ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Η ενανθρώπιση του Ιησού Χριστού σημαίνει την ανόρθωση του πεσμένου ανθρώπου, την πλήρη αποκατάσταση των σχέσεών του με το Θεό.
Ο ενανθρωπήσας Θεός, ο Ιησούς Χριστός, καταδέχεται να γίνει άνθρωπος, να λάβει δούλου μορφή για να οδηγήσει και πάλι το ανθρώπινο γένος στη σωτηρία και στην αποκατάσταση των σχέσεών του με το Θεό.
Στον ορθόδοξο χώρο και ιδιαίτερα στην Ελληνικό κόσμο, τα Χριστούγεννα, καθώς και το Πάσχα, έχουν ιδιαίτερη σημασία ανάμεσα στις άλλες γιορτές. Τα Χριστούγεννα ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τα ονομάζει «Μητρόπολη των εορτών». Είναι η μητέρα όλων των εορτών. Από αυτή πηγάζουν όλες οι άλλες. Είναι η απαρχή του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας και της σωτηρίας μας.
Ο λαός μας τιμούσε ανέκαθεν την ημέρα αυτή με ευλάβεια και σεβασμό.
Πρώτα απ’ όλα προηγείτο 40ήμερη νηστεία την οποία κρατούσε η πλειονότητα των πιστών. Την νηστεία συνόδευε το μυστήριο της μετανοίας με την ειλικρινή εξομολόγηση και τη σχετική πνευματική προετοιμασία για το μέγα μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, όπου ο χοϊκός άνθρωπος, ο χωματένιος, γίνεται «Θεοφόρος» και «Χριστοφόρος» και παίρνει πνευματικά αντισώματα για να αντιμετωπίσει τη ζωή με τα προβλήματά της και τις δοκιμασίες της, αλλά και να ξεπεράσει το θάνατο.
Τα Χριστούγεννα είναι μια λυτρωτική γιορτή για τον άνθρωπο όπου του δινόταν η ευκαιρία να συμφιλιωθεί με όσους είχε προβλήματα και είχε τσακωθεί και διαπληκτισθεί για μεγάλα ή μικρά, για σοβαρά ή ασήμαντα πράγματα. Δεν έπρεπε οι άνθρωποι να είναι μαλωμένοι και τσακωμένοι. Πως θα γιόρταζαν; Πώς θα πήγαιναν στην Εκκλησία; Ο Χριστός ήρθε και έφερε τη συμφιλίωση. Εμείς θα μείνουμε αλυσοδεμένοι με το μίσος και την κακίας; Ποτέ! Ο Χριστός έφερε την ειρήνη και την αγάπη. «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» έψαλλαν οι Άγγελοι εκείνη την άγια νύχτα.
Έτσι οι πιστοί, βιώνοντας πραγματικά τα Χριστούγεννα, έκαναν πράξη τον αγγελικό ύμνο. Αυθόρμητα έδιναν τα χέρια και ασπάζονταν ο ένας τον άλλο. Αν σε κάποιους η αμαρτία είχε φωλιάσει πιο βαθιά, τότε οι άλλοι, ο παπάς, οι προεστώτες και οι σεβάσμιοι γέροντες επενέβαιναν και έφερναν τη ζεστασιά της αγάπης του θείου βρέφους.
Τα Χριστούγεννα, εκτός από αγάπη και ομόνοια, σήμαιναν και άλλα πράγματα. Σήμαιναν σπίτι και οικογένεια. Όλοι έπρεπε να είναι μαζί. Να ενωθεί η οικογένεια. Πατέρας, μάνα, παιδιά, εγγόνια, συγγενείς και φίλοι, όλοι μαζί πρώτα στον νυκτερινό Χριστουγεννιάτικο Εκκλησιασμό και κατόπιν καθισμένοι στο ίδιο εορταστικό τραπέζι αδελφωμένοι και αγαπημένοι.
Αυτά συνέβαιναν παλιά. Τι σημαίνουν όμως τα Χριστούγεννα σήμερα για πολλούς από μας;
Χριστούγεννα δυστυχώς σημαίνουν μια περίοδο διακοπών και μια ευκαιρία για ανταλλαγή του ξενόφερτου εθίμου των δώρων. Για άλλους σημαίνουν μια ευκαιρία πολυφαγίας, καλοφαγίας και πολυποσίας. Για άλλους σημαίνουν ευκαιρία για χορούς και διασκεδάσεις και η συμμετοχή στα διάφορα πάλι ξενόφερτα «ρεβεγιόν» που γίνονται ιδιαίτερα την παραμονή των Χριστουγέννων το βράδυ, με την ξέφρενη διασκέδαση και πολυποσία, ξεχνώντας το πραγματικό νόημα της εορτής.
Τέλος, Χριστούγεννα για άλλους σημαίνουν φυγή από τον ευλογημένο και όμορφο τόπο μας και συμμετοχή σε εκδρομές εξωτερικού, ιδιαιτέρα σε μουσουλμανικές χώρες και της Άπω Ανατολής. Γιορτή των Χριστουγέννων χωρίς Εκκλησία και Χριστό.
Όμως για να μην είμαστε απαισιόδοξοι, υπάρχουν και σήμερα πολλοί Χριστιανοί που ζουν και βιώνουν πραγματικά τη θεία ενανθρώπιση. Για τους πιστούς αυτούς Χριστούγεννα σημαίνουν λύτρωση, σημαίνουν ειλικρινή μετάνοια και εξομολόγηση. Σημαίνουν εκκλησιασμό και συμμετοχή στο Ποτήριο της Ζωής, συμφιλίωση όχι μόνο με το Θεό αλλά και με τους ανθρώπους.
Χριστούγεννα σημαίνουν ειρήνη, σημαίνουν χαρά, σημαίνουν αγάπη για τον πεινασμένο, τον άρρωστο τον φυλακισμένο, αλλά και τον κάθε πονεμένο και κατατρεγμένο. Χριστούγεννα σημαίνουν να γεννηθεί ο Χριστός στην καρδιά μας και να ανακληθεί στη Φάτνη της ψυχής μας.
Καλά Χριστούγεννα. Ευλογημένος, ειρηνικός, χαρούμενος και καρποφόρος ο νέος χρόνος.