη με κρίνεις λοιπόν, ανάξιο των αγαθών Σου, φιλάνθρωπε, και δέομαί Σου, όποιος με επικαλεστεί και με εορτάζει και όποιος αναγνώσει το Μαρτύριό μου, βοήθησέ τον πάντοτε, χάριζέ του πλούσια τα ελέη σου και αποδίωξε από τον οίκον αυτού και από όλα τα ζώα του κάθε βλάβη και ασθένεια και πλήθηνέ τα, όπως ευλόγησες και επλήθηνες τα ποίμνια του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ και όλων των δούλων Σου, διότι είσαι ευλογητός στους αιώνες. Αμήν».

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ 30-11-2015

Μέ λαμπρότητα καί μέ τή συμμετοχή πολλῶν χιλιάδων πιστῶν ἀπό τήν Πάτρα, αλλά καί ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Ἑλλάδος, ἑορτάσθη ὁ πολιοῦχος καί ἱδρυτής τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας, Ἀπόστολος Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος.

 Ἀνήμερα, 30.11.2015 ἐτελέσθη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερρῶν καί Νιγρίτης κ. Θεολόγου καί ἐν συνεχείᾳ ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας κ. Ἀμβροσίου καί συλλειτουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν: Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου, Σερρῶν κ. Θεολόγου, Σιδηροκάστρου κ. Μακαρίου, Κυθήρων κ. Σεραφείμ, Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου καί τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων: Τρωάδος κ. Πέτρου καί Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

            Τόν θεῖο λόγο ἐκήρυξε ἐμπευσμένα καί θεολογικά ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος, ἀναφερθείς στό χριστιανικό μαρτύριο, ὡς χάρισμα καί δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

     Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, στά πρόπυλα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ὑπεδέχθη τόν Ἐξοχώτατο Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπιο Παυλόπουλο, ὁ ὁποῖος ἐτίμησε μέ τήν ὑψηλή παρουσία Του, τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Ἔπειτα ἐψάλη ἡ Δοξολογία ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν Ἁγίου Ἀνδρέου, ἐνῶ ὁ Σεβασμιώτατος στήν προσφώνησή του, εἶπε χαρακτηριστικά:

« Ἐξοχώτατε, Κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,

Εὐφραίνεται σήμερον ἡ πόλις τῶν Πατρῶν καὶ σὺν αὐτῇ ἡ Ἀχαΐα πᾶσα καὶ ἀγαλλομένη χαίρει σύμπασα ἡ Ὀρθόδοξος Ἑλλάς, ἐπὶ τῇ Ἱερᾷ καὶ σεβασμίᾳ μνήμῃ Ἀνδρέου τοῦ τῶν Ἀποστόλων Πρωτοκλήτου καὶ μιμητοῦ, τοῦ Σωτῆρος Πάθους.

Ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ τούτου Ἀποστολείου, τοῦ περιλάμπρου δηλαδὴ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὅπου ἡ πανσεβάσμιος καὶ χαριτόβρυτος Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου καὶ ὁ Χιαστὸς Σταυρὸς τοῦ Μαρτυρίου του, ὁ Ἐπίσκοπος, ὁ Ἱερὸς Κλῆρος, ὁ εὐσεβὴς Λαὸς Σᾶς ὑποδεχόμεθα Ἐξοχώτατε μὲ αἰσθήματα ἀγάπης καὶ τιμῆς καὶ εὐχαριστοῦμε θερμῶς διὰ τὴν ἀποδοχὴν τῆς προσκλήσεώς μας, ὥστε νὰ εὑρίσκεσθε σήμερον ἐνταῦθα, ὡς ὁ ἀνώτατος Ἄρχων τῆς Ἑλλάδος καί νά συνεορτάζετε μεθ’ ἡμῶν καί τῶν χιλιάδων τοῦ πιστοῦ Ὁρθοδόξου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ποῦ συνέρρευσαν ἐν Πάτραις ἐπί τῇ ἑορτῇ καί λαμπρᾶ πανηγύρει τοῦ Ἱερωτάτου καί Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου.

Θεωροῦμεν ὅτι σήμερον αἱ τῶν Ἑλλήνων καρδίαι  ἑνοῦνται ἐνταῦθα, ἀναμιμνησκόμεναι τῆς μεγάλης τιμῆς καὶ δωρεᾶς καὶ χάριτος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὥστε διὰ τῶν Ἀποστόλων του νὰ ὁδηγήσῃ τόσον αὐτοὺς, ἀλλὰ καὶ ἄλλους Λαοὺς τῆς γῆς εἰς Θεογνωσίαν.

Σήμερον εἰς τήν πόλιν τῶν Πατρῶν ἀναπνέει πνευματικά  ὃλη ἡ Ἑλλάς καί κτυπᾶ ἡ καρδία τῆς Ὀρθοδοξίας συμπάσης. Σήμερον ὁ Λαός μας, ἐνώπιον τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστόλου καταθέτει τήν εὐλάβειά του καί βεβαιώνει διά τήν Ὀρθόδοξον ταυτότητά του, εῖς πεῖσμα ὃποιας ἂλλης ἀντιθέτου ἢ ἀντιθέου φωνῆς ἢ ὃποιας ἰδεολογίας ἢθελε ἀμφισβητήση αὐτήν τήν ἀλήθεια.

Σήμερον, ἀπό τήν πόλιν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καλούμεθα νά ἐνωτισθῶμεν τὸ σωτήριον μήνυμα, ὃπως ἐξέρχεται ἀπό το θεόφθογγον στόμα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου καὶ νὰ τό ἐμπεδώσωμεν, οἱ Ἐκκλησιαστικοὶ ταγοί, οἱ Πολιτικοὶ Ἄρχοντες καὶ ἃπας ὁ Λαός, «Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν» καὶ «οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ Σωτηρία, εἰμὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν».

Σήμερον νοερῶς εὑρισκόμεθα εἰς τό «μαρτυρικό Φανάρι», ὃπου ὁ πρῶτος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Παναγιώτατος καί Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, προΐσταται τῆς πανηγύρεως τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου. Νοερά ἐπίσης εὑρισκόμεθα εἰς τήν ἁγιοτόκο Κύπρο μας καί εἰς τό ἀκρότατον ἂκρον αὐτῆς, στήν Καρπασία καί προσκυνοῦμεν τό φυλακισμένο εἰκονισμά του, εἰς τό Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.

Σήμερον ἐπίσης νοερῶς ἐναγκαλιζόμεθα τούς δεινῶς δοκιμαζομένους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς ἀδελφούς μας στή Μέση Ἀνατολή καί ὅπου ἀλλοῦ, ὅπως καί ὅλους τούς συνανθρώπους μας, Χριστιανούς ἤ  μή,  οἱ ὁποῖοι δοκιμάζονται ἀπό τή βία, τή μισανθρωπία καί τούς πολέμους καί διακηρύσσομε ἐν ἐνί στόματι καί μιά καρδίᾳ, ὅτι ἡ λύσις τῶν προβλημάτων πού ταλανίζουν τήν ἀνθρωπότητα εὑρίσκεται εἰς τήν ἀγάπη ,ἡ ὁποία εἶναι ἡ μεγαλυτέρα δύναμη στόν κόσμο.

Ἐξοχώτατε, εἲμεθα βέβαιοι τόσον ἡ ἐλαχιστότης μου, ὅσον καὶ οἱ ἀδελφοὶ Ἃγιοι Ἀρχιερεῖς οἱ σπεύσαντες ἐν ἀγάπῃ διὰ τὸν συνεορτασμόν, τούς ὁποίους ἐκ βάθους ψυχῆς εὐγνωμόνως εὐχαριστῶ καὶ ἅπας ὁ Λαός, ὅτι  μέ τήν σεμνότητα καί τό ἐγνωσμένον ἦθος Σας, μέ τήν εὐλάβειά Σας πρός τόν Θεόν καί τήν ἀγάπην Σας πρός τήν Πατρίδα, πολὺ θὰ ὠφελήσετε τὴν Ἑλλάδα μας, ὑπηρετοῦντες μέ τήν ὃλη προσωπικότητά Σας, τὴν ἐνότητα καὶ τὴν σύμποιαν, ἀλλὰ καὶ διασφαλίζοντες μέσα ἀπό τό ὑψηλόν ἀξίωμά Σας, τὸ κῦρος τῆς χώρας μας μεταξὺ τῶν Λαῶν τῆς γῆς.

Εὐχόμεθα ὁλοψύχως καὶ δεόμεθα, ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς ἐνισχύῃ τὴν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα, διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν καὶ τῇ Πατρίδι ὠφέλιμον καὶ ὃπως πορεύεσθε ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιλαφῆ τάς τρίβους τοῦ προσωπικοῦ καὶ οἰκογενειακοῦ Σας βίου καὶ τὰς δυσκόλους ἀτραπούς, μάλιστα ἐν τῆ ἐνασκήσει τῶν ὑψηλοτάτων καθηκόντων Σας ἐν τοῖς δυσχειμέροις καιροῖς, πρὸς πρόοδον τοῦ εὐγενοῦς φιλοθέου καί φιλαγίου Λαοῦ μας.                                Ὡς εὖ παρέστητε Ἐξοχώτατε».

            Μετά τό πέρας τῆς Δοξολογίας ἐπραγματοποιήθη ἡ λιτάνευσις τῆς Ἁγίας Κάρας καί τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τοῦ Ἱερωτάτου Ἀποστόλου εἰς τάς ὁδούς τῆς μεγαλουπόλεως τῶν Πατρῶν, ἐνῶ χιλιάδες Λαοῦ ἀκολουθοῦσαν ἢ εἶχαν κατακλύσει τά πεζοδρόμια καί ὃλους τούς χώρους.

Μετά τήν Λιτανεία ὁ Ἐξοχώτατος κ. Πρόεδρος ἐπεσκέφθη στό Ἀρχαιολογικό Μουσεῖο Πατρῶν τήν ἔκθεση «Ἡ τῶν Πατρέων σέ πόλις», ἡ ὁποία παρουσιάζει τήν ζωή τῆς Πάτρας, ἀπό τόν 1ο μ.Χ αἰώνα μέχρι καί σήμερα σέ σχέση μέ τόν Ἅγιο Ἀνδρέα. Νά σημειώσωμε ὅτι ἡ ἔκθεση συνδιοργανώθηκε ἀπό τόν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν καί τήν Ἐφορεία Ἀρχαιοτήτων Δυτικῆς Ἑλλάδος.

Στό γεῦμα τό ὁποῖο παρέθεσε ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν πρός τιμήν τοῦ Ἐξοχωτάτου Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε μέ θερμά λόγια γιά τό πρόσωπο τοῦ κ. Προέδρου καί τοῦ προσέφερε ἱερά εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.

            Στήν ἀντιφώνησή του ὁ κ. Πρόεδρος, εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομο, γιά τήν ἄψογη ὀργάνωση τῆς Ἱερᾶς Πανηγύρεως, ἐνῶ ἐτόνισε τήν σημασία τῆς ἀδιάκοπης παρουσίας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου στήν πόλη τῶν Πατρῶν, ἀφοῦ σ’ αὐτήν φυλάσσεται ἡ Ἁγία Κάρα του, ὁ τάφος καί ὁ Σταυρός τοῦ μαρτυρίου του. (i-m-patron.gr)

     Ο προϊαστάμενος του Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβ. Νικόλαος Σκιαδαρέσης, στο τηλεοπτικό μήνυμά του για την εορτή του Αγίου Ανδρέου ανέφερε τα εξής: 

          Αδελφοί μου εν Χριστῷ  όπου γης,

          Με την ευχή και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, έχομε την ξεχωριστή τιμή να επικοινωνούμε σήμερα μαζί σας επί τη εορτίω μνήμη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

          Ευχαριστούμε τον Άγιον εν Τριάδι Θεόν, ο οποίος ως ηνίοχος του χρόνου και του κόσμου, για άλλη μια φορά γύρισε τον τροχόν του χρόνου και το ρολόϊ της ζωής μας στην 30ῃ Νοεμβρίου, ημέρα μνήμης του Πρωτοκλήτου των Αποστόλων και Πολιούχου των Πατρών.

          Σήμερα, τούτη την ευλογημένη ώρα, που η καρδιά της Οικουμενικής Ορθοδοξίας χτυπάει στο σταθερό νοητό άξονα, ο οποίος συνδέει διαχρονικά το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και την εδώ τοπική μας Εκκλησία, την Εκκλησία του Αποστόλου Ανδρέου, αφού εκεί μεν εορτάζεται η θρονική εορτή της Μητρός Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, εδώ δε στην Πάτρα, στον τόπο του μαρτυρίου του, γιορτάζομε μεγαλόπρεπα και περίλαμπρα την ιερή του μνήμη.

          Υπό τους θόλους του πανιέρου και περικαλλούς Ναού του Πολιούχου μας και προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ, και συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Μαντινείας και Κυνουρίας κ. ΑΛΕΞΑΝΡΟΥ, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ, Σερρών και Νιγρίτης κ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Σιδηροκάστρου κ. ΜΑΚΑΡΙΟΥ, Κυθήρων κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, των Επισκόπων Κερνίτσης κ. ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ  και Τρωάδος κ. ΠΕΤΡΟΥ και βεβαίως του σεπτού ποιμενάρχου μας και αξίου οιακοστρόφου της Αποστολικής Εκκλησίας των Πατρών κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, καθώς και με την - όπως πάντα -καταπληκτική συμμετοχή πλήθους ευσεβούς λαού, των εντιμοτάτων αρχόντων αυτού και του ευλαβούς κλήρου μας, εν αναμονή δε της ελεύσεως του Εξοχωτάτου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, συναγμένοι στην Ευχαριστία, με τη χάρη του Θεού, τιμούμε και φέτος «τον Πρωτόκλητον μαθητήν και μιμητήν του πάθους» του Κυρίου μας, δοξολογούντες και ευχαριστούντες Αυτόν, αντλούντες δε, δια πρεσβειών του Πολιούχου μας, παρά του εν Τριάδι προσκυνουμένου Αγίου Θεού, χάρη και ευλογία, όχι μόνον υπέρ ημών, αλλά και του ευλογημένου Έθνους ημών και υπέρ του σύμπαντος κόσμου, «υπέρ ειρήνης και αποκαταστάσεως» αυτού.

          Αδελφοί μου,

          Ο κόσμος σήμερα ίσως περνάει την πιο βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση της ιστορίας του... Ο τηλεοπτικός χρόνος δεν επιτρέπει επί μέρους  ψηλάφισή της. Σημειώνουμε μόνο την ωμή βία και τις παντοειδείς συγκρούσεις που αυτή προκαλεί μεταξύ προσώπων, κρατών και εθνών, γιατί όχι και πολιτισμών; Ενώ, ως γνωστόν, οι πολιτισμοί είναι για να ενώνουν τους λαούς και να προάγουν τη ζωή τους. Δυστυχώς αντί για συνύπαρξη έχομε διαίρεση και σύγκρουση και αντί για πολυ-πολιτισμικότητα, βιώνουμε πολυβαρβαρότητα! Προφανώς ο κόσμος, η Ευρώπη και η περιοχή μας ζει σε κλίμα απροσδόκητης, αυθαίρετης, καταστρεπτικής και φονικής βίας!

          Στο σύγχρονο κόσμο της παγκοσμιοποίησης και του αυξανόμενου «πολιτισμού» της βίας, η Εκκλησία μας  έχει ως απάντηση το μήνυμα της αγάπης, της ειρήνης και της δικαιοσύνης του Χριστού, ως διαχρονική εμπειρία ζωής. Εξ άλλου η ζωή της Εκκλησίας μας είναι πάντα συνδεδεμένη με τον πολιτισμό και την καρδιά του πολιτισμού που είναι «ο πολιτισμός της ψυχής».

          Πρωτοκομιστής των αγαθών αυτών του Χριστού είναι ο Πρωτόκλητος μαθητής και Απόστολός Του Ανδρέας, ο οποίος αφού πρώτα γνώρισε και έζησε τον Χριστό και αφού τον ακολούθησε σ’  όλες τις φάσεις και παντού, μετά την Πεντηκοστή, πιστός στις προτροπές του Διδασκάλου Του, ανοίχθηκε σε μακρά ιεραποστολική πορεία, πορευόμενος προς όλους τους λαούς του γνωστού τότε κόσμου, υπό της χάριτος του Θεού ενδυναμούμενος και υπό του Παναγίου Πνεύματος φωτιζόμενος, θαυματουργών και κηρύσσων το Ευαγγέλιον της Βασιλείας του Θεού, κομίζοντας έργω και λόγω την αγάπη, την ειρήνη και τη δικαιοσύνη του Χριστού, στο οικουμενικών διαστάσεων οδοιπορικό του. Αντιμετώπισε θλίψεις, στερήσεις και κινδύνους, ασθένειες, ληστείες, κακομεταχειρίσεις και βίαιες συμπεριφορές από Εβραίους και ειδωλολάτρες και πλείστα όσα ακόμη. Εκείνος όμως, συνοδευόμενος υπό του Αγίου Πνεύματος, εργαζόταν ακατάπαυστα, αλλά και αθόρυβα, προβαίνοντας σε ποικίλες ιεραποστολικές δραστηριότητες...αναγεννώντας ψυχές, βαπτίζοντας, χειροτονώντας και εγκαθιστώντας έτσι στις κατά τόπους εκκλησίες ποιμένες και διδασκάλους, κτίζοντας ναούς για τη δόξα του Θεού και τη σωτηρία του κόσμου.

          Ας μου επιτραπεί να θυμίσω στην αγάπη σας το περίγραμμα της μακράς ιεραποστολικής του διαδρομής, καθότι, κατά την ταπεινή μας γνώμη, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον:

          - Αμισός (πόλη στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας) –Τραπεζούντα – Λαζική – επιστροφή στα Ιεροσόλυμα για το Πάσχα. Ξανά στην Προποντίδα, Σινώπη, εκεί επειδή με τη δύναμη της προσευχής του απελευθέρωσε τον Απόστολο Ματθία, φανατικοί ειδωλολάτρες τον βασάνισαν και μάλιστα του έκοψαν το δάκτυλο με τα δόντια. Όμως, επειδή με τη χάρη του Θεού θεραπεύτηκε, οι κάτοικοι της Σινώπης μετανόησαν και βαπτίσθηκαν.

          - Στη  συνέχεια μεταβαίνει στις ανατολικές περιοχές της Κριμαίας, νότια της σημερινής Ρωσίας, στη Θράκη στη μικρή πόλη του Βυζαντίου, εκεί εγκαθιστά επίσκοπο τον Στάχυ, ένα εκ των εβδομήκοντα μαθητών του Χριστού.

          - Οδοιπορεί όλο και πιο νότια του Ελλαδικού χώρου για να καταλήξει στην Πάτρα. Εδώ κήρυξε τον Χριστό, θαυματούργησε, φυλακίσθηκε, χειροτόνησε επίσκοπο τον Στρατοκλή και άνευ δίκης και απολογίας καταδικάσθηκε με απόφαση του Ανθυπάτου Αιγεάτη στον δια χιαστού σταυρού θάνατο (μάλιστα δε κατά μία παράδοση, με το κεφάλι ανάστροφα). Έτσι με χαρά οδηγήθηκε στο μαρτύριο, αξιούμενος να μιμηθεί το πάθος και τον Σταυρικό θάνατο του Χριστού, οδηγηθείς σ’  αυτόν από τους δημίους του.

Γαλιλαία και Πάτρα, δύο παραθαλάσσιες πόλεις, οι δύο πόλεις – πόλοι της επί γης ζωής και δράσης του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Ανδρέου. Από την πρώτη εκλήθη να βαδίσει τη δύσβατη Αποστολική και μαρτυρική διαδρομή. Και από τη δεύτερη, την Πάτρα μας, να ανέλθει στην ουράνια πατρίδα. Είχεν όμως εύρει πριν τον Χριστόν και ανήγγειλε θριαμβευτικά την παρουσία Του με το «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Και είχε δουλέψει σκληρά για να φέρει στα πέρατα του τότε γνωστού κόσμου τη Σαρκωμένη, Σταυρωμένη και Αναστημένη Αλήθεια και το μήνυμα της αγάπης, της ειρήνης και της δικαιοσύνης του Χριστού, που πάντα είναι επίκαιρο και σήμερα για το σύγχρονο κόσμο το πρώτο ζητούμενο.-