ΕΟΡΤΗ ΑΓ. ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΕΡΥΜΑΝΘΟΥ

Στην περιοχή  Μακρυκάμπι κοντά στο χωριό Καλάνιστρα του Δήμου Ερυμάνθου, πριν από αρκετά χρόνια, ένας ευλαβής εφημέριος του χωριού Μοίραλι Χαλανδρίτσας, ο μακαριστός π. Δημήτριος Ρόδης, στα κτήματά του έφτιαξε ένα εξωκκλήσι, προς τιμήν  του Αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Φανουρίου του νεοφανούς. 

Από την πρώτη στιγμή ο ευλαβής μας λαός τό αγκιάλιασε και κάθε χρόνο στη μνήμη του συρρέει πλήθος πιστών και μέσα σ΄ ένα γραφικό τοπίο, μακριά από την κίνηση και το καυσαέριο υμνείται και δοξάζεται το όνομα του εν Τριάδι Θεού μας, αλλά και τιμάται ο νεοφανής άγιος της Εκκλησίας, ο Άγιος Φανούριος, που όπως αναφέρει και το όνομά του φανερώθηκε κατά θαυμαστό τρόπο τους τελευταίους αιώνες.

 Κάθε χρόνο η ευλαβής οικογένεια του κτήτορα π. Δημητρίου Ρόδη, που διατηρεί και συντηρεί το εξωκκλήσι αυτό, τελεί την ιερά πανήγυρη στις 27 Αυγούστου και όσοι συμμετέχουν πληρούνται από  πνευματική χαρά και αγαλλίαση.  

   Στην φετεινή εορτή, συνέρρευσε πλήθος κόσμου, όχι μόνο από τα γύρω χωριά, αλλά και από την πόλη των Πατρών και κατέκλεισαν τον Ιερό Ναό, αλλά και τον μεγάλο αύλιο χώρο. Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών, εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος και μίλησε επικαίρως. 

    Ο ομιλητής τόνισε την ιδιαίτερη τιμή που αποδίδει η Εκκλησία μας στους Αγίους και ιδιαίτερα στους Μάρτυρας, στων οποίων το αίμα έχει στηριχθεί και μεταξύ άλλων ανέφερε: "Για τον νεοφανή Άγιο Φανούριο μέχρι το 1500 δεν γνωρίζαμε απολύτως τίποτε. Στην Ρόδο, την περίοδο εκείνη της σκλαβιάς από τους Μωαμεθανούς, είχε καταστραφεί το νότιο τείχος της πόλης.  Κάποια στιγμή οι κατακτητές θέλησαν να το διορθώσουν και γι' αυτό πήραν τους σκλάβους, τους Χριστιανούς, για την ανακατασκευή. Έπαιρναν πέτρες από διάφορα γκρεμισμένα σπίτια και οικήματα της περιοχής. Κάποια στιγμή είδαν κάτω από τα ερείπια να υπάρχει μια μεγάλη Εκκλησία. Έφεραν στο φως και εικονίσματα τα οποία ήσαν κατεστρεμμένα. Κάποια στιγμή βρήκαν μια εικόνα τελείως άθικτη, ήταν σαν καινούργια η οποία μάλιστα είχε και παραστάσεις. Κεντρικό πρόσωπο ήταν ένας νεαρός στρατιωτικός που στο δεξί του χέρι κρατούσε μια αναμμένη λαμπάδα και στο αριστερό τον σταυρό, υπήρχε και επιγραφή που έλεγε ο "Αγιος Φανούριος". 

      Η εικόνα ήταν ιστορημένη με δώδεκα παραστάσεις, οι οποίες ήσαν σχετικές με το μαρτύριό του και από εκεί γνωρίζομε  τα σχετικά με τη ζωή και το μαρτύριό του. Οι παραστάσεις έχουν ως εξής:

     1)  Ο Άγιος παρουσιάζεται όρθιος μπρο­στά στο Ρωμαίο ανακριτή του και φαίνεται ν' απολογείται με θάρρος και να υπερασπί­ζει την χριστιανική πίστη του.

     2) Οι στρατιώτες χτυ­πούν με πέτρες στο κεφάλι και στο στόμα τον Φανούριο, για ν' αναγκασθεί να υποκύ­ψει και ν' αρνηθεί τον Κύριο.

     3) Οι στρατιώτες έχουν εξαγριωθεί με την επιμονή του Φανουρίου, γι' αυτό τον έριξαν κάτω και τον χτυπούν με ξύλα και ρόπαλα, για να κάμψουν το ακμαίο ηθικό του.

    4) Ο Άγιος Φανούριος είναι στη φυλακή κι εκεί βασανίζεται με αποτρόπαιο τρόπο. Φαίνε­ται εντελώς γυμνός κι οι στρατιώτες ολόγυ­ρα του ξεσχίζουν τις σάρκες του με αιχμη­ρά σιδερένια εργαλεία. Ο Άγιος υπομένει αγόγγυστα το τρομερό μαρτύριό του.

    5) Ο Άγιος Φανούριος βρίσκεται και πάλι στη φυ­λακή και προσεύχεται στον Θεό, για να τον ενισχύσει ν' αντέξει μέχρι τέλους τα βασανι­στήρια.

    6) Ο Άγιος παρουσιάζεται και πάλι μπροστά στον Ρωμαίο διοικητή για ν' απο­λογηθεί για τη στάση του. Απ' την ατάρα­χη έκφραση του προσώπου του φαίνεται, πως ούτε τα βασανιστήρια που υπόφερε, ούτε οι μελλοντικές απειλές του τυράννου του εκλόνισαν την πίστη και έτσι απτόητος περιμένει ακόμη χειρότερα μαρτύρια.

    7) Οι δήμιοι τουμ Αγίου Φανουρίου με σκληρότητα τον καίνε με αναμμένες λαμπάδες. Ο Άγιος νικά και πάλι με την πίστη του και την α­δάμαστη θέλησή του τα υπομένει όλα.

   8) Εδώ οι άγριοι βασανιστές του χρησιμο­ποιούν και μηχανικά μέσα για να φθάσουν στο κορύφωμα του μαρτυρίου του. Έχουν δέσει τον Άγιο πάνω σ' ένα μάγκανο κι αυ­τό σαν περιστρέφεται, του συντρίβει τα κόκκαλα. Υποφέρει εκείνος αγόγγυστα αλλά στο ωραίο πρόσωπό του είναι ζωγραφισμέ­νη ανέκφραστη αγαλλίαση, γιατί υποφέρει για χάρη του Κυρίου.

    9) Ο Άγιος Φανούριος ρίπτεται σ' ένα λάκκο, για να γίνει βορά άγριων θηρίων κι οι δήμιοί του από πάνω παρακολουθούν να δούνε το τέ­λος του. Τα θηρία όμως έχουν κυριολεκτι­κά εξημερωθεί απ' τη χάρη του Θεού, γι' αυ­τό τον περιτριγυρίζουν ήσυχα σαν αρνάκια και απολαμβάνουν θαυμάσια τη συντροφιά του.

   10) Οι δήμιοί του εδώ δεν ικανοποιούνται απ' το προηγούμενο αποτέλεσμα κι έτσι τον βγάζουν απ' τον λάκκο και τον καταπλακώνουν μ' ένα μεγάλο λιθάρι, βέβαιοι πια πως έτσι θα τον αποτελειώσουν. Τίποτε όμως δεν πετυχαίνουνε κι αυτή τη φορά.

  11) Η σκηνή παρουσιάζει τον Άγιο μπρο­στά σε βωμό, όπου οι δήμιοί του τον προτρέπουν να θυσιάσει, βάζοντας στις παλά­μες του αναμμένα κάρβουνα. Ο Φανούριος βγαίνει και απ' αυτή τη δοκιμασία νικητής και αυτό διακρίνεται από ένα διάβολο, που έχει τη μορφή δράκου, που πετά στον αέ­ρα και κλαίει για την αποτυχία του.Και

  12) Η τελευταία σκηνή είναι το τέλος του μαρτυρίου του, με τον Φανούριο ριγμένο σ' ένα μεγάλο καμίνι να στέκεται όρθιος πάνω σ' ένα σκαμνί και να τον περιζώνουν φλό­γες και καπνοί. Ο Άγιος φαίνεται να προ­σεύχεται αδιάκοπα στον Θεό, χωρίς να εκ­φράζει κανένα παράπονο ή γογγυσμό κι έ­τσι άκαμπτος κι ανυποχώρητος πέταξε στα ουράνια, γεμάτος ικανοποίηση για όσα βά­σανα υπόφερε για χάρη του Κυρίου. 

     Αγαπητοί αδελφοί, μνήμη αγίου, σημαίνει μίμησις αγίου. Να μιμούμαστε τον Άγιο Φανούριο στην πίστη του, στη γενναιότητά του, στην καρτερία του και στην υπομονή του. 

      Ο Κύριός μας σήμερα δεν μας ζητάει θυσίς και μαρτύρια. Μας ζητάει πίστη και αγάπη. Η πίστη και η αγάπη προς το Θεό περνάει μέσα από τον συνάνθρωπό μας, από τον αδελφό μας. Στις δύσκολες στιγμές που περνάμε σαν έθνος, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και αδελφωμένοι. Μόνο έτσι θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες της ζωής. 

    Οι άγιοι της Εκκλησίας μας είναι οι οδοδείκτες μας, είναι οι βοηθοί και συμπαραστάτες μας στον αγώνα μας για το δρόμο που οδηγεί στον παράδεισο. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας και δεν πρέπει να τον ξεχνούμε..." 
     Στην Θεία λειτουργία έλαβαν μέρος και οι Ιερείς π. Χρήστος Σιαμαντάς, από το Βασιλικό, ο  π. Ιωάννης Σαμοϊλα, από το Κομπηγάδι, ο συνταξιούχος π. Σωτήριος Αρυρόπουλος και ο Ιεροδιάκονος π. Ιερόθεος Ανδρουτσόπουλος. 
    Παρευρέθη ο Δήμαρχος Ερυμάνθου κ. Αθανάσιος Καρπής και ο Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πατρών κ. Ιωάννης Σουβαλιώτης.  

ΕYXH EΙΣ  ΤΗΝ  ΠΙΤΤΑΝ  ΤΟΥ  ΑΓΙΟΥ   ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

Δέησις ὑπὸ τοῦ Ἱερέως:

Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός..

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν..

Ἔτι δεόμεθα ὑπὲρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, ἀντιλήψεως, θείας βοηθείας καὶ μακροημερεύσεως τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ ........... τῶν προσφερόντων τὰ δῶρα ταῦτα

Ὁ Ἱερεὺς ἀναγινώσκει τὴν Εὐχήν

      Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ οὐράνιος Ἄρτος, ὁ τῆς βρώσεως τῆς μενούσης εἰς τὸν αἰῶνα πλουσιοπάροχος χορηγός, ὁ δοτὴρ τῶν ἀγαθῶν, ὁ δι᾿ Ἠλιοὺ τοῦ Προφήτου τροφήν ἀγεώργητον πηγάσας, ἡ ἐλπὶς τῶν ἀπηλπισμένων, ἡ βοήθεια τῶν ἀβοηθήτων καὶ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν.Εὐλόγησον τὰ δῶρα ταῦτα καὶ τοὺς ταῦτά Σοι προσκομίσαντας εἰς δόξαν Σὴν καὶ τιμὴν δὲ καὶ μνήμην τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου.

Παράσχου δέ, Ἀγαθέ, τοῖς εὐτρεπίσασι τοὺς πλακοῦντας τούτους, πάντα τὰ ἐγκόσμια καὶ ὑπερκόσμια ἀγαθά Σου. Εὔφρανον αὐτοὺς ἐν χαρᾷ μετὰ τοῦ Προσώπου Σου. Δεῖξον αὐτοῖς ὁδοὺς πρὸς σωτηρίαν.Τὰ αἰτήματα τῶν καρδιῶν αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν βουλὴν αὐτῶν ταχέως πλήρωσον, ὁδηγῶν αὐτοὺς πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Σου, ἵνα διαπαντὸς ἐν εὐφροσύνῃ καὶ ἀγαλλιάσει ὑμνῶσι καὶ δοξάζωσι τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς Ὄνομά Σου, πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Νεομάρτυρος Φανουρίου τοῦ Θαυματουργοῦ καὶ πάντων Σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ  ΑΓ. ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

     Οὐράνιον ἐφύμνιον ἐν γῇ τελεῖται λαμπρῶς. Ἐπίγειον πανήγυριν νῦν ἑορτάζει φαιδρῶς Ἀγγέλων πολίτευμα. Ἄνωθεν ὑμνωδίαις εὐφημοῦσι τοὺς ἄθλους, κάτωθεν Ἐκκλησία τὴν οὐράνιον δόξαν, ἣν εὗρες πόνοις καὶ ἄθλοις τοῖς σοῖς, Φανούριε ἔνδοξε. 

ΕΤΕΡΟΝ

    Ὡς ἄστρον ἀνέτειλας τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ καὶ πάντας κατηύγασας φανερωθεὶς θαυμαστῶς, Φανούριε ἔνδοξε. Ὅθεν τοῖς εὐφημοῦσι τὴν σὴν ἄθλησιν, Μάρτυς, νέμεις τῶν σῶν θαυμάτων τὴν σωτήριον χάριν, πρεσβεύων τῷ Κυρίῳ ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Ἱερεῖς διέσωσας αἰχμαλωσίας ἀθέου καὶ δεσμὰ συνέθλασας δυνάμει θείᾳ θεόφρον, ᾔσχυνας τυράννων θράση γενναιοφρόνως, ηὔφρανας Ἀγγέλων τάξεις, Μεγαλομάρτυς. Διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, θεῖε ὁπλῖτα, Φανούριε ἔνδοξε.