ΘΕΙA ΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 6-6-2021

 

Την Κυριακή 6^η Ιουνίου 2021 με τις ευχές και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης, εόρτασε την παγκόσμια ημέρα του Περιβάλλοντος με την τέλεση Θείας Λειτουργίας στο γραφικό εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου Σαραβαλίου, μετόχι της Ιεράς Μονής Ομπλού.

          Την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών, και μέλος του Συλλόγου, ο οποίος και μίλησε επίκαιρα, αναφερόμενος στην πνευματική, αλλά και τεχνική διάσταση του προβλήματος, τονίζοντας την καταδυναστευτική διάθεση του ανθρώπου στην φύση και αντί να είναι χρήστης, οικονόμος και διαχειριστής γίνεται καταχραστής από απληστία και εγωισμό.

          Μετά τη Θ. Λειτουργία από τις κυρίες του Συλλόγου προσφέρθηκε καφές και γλυκίσματα. Την όλη εκδήλωση έκλεισε ο πρόεδρος του Συλλόγου κ. Βασίλειος Κοτσώνης, ευχαριστώντας το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας  για την στήριξη του Συλλόγου και της εκδήλωσης, αλλά και το ηγούμενο της Ιεράς Μονής Ομπλού που διέθεσε το εκκλησάκι. 

      Στην ομιλία του ο π. Δημήτριος ανέφερε:

Με τη χάρη του Θεού και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ο οποίος σήμερα μου έκαμε την μεγάλη τιμή να τον εκπροσωπήσω, λόγω υποχρεώσεών του στο Ναό του Πολιούχου μας Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, αλλά και την ευγενική συγκατάθεση του πανοσιολογιωτάτου καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Ομπλού, π. Νεκταρίου Κωτσάκη, για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας στο ιστορικό Μετόχι των Αγίων Κων/νου και Ελένης, συναχθήκαμε στον ιερό αυτό χώρο.

Συναχθήκαμε να τελέσουμε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, να δοξάσουμε τον εν Τριάδι Θεό μας για όλες τις δωρεές που μας παρέχει απλόχερα, να τον ευχαριστήσουμε, αλλά και να τον παρακαλέσουμε αφ’  ενός μεν να μας χαρίζει υγεία, να διώξει με τον τρόπο που Αυτός ξέρει και γνωρίζει την φοβερή πανδημία που έχει πλήξει ολόκληρο τον πλανήτη και αφ’  ετέρου να χαρίζει υγεία και δύναμη στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, που νυχθημερόν αγωνίζονται για την προστασία της υγείας μας και δίνουν σκληρή μάχη πρόσωπο με πρόσωπο μαζί της.

Επίσης να ζητήσουμε την βοήθειά Του και για την προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος, το οποίο εμείς οι ίδιοι καταστρέφουμε και αντί να είμαστε χρήστες, γινόμαστε καταχραστές.

Το οικολογικό πρόβλημα, έχει αναγνωριστεί, ότι είναι ηθικό ζήτημα και όχι τεχνικό θέμα. Οφείλεται στην εσφαλμένη στάση μας απέναντι στη φύση. Η κτίση δεν είναι ιδιοκτησία μας. Είμαστε διαχειριστές, οικονόμοι και φύλακες, σύμφωνα με την Βίβλο.

Στο βιβλίο της Γενέσεως διαβάζουμε ότι ο Θεός χάρισε στον άνθρωπο τον Παράδεισο, τον έπλασε να ζει εκεί αρμονικά με τη φύση και το Θεό.

Εργαζόταν ευτυχισμένος και απολάμβανε τους καρπούς του. Οι καρποί δεν τελείωναν ποτέ. Δεν υπήρχε ποτέ έλλειψις. Όλα φτάνουν και περισσεύουν όπου υπάρχει η χάρη του Θεού.

Όμως ο άνθρωπος υπερέβη τα όρια που του όρισε ο Θεός από απληστία, όχι γιατί είχε ανάγκη να φάει τον απαγορευμένο καρπό και να χορτάσει. Υπερβαίνει τα όρια από εγωισμό και ματαιοδοξία. Ενώ ο Θεός του χαρίζει απλόχερα και με το παραπάνω ότι χρειάζεται για να ζήσει ευτυχισμένος, αυτός δεν ικανοποιείται, θέλει περισσότερα, παραβαίνει την εντολή, μολονότι γνώριζε τις συνέπειες  «θανάτω αποθανείσθε…» θα έχανε τον παράδεισο και την ευδαιμονία.

Η Αγία  Γραφή με απλότητα, γλαφυρότητα και πολύ συμβολικά εξηγεί την συμπεριφορά του ανθρώπου. Ο Θεός του χαρίζει τη γη, βρίσκει όλα τα απαραίτητα για ευτυχισμένη ζωή, αποκτάει ότι επιθυμεί με τον κόπο μιας υγιεινής γυμναστικής. Οι θησαυροί της γης είναι πολλοί, ατελείωτοι. Όλα φτάνουν και περισσεύουν, αρκεί ο άνθρωπος να μην υπερβεί τα όρια που του έδωσε ο Θεός, την μία και μοναδική εντολή. Να μην πλουτίσει περισσότερο από όσο χρειάζεται για να ικανοποιεί τις πραγματικές του ανάγκες.

Ο άνθρωπος από απληστία, υπερβαίνει τα όρια, παραβαίνει την εντολή, όχι από πραγματική ανάγκη, αλλά από εγωισμό και φιλαυτία.

Ενώ ο Θεός του δίνει παραπάνω και απλόχερα, ο άνθρωπος είναι ανικανοποίητος, θέλει όλο και περισσότερα. Κόβει τον απαγορευμένο καρπό, υπερβαίνει, δηλαδή, τις δυνατότητες της γης.

Αντλεί περισσότερο νερό από την δυνατότητα της γης να το αναπαραγάγει. Σκορπίζει περισσότερα καυσαέρια από την δυνατότητα της ατμόσφαιρας να αυτοκαθαριστεί. Τρώει περισσότερο κρέας από την δυνατότητα της αναπαραγωγής των ζώων. Κόβει την ξυλεία και καίει τα δάση πολύ περισσότερο από την αναπαραγωγή και αναπλήρωσή τους.

Η δυναστευτική διάθεση του ανθρώπου, δυστυχώς, δεν σταματάει στην φύση, αλλά εξελίσσεται με τον χειρότερο τρόπο, εξελίσσεται και σε κανιβαλισμό. Άνθρωποι καταδυναστεύουν  συνανθρώπους τους με ποικίλους  τρόπους, με σκοπό να αποκτήσουν περισσότερα από όσα χρειάζονται. Κυβερνήσεις καταπιέζουν τους λαούς τους, εργοδότες τους υπαλλήλους τους, πλούσιοι τους λιγότερο πλούσιους και φτωχούς και ακόμα φτωχοί τους φτωχότερους. Η κατάκτηση και υποδούλωση λαών, ξεκινάει από την ίδια πηγή, την δυναστευτική διάθεση του ανθρώπου απέναντι στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον. Όλα αυτά οφείλονται στην απληστία και ματαιοδοξία του ανθρώπου.

Η Εκκλησία μας, η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Εκκλησία των Αποστόλων και των Πατέρων, απορρίπτει ασυζητητί την άποψη ότι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο απεριόριστη εξουσία πάνω στη φύση. Τα Δυτικοευρωπαϊκά δόγματα (Καθολικισμός και Προτεσταντισμός) δεν ενστερνίζονται αυτήν την άποψη, φρονούν ότι ο άνθρωπος έχει απεριόριστη εξουσία και δικαιώματα  πάνω στη φύση. Όλοι μας σήμερα γνωρίζουμε ότι ο πολιτισμός που κυριαρχεί στην πλανήτη μας είναι ο Δυτικοευρωπαϊκός, που χαρακτηρίζεται από την οικολογική κρίση. Για τον λόγο αυτό και πολλές οικολογικές οργανώσεις στη Δύση στρέφονται και κατά της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα, χωρίς να ξέρουν, χωρίς να γνωρίζουν τι εστί Ορθοδοξία να στρέφονται και εναντίον της, ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία μιλάει για την αγαστή σχέση του Θεού, του ανθρώπου και του κόσμου. Την φύση την βλέπει κόσμημα του Θεού και «κόσμος σημαίνει κόσμημα».      

Στην εικονογραφία της Εκκλησίας μας απεικονίζεται η φύση σε ένα αρμονικό σύμπλεγμα με τον άνθρωπο. Προβάλλεται ο άνθρωπος, αλλά και η ευθύνη του για την αρμονική  συνύπαρξη. Ας φέρουμε στο νου μας την εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού. Πέρα από τον Χριστό και την Παναγία βλέπουμε το σπήλαιο, την φάτνη, τα ζώα, τους ποιμένες, το άστρο και τα αστέρια στον ουρανό, τους αγγέλους, όλη την κτίση να συμμετέχει στη σωτηρία του ανθρώπου, αλλά και του κόσμου, αφού η κτίση μετά την πτώση «συστενάζει και συνοδίνει άχρι του νυν».

Αλλά και η λατρευτική παράδοση της Εκκλησίας μας, τοποθετεί τη φύση στη θέση που της αρμόζει. Η φύση παντού και μπροστά. Σήμερα τελέσαμε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τα στοιχεία της φύσης, το ψωμί και το κρασί «ο άρτος και ο οίνος» της ευχαριστίας, μεταβλήθηκαν σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Μεταβλήθηκαν σε τροφή «για να ζήσει ο κόσμος», όπως αναφέρει ο μεγάλος θεολόγος της εποχής μας Αλέξανδρος Σμέμαν.

Θα κλείσω με μια αναφορά του Οικουμενικού μας Πατριάρχου Βαρθολομαίου για το θέμα: Οι άνθρωποι συνήθως προχωρούμε εις την κάλυψη των αναγκών μας κατά τρόπο βουλιμικό και όχι οικονομικό και οικοφιλικό, χωρίς πολύ έννοια για τα υπόλοιπα πλάσματα του Θεού, ή για τις ανθρώπινες γενιές που θα έρθουν μετά από μας. Αυτό πνευματικώς κρινόμενο είναι βεβαίως, αμαρτία.  Ταυτόχρονα, παρέπεμψε στις «επίμονες» προτροπές, του γέροντα Πορφύριου του Καυσοκαλυβίτη, προς τα πνευματικά του τέκνα, «να αγαπούν οπωσδήποτε τη φύση, τα φυτά, τα ζώα, τα πουλιά» και πρόσθεσε:

«Γιατί η στοργική επαφή μαζί τους είναι, όχι μόνο καθήκον χριστιανικό, αλλά και μια αληθινά υπέροχη ψυχοθεραπεία, θαυμάσια και αποτελεσματική αντιμετώπιση του άγχους και της καταθλίψεως, που είναι οι μεγάλες μάστιγες της εποχής μας».