ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΙΕΚ ΠΑΤΡΩΝ
Είμαστε τυχεροί σαν Έλληνες και αισθανόμαστε εκλεκτοί του Θεού που έχουμε αγίους χώρους στους οποίους είναι έντονη η παρουσία του Θεού। Το περιβόλι της Παναγίας μας είναι το κατοικητήριο του Θεού. Εκεί δοξάζεται και υμνολογείται το άγιο όνομά Του.
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ 2011
ΚΥΡΙΑΚΗ 8-5-2011, ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ το Εκκλησιαστικό ΙΕΚ Πατρών πραγματοποίησε εκπαιδευτική, ποιμαντική και προσκυνηματική επίσκεψη στο Άγιο Όρος από 8 έως 14 Μαΐου 2011. Συμμετείχαν 20 μαθητές μαζί με τους καθηγητές Πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Παπαγεωργίου, τον Διευθυντή του ΙΕΚ κ. Δημήτριο Δημακόπουλο και τον κ. Πολύβιο Μπρακατσέλο. Πατρων
Κυριακή 8 Μαΐου 2011
Ώρα 9.00 μμ. ξεκινήσαμε την προσκυνηματική μας επίσκεψη στο Άγιο Όρος από τα ΚΤΕΛ του νομού Αχαΐας με προορισμό την Θεσσαλονίκη.
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Ώρα 4.30 πμ φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη και έπειτα από εκεί στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής με προορισμό μας την Ουρανούπολη.
Ώρα 8.15 πμ άφιξη στην Ουρανούπολη, τακτοποίηση των Διαμονητηρίων και λίγη ξεκούραση μετά από το ολονύκτιο ταξίδι.
Ώρα 09.45 πμ αναχώρηση από την Ουρανούπολη με προορισμό τη Δάφνη επίνειο του Άγιου Όρους. Στη διαδρομή θαυμάσαμε από τη θάλασσα το ήρεμο Αγιορείτικο τοπίο, τους αρσανάδες (μικρά λιμανάκια των Ιερών Μονών), καθώς επίσης και τις Ιερές Μονές Δοχειαρίου, Ξενοφώντος και Παντελεήμονος.
Ώρα 12.00 μμ άφιξη στη Δάφνη και από εκεί προορισμός οι Καρυές πρωτεύουσα του Αγίου Όρους. Ιερό προσκύνημα στον Ιερό Ναό Πρωτάτου, όπου φυλάσσεται η θαυματουργός εικό να της Παναγίας μας ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ». Ο υπεύθυνος φύλακας, ο Μοναχός Αρσένιος μας διηγήθηκε την ιστορία του Πρωτάτου, της εικόνας της Παναγίας «Άξιον Εστίν» και μας μίλησε για τον μεγάλο αγιογράφο Πανσέληνο που αγιογράφησε το ναό.
Οι Καρυές είναι η έδρα της κοινότητος του Αγίου Όρους. Ο συνοικισμός υπήρχε από τις αρχές του 10ου αι. και ονομαζόταν «Μέση». Εκεί ήταν εγκατεστημένος ο «Πρώτος», δηλαδή η διοικητική κεφαλή της μοναχικής κοινότητας. Εκεί βρισκόταν και ο κεντρικός ναός της χερσονήσου, το λεγόμενο «Πρωτάτον», το οποίο αποτελούσε τον βασικό χώρο των λατρευτικών και διοικητικών συναθροίσεων των αθωνιτών μοναχών. Ο Ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ήταν και περί το 960 μ.Χ., κατεδαφίσθηκε και οικοδομήθηκε στη θέση του ο υπάρχων. Οι τοιχογραφίες του, καμωμένες περί το 1300, είναι έργα του μεγάλου Βυζαντινού αγιογράφου, της Μακεδονικής Σχολής, «Πανσελήνου». Στο Πρωτάτο φυλάσσεται η θαυματουργός εικόνα του «Άξιον Έστιν». Δίπλα στο ναό βρίσκεται το κτήριο όπου συνεδριάζει η Ιερά Κοινότης και ο πύργος όπου φυλάσσεται το αρχείο με πολλά έγγραφα, μεταξύ των οποίων τα «Τυπικά» του 972 καί του 1045, θεωρημένα με τις υπογραφές των αυτοκρατόρων Ιωάννου Τσιμισκή και Κωνσταντίνου Μονομάχου, αντιστοίχως.
Ώρα 1.00 μμ: Αμέσως μετά το προσκύνημα μας συνεχίσαμε για την Μονή Κουτλουμουσίου.
Η Ιερά Μονή Κοτλουμουσίου: Βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του Αγίου Oρους, πολύ κοντά στις Καρυές. Από έγγραφο της μονής πιστοποιείται η ύπαρξη της μονής το 1169, ενώ η μονή με τη σημερινή μορφή της ιδρύθηκε τον 14ο αι. Βρίσκεται στην έκτη θέση μεταξύ των μονών του Αγίου Oρους, είναι κοινοβιακή και κατοικείται από 73 μοναχούς (1990).
Το καθολικό της μονής χτίστηκε το 1540 και ακολουθεί το ρυθμό των υπολοίπων καθολικών των μονών του Αγίου Όρους, δηλαδή είναι ορθογώνιο, με τρούλλο και περιβάλλεται από κόγχες. Το τέμπλο του ναού χρονολογείται από τον 19ο αι. και θεωρείται από τα πιο αξιόλογα των ναών του Aθω. Εκτός του καθολικού η μονή διαθέτει πολλά παρεκκλήσια.
Η βιβλιοθήκη της μονής περιέχει 662 χειρόγραφους κώδικες και 3.500 έντυπα βιβλία
Μετά το παραδοσιακό κέρασμα από τον αρχοντάρη, ο εντεταλμένος Μοναχός μας τακτοποίησε στα κελιά μας, πληροφορώντας μας και το πρόγραμμα της ιεράς Μονής. Μια μικρή ξεκούραση και αναχώρηση προορισμό το κελί του γέροντα Παϊσίου στην Παναγούδα. Μετά από μια μαγευτική διαδρομή στην όμορφη αγιορείτικη φύση φθάσαμε στο κελί του Γέροντα Παΐσίου Μετά το σχετικό κέρασμα με λουκούμι και φρέσκο νερό από την πηγή προσκυνήσαμε το παρεκκλήσιο του αγίου γέροντα, είδαμε το φτωχικό κελί του, πήραμε έτσι την ευλογία του και ζητήσαμε από τον μοναχό που βρίσκεται τώρα εκεί και που έζησε από κοντά τον π. Παΐσιο, να μας πει λίγα από την άγια ζωή του τα οποία θα είναι χρήσιμα σε μας που είμαστε κληρικοί ή υποψήφιοι κληρικοί.
Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε το κελί του Ιερομονάχου Γρηγορίου. Ο π. Γρηγόριος, μας άνοιξε την αγκαλιά του και μας υποδέχθηκε λέγοντάς πολύ ωφέλιμους και εποικοδομητικούς λόγους. Ανέφερε το χωρίο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης που λέει ότι η πορεία μας ως Χριστιανού είναι «από αρχής εις αρχήν», μια πορεία δηλαδή συνεχόμενη. Αυτή η πνευματική πορεία γίνεται πράξη στο Άγιο Όρος, στο περιβόλι της Παναγίας. Ανέφερε ότι από το 1966, πολλοί νέοι μοναχοί πήγαν στο Άγιο Όρος και άρχισε μια νέα περίοδος πνευματικής ζωής και προσφοράς.
Επιπλέον έδωσε συμβουλές στους κληρικούς και στους υποψήφιους κληρικούς και ανέφερε ότι η ιεροσύνη είναι το ύψιστο αξίωμα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο: Αν δεν ήταν άνθρωπος ο διακονών δεν θα εύρισκε ροή η θεία χάρις. Είναι μεγάλη ευθύνη αυτή η χάρις. Πολλοί γέροντες απέφευγαν την ιεροσύνη με δέος γιατί είχαν σεβασμό σε αυτήν. Από δέος ο γέροντας Παΐσιος δεν πλησίασε την ιεροσύνη διότι μια μέρα άκουσε απ’ το ιερό βήμα σαν έναν ήχο σφαγής αρνιού την ώρα που ο ιερέας έλεγε θύεται ο αμνός του Θεού. Φοβερή πνευματική αξία η ιεροσύνη, που όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «ούτε στους αγγέλους δεν την έδωσε ο Θεός».
Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης λέγει ότι την ημέρα της κρίσεως, εαν, ου μη γένοιτο, ένας ιερέας πάει στην κόλαση θα του αφαιρεθεί η ιεροσύνη θα την πάρει πίσω, γιατί δεν μπορεί η ιεροσύνη να κολάζεται. « Πάντας μεν ο Θεός ου χειροτονεί, διά πάντων όμως ενεργεί» λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ενεργεί δια πάντων. Με ανάλογες σκέψεις ας προσεγγίσουμε το Άγιο Θυσιαστήριο ευγνωμονούντες τον Κύριο μετά φόβου και τρόμου.
Μετά από την επίσκεψη στο κελί του Πατρός Γρηγορίου επισκεφθήκαμε το κελί του πατρός Γαβριήλ, ο οποίος μας ανέφερε ότι η Αγία Γραφή είναι αληθινή και αυτό αποδεικνύεται από τους επιστήμονες σήμερα. Ανέφερε το περιστατικό με τον Ιησού από την Ναυή που στάθηκε ο ήλιος και μεγάλωσε η ημέρα. Κάποιος άλλος επέκρινε τα έργα του Θεού. Ήταν καλοκαίρι και καθόταν κάτω από μια βελανιδιά και λέει κοίτα τι σάπια βελανιδιά, αν ήταν κολοκυθιά θα ήταν καλύτερα, θα προσέφερε περισσότερα. Μετά από λίγο πέφτει ένα βελανίδι και τον χτυπά, τότε συνήρθε και λέει αν το βελανίδι ήταν κολοκύθι τι θα πάθαινα.». Ο Θεός τα πάντα τα εποίησε εν σοφία. Μετά από τις συμβουλές του Γέροντα αναχωρήσαμε για να παρακολουθήσουμε την ακολουθία του εσπερινού στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου
Ώρα 5.00 μμ: Ακολουθία του Εσπερινού, ακολούθησε η βραδινή τράπεζα και μετά το απόδειπνο και η προσκύνηση Ιερών Λειψάνων.
Ώρα 8.00 μμ: Προσκληθήκαμε σε πνευματική συζήτηση στο χώρο της Ι. Μονής κοντά στους ξενώνες. Άνοιξε τη συζήτηση ο εντεταλμένος μοναχός, έλλειπε ο Ηγούμενος, αναφερόμενος στη κυρία Θεοτόκο, η οποία αν και δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια, ήταν η πρώτη μυροφόρος. Είναι αρχέτυπο της ζωής των χριστιανών, αλλά και της μοναχικής ζωής . Τριών χρονών εισάγεται στο Ναό και τρέφεται με θείο άρτο και κυρίως το λόγο του Θεού. Στο περιβάλλον της απόλυτης ησυχίας συγκέντρωσε τον πόνο των ανθρώπων και την προσδοκία τους. Βίωσε το ολοκληρωτικό δόσιμο στο Θεό και τον θείο έρωτα. Έζησε το βίο της ησυχίας, ησυχαστικό βίο. Η Θεοτόκος άνοιξε τον δρόμο της ησυχίας και της υπακοής σε εμάς. Δεν κατέχει τίποτα και δεν κατεχόταν από τίποτα. Είναι η Δευτέρα Εύα της υπακοής. Η πρώτη Εύα απεδείχθη ανυπάκουη. Η Παναγία μας συνδέεται με το Άγιο Όρος. Η παρουσία της Θεοτόκου είναι δυναμική.
Ο Θεός την εξέλεξε για το έργο της σωτηρίας του κόσμου. Είναι ο βασιλιάς όχι γιατί κάθεται σε θρόνο αλλά επειδή είναι σταυρωμένος. ( Ιωάννης Χρυσόστομος). Συμπάσχει με όλους τους ανθρώπους. Αυτή η αγάπη Του τον έκανε να κατέβει στη γη και να γίνει ένας από εμάς. Ο πρωτότοκος αδερφός μας. Οι Άγιοι της ερήμου σκληροί με τον εαυτό τους αλλά όχι με τους άλλους, αγαπούν και συμπάσχουν.
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
Ώρα 3.00: Άρχισε η πρωινή ακολουθία στην Ι. Μονή Κουτλουμουσίου διήρκησε μέχρι τις 6.30. Μικρή ξεκούραση και πριν αναχωρήσουμε (9,15΄ π.μ.) μας προσέφεραν πλούσιο πρωϊνό, δεν θα μέναμε για την Τράπεζα, ετοιμασμένο με αγάπη για μας. λίγη ξεκούραση
Αμέσως μετά το πρωινό αναχωρήσαμε για τις Καρυές. Επισκεφθήκαμε το κελί του Αγίου Νικολάου του Βραχνιώτη, στο οποίο είναι γέροντας ο π. Ιωακείμ, ο οποίος κατάγεται από την Πάτρα. Μας υποδέχθηκε με χαρά, μας ξενάγησε στους χώρους του κελιού του, προσκυνήσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και ψάλλαμε το «Χριστός Ανέστη» και το απολυτίκιο του αγίου Νικολάου.
Στο μικρό, αλλά καταδεχτικό αρχονταρίκι μας κέρασε, μας καλωσόρισε στο Όρος και μας μίλησε, μετά από σχετική παράκλησή μας, για την πνευματικές αξίες που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι κληρικοί και οι μοναχοί. Μας μίλησε για την ολοκληρωτική αφιέρωσή μας στο Θεό, για τον θεϊκό έρωτα, αλλά και την αγάπη χωρίς όρια.
Συνέχεια στην επίσκεψή μας, μετά από μικρή παραμονή και ελεύθερο χρόνο στις Καρυές για διάφορα ψώνια, είχε το κελί του Αγίου Νικολάου του Ψαρά, στο οποίο εγκαταβιώνει ο π. Αρτέμιος, που κατάγεται και αυτός από την Πάτρα. Το κελί του είναι το αρχαιότερο στις Καρυές. Μας περίμενε, γιατί είχε πληροφορηθεί την επίσκεψή μας στο Άγιο Όρος, και η χαρά που δοκίμασε ήταν πολύ μεγάλη. Μετά την προσκύνησή μας στο εκκλησάκι, καθίσαμε στο μικρό αλλά ωραίο σαλονάκι που το κοσμούσαν Βυζαντινές εικόνες, αλλά και φωτογραφίες παλιές. Μας προσέφερε τσίπουρο και πολύ ωραίο γλυκό, το οποίο όπως μας είπαν του τα είχαν στείλει την προηγουμένη από την Πάτρα. Μας είπε ότι το κελί αυτό είναι του 8ου αιώνα. Το 800 μ. Χ. ιδρύεται το κελί του Αγίου Νικολάου του Ψαρά το οποίο πέρασε πολλές καταστροφές, ιδίως από Σαρακηνούς πειρατές. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν έρημο. Το 1840 ιδρύεται ξανά και λίγο αργότερα διαμορφώνεται στη σημερινή του μορφή.
Ώρα 1.00 μμ: Επισκεφθήκαμε τη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, η οποία ανήκει στην Ι.Μ. Βατοπεδίου.
Η Σκήτη του Αγίου Ανδρέα ή Σεράι είναι ένα σύνολο επιβλητικών κτιρίων, απέχει 5΄ από τις Καρυές και αποτελεί το αντιπροσωπευτικότερο κέντρο του ρωσικού μοναχισμού στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι κτισμένη σε μορφή ενιαίου συγκροτήματος. Στη θέση αυτή υπήρχε, κατά τις αρχές του αγιορειτικού μοναχισμού, το μονύδριο του «Ξύστρου» ή «Ξέστρου». Εγκαθίσταται εδώ ο πατριάρχης Αθανάσιος Γ΄ ο Πατελάρος, μετά από την παραίτησή του από τον πατριαρχικό θρόνο (1651) και προβαίνει σε ανακαινίσεις του κτιρίου και του ναού του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου. Δεύτερος πατριάρχης – κτίτορας που εγκαθίσταται στο μονύδριο είναι ο Σεραφείμ Β΄ (μετά το 1761, έτος παραίτησης της πατριαρχίας του). Ο Σεραφείμ το διευρύνει σε κτίσματα, ώστε το μικρό μονύδριο να ονομαστεί «Σεράι». Ο ίδιος θεμελίωσε κι ένα δεύτερο ναό, προς τιμή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα.
Μια 10ετία μετά την αποχώρηση των Τούρκων εγκαθίστανται στη Σκήτη δύο Ρώσοι έμποροι: ο ΒασίλειοςTolmachev και ο Βασίλειος Vavilov (ο πρώτος από τη Μόσχα, ο δεύτερος από την Τουλ). Κείρονται μοναχοί και παίρνουν μοναστικά ονόματα: Βησσαρίων και Βαρσανούφιος. Οι δύο Ρώσοι καταθέτουν την προσωπική περιουσία τους κι έτσι προσθέτονται νέα κτίρια.
Λίγο μετά το 1850 από κελί μετατρέπεται σε «Σκήτη» και σ’ αυτό βοηθάει και ο Ρώσος συγγραφέας Ανδρέας-Νικολάγιεβιτς Muraviev, ο οποίος φεύγοντας από την Σκήτη και επισκεπτόμενος την Πάτρα, έφερε και άφησε στο ναό του Πρωτοκλήτου ιερό Λείψανο με το δάκτυλο του Αγίου, που σήμερα φυλάσσεται στον Τάφο του Αγίου Ανδρέου. Η Σκήτη με τα πολλά, μεγάλα, επιβλητικά και δομημένα με πολλή καλαισθησία, σε αυστηρά αρχιτεκτονικά σχέδια, κτίσματα, επιβάλλεται εντυπωσιακά. Το Κυριακό, ένας ναός βαρύς και επιβλητικός, εκθαμβωτικής μεγαλοπρέπειας, είναι χτισμένος από λαξευτό γρανίτη και μάρμαρο. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους της Ορθοδοξίας, που χτίστηκαν μετά την άλωση. Το μήκος του είναι 60 μ., το πλάτος 33 και το ύψος 29.
Σε τμήμα της Σκήτης που προοριζόταν για αρχονταρίκι, λειτουργεί από το 1953 η Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Σχολή. Το 1971, εκοιμήθη ο τελευταίος μοναχός της παλαιάς Ρωσικής συνοδείας, ο μοναχός Σαμψών. Το 1992, μετά από 20 χρόνια εγκατάλειψης, εγκατασταθη καινούρια, Ελληνική συνοδεία και το 2001 προετέθησαν αρκετοί νέοι μοναχοί, με Δικαίο τον Προηγούμενο π. Εφραίμ. Στη Σκήτη εκτός των άλλων ιερών λειψάνων υπάρχει τμήμα της Κάρας του Αγίου Ανδρέου (μετωπιαίο).
Μας δόθηκε η ευκαιρία και η ευλογία να προσκυνήσουμε την Αγία Κάρα του Πανευφήμου Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, η οποία ευωδιάζει.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την Αθωνιάδα, όπου ήμασταν καλεσμένοι για γεύμα. Επισκεφθήκαμε το παρεκκλήσιο της Σχολής και το χώρο στον οποίο οι μαθητές διδάσκονται από ειδήμονες μοναχούς, της ιερά τέχνη της αγιογραφίας. Βρεθήκαμε με τους μαθητές και συζητήσαμε διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Ώρα 3.00: Αναχώρηση για την Ιερά Μονή Ιβήρων.
Η Ι. Μ. Ιβήρων (τρίτη στην ιεραρχία) βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά της αθωνικής χερσονήσου επάνω σε ένα μικρό ορμίσκο. Και απέχει 1 & ½ ώρα από τις Καρυές. Ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα ως μονή του Κλήμεντος, λίγο μετά τη Μεγίστης Λαύρας και το Βατοπέδι.
Ο διαπρεπής στη βασιλική αυλή της Ιβηρίας, μοναχός Ιωάννης Τουρνίκιος από την Ιβηρία (σημερινή Γεωργία), το 980 μαζί με ομάδα Γεωργιανών -Ιβήρων- μοναχών, προερχόμενη από τη Μεγίστη Λαύρα την επέκτειναν και τη διαμόρφωσαν σε λαύρα. Η σημερινή ονομασία δόθηκε προς τιμήν των ιδρυτών της, μετά το 1010. Κατά το 10ο και 11ο αιώνα ενσωματώθηκαν σε αυτήν πολλά μονύδρια. Δέχθηκε πολλές επιθέσεις και καταστροφές από πειρατές, αλλά και από Φράγκους, όπως αυτή του 1259. Το 15ο αι. βρέθηκε με πολλούς Έλληνες μοναχούς και μετατράπηκε σε Ελληνική.
Η μονή Ιβήρων έχει 16 παρεκκλήσια. Στο Καθολικό βρίσκονται δύο παρεκκλήσια με τοιχογραφίες, του Aγίου Nικολάου και των Aγίων Aρχαγγέλων. Εκεί φυλάσσονται τα λείψανα 165 αγίων και τμήματα από τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν κατά την σταύρωση του Xριστού. Δίπλα στην παλιά είσοδο της μονής βρίσκεται το παρεκκλήσι της Παναγίας της Πορταΐτισσας με την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Μας υποδέχθηκαν οι μοναχοί και μας τοποθέτησαν στα κελία μας. Μας δόθηκαν οδηγίες για την διαμονή μας, μαζί με το καθιερωμένο κέρασμα.
Ώρα 5.30 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Ιεράς Μονής και προσκύνηση των άπειρων χαριτόβρυτων λειψάνων.
Ώρα 6.30 μμ: Αμέσως μετά τον εσπερινό ακολούθησε Παράκληση στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας της Πορταϊτίσσης όπου και προσκυνήσαμε την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας . Στη συνέχεια βραδινή Τράπεζα. Μετά το τέλος της τράπεζας ακολούθησε το απόδειπνο στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας Πορταϊτίσσης.
Ώρα 9.00 μμ: Είχαμε την εξαίρετη ευλογία να ζητήσουμε από τον Ηγούμενο της Μονής Πάτερ Ναθαναήλ να μας μιλήσει για λίγο, αλλά αντί γι’ αυτό μας άνοιξε το νέο σκευοφυλάκιο στο οποίο είδαμε διάφορα αντικείμενα τεράστιας ιστορικής και θεολογικής αξίας όπως:
§ Σιγγέλιο με υπογραφή Αγίου Αθανασίου
§ Χρυσόβουλο Καντακουζηνού
§ Οθωμανικά σιγγέλια
§ Χειρόγραφα Ελλήνων συγγραφέων, αντιγραφές των μοναχών.
§ Χειρόγραφα της Οδύσσειας, Ιλιάδας και του Αριστοτέλη με σημειώσεις του κατόχου
§ Εικόνες αρχαίες
§ Σταυροί λεπτομερέστατοι με τεμάχια Τ. Ξύλου και Άγια Λείψανα
§ Μεγάλα Άγια Ποτήρια
§ Ένα τεράστιο Ευαγγέλιο ρωσικής κατασκευής, το οποίο είχε δοθεί για ενίσχυση στο ελληνικό κράτος το 1821, το οποίο δεν δόθηκε πίσω και η μονή το αγόρασε
§ Μια ασημένια πορτοκαλιά που δόθηκε μαζί με 30 οκάδες αργυρά για ενίσχυση στην επανάσταση και το οποίο επεστράφη από τον Ιωάννη Καποδίστρια στη Μονή, ανάβετε 3 φορές τον χρόνο
§ Επιτάφιοι χρυσοκέντητοι στο χέρι
§ Μανδύας Πατριάρχου Γρηγορίου Έ μαζί με διαθήκη του για την Μονή στην οποία έγραφε «Μοναχός Γρηγόριος πρώην Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αναξιώτατος» σε φάκελο απ’ έξω προς τους επιστάτες της Μονής
§ Επιγονάτιο χρυσό
§ Αφιερώματα της Παναγίας Πορταΐτισσας, τα οποία αφαιρούνται από την εικόνα και φυλάσσονται
§ Εικόνα της Παναγίας ένθρονη που αφού έφυγε η εφέστιος εικόνα από την πόρτα, τοποθετήθηκε αυτή.
§ Θαυμάσια χρυσοκέντητη Ουρανία που τοποθετείτε πάνω από την εικόνα της Πορταϊτίσσης, όταν πανηγυρίζει και μεταφέρεται στο καθολικό
§ Χειρόγραφο, πρώτο τονισμένο ποίημα
§ Κώδικες -Ευαγγέλια εκ του κανονάρχου της μονής
§ Χαιρετισμοί σε χειρόγραφα
§ Αρχιερατικά άμφια Πατριάρχου Βασιλείου του Βυζάντιου
§ Πετσέτα χρυσοκεντημένη, το οποίο έγραφε «πολύχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός πολλά τα έτη. Και νίψομαι εν αθώοις τας χείρας μου».
Όντως συγκλονιστήκαμε από την έκπληξη αυτή και ευχαριστήσαμε μέσα από την καρδιά μας το γέροντα γι’ αυτή του την έκπληξη.
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Ώρα 3.30 πμ: Έναρξη όρθρου και θείας Λειτουργίας μέχρι τις 6.30 αμέσως μετά ακολούθησε πρωινό φαγητό.
Από τις 7.00 έως τις 11.00 είχαμε ελεύθερο χρόνο στην Ιερά Μονή. Κατεβλήκαμε στην παραλία και φθάσαμε μέχρι το αγίασμα.
Ώρα 10.30 πμ: Μας παρέλαβαν τα μικρά λεωφορειάκια και μας μετέφεραν στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα.
Ιδρύθηκε το β΄ μισό του 10ου αι. Είναι και αυτή από τις αρχαιότερες μονές. Υπέστη πολλές καταστροφές από Καταλανούς, Σαρακηνούς και Φράγκους, οι οποίοι λεηλάτησαν, σκότωσαν και σκόρπησαν τους μοναχούς. Νέα περίοδος για την Ι. Μονή αρχίζει από τα μισά του 16ου αι. από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία τον Α.
Φτάσαμε στη Μονή και προσκυνήσαμε την εφέστια εικόνα του Αγίου Νικολάου του Στρειδά και είδαμε τις περίφημες εικόνες (τοιχογραφίες ) του Θεοφάνους του Κρήτος.
Ώρα 11.00 πμ: Αναχωρήσαμε από την Ιερά Μονή Σταυρονικήτα με προορισμό την Ιερά Σκήτη του Προφήτη Ηλία.
Η κοινοβιακή σκήτη του Προφήτη Ηλία αποτελεί εξάρτημα της Μονής Παντοκράτορος. Σήμερα κατοικείται από 12 Έλληνες μοναχούς. Μέχρι τα μέσα του 18ου αι. στην περιοχή υπήρχαν κελιά ησυχαστών μοναχών. Το 1757 ο Ουκρανός μοναχός Παίσιος Βελιτσκόφσκι με άλλους Ουκρανούς και Μολδαβούς μοναχούς εγκαταστάθηκε στην περιοχή και αφιερώθηκε στο πνευματικό έργο. Τα κελιά πολλαπλασιάστηκαν και το 1839 ιδρύθηκε η ρωσική σκήτη του Προφήτη Ηλία. Μέχρι το 1903 η σκήτη απολάμβανε την αμέριστη ηθική και υλική συμπαράσταση των τσάρων της Ρωσίας, συμπαράσταση που οδήγησε στη δημιουργία ενός εντυπωσιακού κτηριακού συγκροτήματος και ενός τεράστιου Ναού.
Το καθολικό της μονής αποπερατώθηκε το 1903. Είναι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία, την Αγία Αλεξάνδρα και τον Απόστολο Ανδρέα. Εσωτερικά έχει πλούσια διακόσμηση, χωρίς τοιχογραφίες.
Στη σκήτη υπάρχουν τρία ακόμη παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Μητροφάνη και στους Άγιους Θεοπατέρες, στον Άγιο Νικόλαο επίσκοπο Μύρων και στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η σκήτη φιλοξενεί τις θαυματουργές εικόνες Weaping Mother of God και της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας, πολλά αντικείμενα αξιόλογης χειροτεχνίας και μια πλούσια βιβλιοθήκη. Επίσης λειτουργεί μουσείο με τα περισσότερα αντικείμενα που βρέθηκαν στη μονή από την εποχή των Ρώσων μοναχών.
Θαυμάσαμε τον αξιόλογο Ναό, ο οποίος θυμίζει Ρωσικό Ναό. Ξεναγηθήκαμε από τον εντεταλμένο μοναχό στους χώρους του Ναού και προσκυνήσαμε τα Άγια λείψανα. Μας προσφέρθηκε παραδοσιακό κέρασμα.
Μετά φύγαμε με τα πόδια μέσα από ένα μαγευτικό τοπίο στο δάσος με προορισμό την Ιερά Μονή Παντοκράτορος.
Ώρα 12.00 μμ: Φτάσαμε μετά από μια μαγευτική διαδρομή στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος. Μας υποδέχθηκαν στο Αρχονταρίκι μας έδωσαν οδηγίες και έπειτα τακτοποιηθήκαμε στο ξενώνα. Στη συνέχεια ξεκουραστήκαμε και κατόπιν κατεβήκαμε στον αρσανά της Μονής και κάναμε βόλτες στην ακρογιαλιά νομίζοντας ότι είμαστε στη θάλασσα της Γαλιλαίας, όπου έγινε η κλήση των δώδεκα (12) μαθητών. Νομίσαμε για λίγο ότι είμαστε σε μια άλλη εποχή και ο Κύριος μας προσκαλεί. Εξ άλλου ο Κύριος συνεχώς μας προσκαλεί... !
Ώρα 5.00 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Μονής. Βραδινή τράπεζα και στη συνέχεια απόδειπνο στο καθολικό, προσκύνηση των Ιερών λειψάνων και Χαιρετισμοί της Θεοτόκου. Μετά το πέρας του απόδειπνου μας έγινε μια ξενάγηση στο καθολικό της Μονής της οποίας εφέστια εικόνα είναι η Παναγία η Γερόντισσα, η οποία πήρε το όνομα της από ένα περιστατικό όταν ο Γέροντας της Μονής ήταν ετοιμοθάνατος και ήθελε να μεταλάβει. Είπε στον Ιερέα να συντομεύει την ακολουθία για να μεταλάβει. Αυτός δεν υπάκουσε και έτσι άκουσε την φωνή της Παναγίας που ήταν στο Ιερό και του είπε να συντομεύσει για να μεταλάβει ο ετοιμοθάνατος γέροντας και έτσι συντόμευσε την ακολουθία και ονομάστηκε Γερόντισσα. Είναι δε αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας που βρισκόταν στη Μονή Παντοκράτορος της Κωνσταντινούπολης.
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
Ώρα 4.00 πμ: Μεσονύκτιος όρθρος. Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Μονής και εν συνεχεία Παράκληση προς την Μεταμόρφωση του Σωτήρος και της Γερόντισσας.
Ώρα 8.00 πμ: Μεσημβρινή τράπεζα
Ώρα 9,00 πμ: Αναχώρηση από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος με προορισμό την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Το αρχικό κτήριο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο. Τον 5ο αιώνα, το μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη. Ανοικοδομήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Μέγα, από ευγνωμοσύνη για τη θαυματουργή διάσωση του γιου του Αρκάδιου ο οποίος, κατά την παράδοση, αφού έπεσε από το καράβι του στο αρχιπέλαγος, βγήκε στη στεριά γερός χάρη στις μεσιτείες της Θεοτόκου μεταφερόμενος εντός βάτου εξ ου και ονομάστηκε Βατοπαίδιον. Αφού οι Σαρακηνοί λεηλάτησαν τα μοναστήρια του όρους Άθω το 862 μ.Χ., η μονή Βατοπαιδίου μπόρεσε να ανορθωθεί χάρη στη στήριξη τριών ευγενών που ήρθαν για να ζήσουν στο όρος Άθω από την Αδριανούπολη το 10ο αι. και δαπάνησαν για την ανοικοδόμηση 3.000 χρυσά νομίσματα και μάλιστα σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο με το οποίο είχε κατασκευαστεί κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου και του Αρκαδίου. Τα ονόματα αυτών των μοναχών είναι Νικόλαος, Αθανάσιος και Αντώνιος. Οι τοιχογραφίες του είναι των αρχών του 1312, της λεγόμενης Μακεδονικής Σχολής. Οι τοιχογραφίες της λιτής του Καθολικού είναι οι αυθεντικές, ενώ οι υπόλοιπες επιζωγραφήθηκαν μεταγενέστερα. Το μαρμαροθετημένο δάπεδό του είναι εξαιρετικής τέχνης.
Η μονή Βατοπαιδίου κατέχει την δεύτερη θέση μεταξύ των μονών του Αγίου Όρους και κατοικείται σήμερα από 110 μοναχούς (2008).
Εχει τη μορφή μικρής μεσαιωνικής πολιτείας καθώς διαθέτει πολλές πτέρυγες, πύργους, τρούλους κλπ. Το καθολικό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, χτίστηκε στα τέλη του 10ου αι. σύμφωνα με την Αθωνική αρχιτεκτονική. Σώζονται μικρά δείγματα από ψηφιδωτή διακόσμηση του ναού. Τον 12 αι. έγινε τοιχογράφηση και το 1312 ανατοιχογραφήθηκε σε πολλά σημεία. Εκτός από το καθολικό η μονή διαθέτει 19 παρεκκλήσια εντός και εκτός των τειχών.
Το σκευοφυλάκιο της μονής είναι πλουσιότατο: φυλάσσονται ένα τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, η Ζώνη της Παναγίας, μέρος του καλάμου, στο οποίο είχε στερεωθεί ο σπόγγος με το ξύδι κ.α.
Η βιβλιοθήκη διαθέτει ανεκτίμητους θησαυρούς. Μεταξύ άλλων 1700 χειρόγραφα και περισσότερα από 10.000 έντυπα βιβλία.
Ώρα 10,45΄ πμ: Άφιξη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Παραδώσαμε τα διαμονητήρια μας στην υποδοχή της Μονής και μετά ο αρχοντάρης μας τοποθέτησε στα δωμάτια μας. Είχαμε μπροστά κάποιες ώρες για ελεύθερο χρόνο και ξεκούραση. Επισκεφθήκαμε την έκθεση και τον αρσανά. Κάναμε βόλτα στην παραλία. Είδαμε τους κήπους της Ιεράς Μονής.
Ώρα 4.30 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Ιεράς Μονής με τις πάρα πολύ ωραίες ψαλμωδίες των μοναχών, το κανονάρχισμα και τον εκθαμβωτικό Ναό.
Ώρα 5.30 μμ: Βραδινή τράπεζα αμέσως μετά τον εσπερινό.
Ώρα 6.00 μμ: Προσκύνηση των χαριτόβρυτων Ιερών λειψάνων και του μεγαλύτερου κειμηλίου της Μονής και του Αγίου Όρους της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, της τιμίας κάρας του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου με το άφθαρτο αυτί, που κατά την παράδοση σε αυτό το αυτί ο Απόστολος Παύλος του έλεγε την ερμηνεία των επιστολών, της κάρας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, την κάρα του Αγίου Ευδόκιμου του Βατοπαιδινού και άλλων χαριτόβρυτων λειψάνων.
Ώρα 6.30 μμ: ξενάγηση από μοναχό της Μονής και παρουσίαση των Θαυματουργών εικόνων της Θεοτόκου: της Παραμυθίας, της Πυροβοληθείσης, της Εσφαγμένης, της Ελαιοβρύτισσας, της Αντιφωνήτριας, της Παντάνασσας και της Βηματάρισσας και το ιστορικό τους, που είναι πολύ σημαντικό της κάθε μιας χωριστά.
Ώρα 7.00 μμ; Απόδειπνο στο καθολικό της Μονής.
Ώρα 8.00 μμ: Ξενάγηση μόνο για μας του Ιεροσπουδαστές, στο μουσείο της Μονής με τα αντικείμενα και μάρμαρα θεοτήτων που βρέθηκαν στη Μονή από την αρχαία Ελλάδα. Εικόνες 16ου , 17ου αιώνος, δωδεκάορτο από το παλαιό μαρμάρινο τέμπλο την Μονής, Χρυσόβουλα βασιλέων (Καντακουζηνών), μολυβδόβουλα Πατριαρχών, Ιερά Σκεύη (Ποτήρια, Δισκάρια, Ευαγγέλια Ρωσικής αλλά και Ελληνικής κατασκευής. Μια εικόνα ολόσωμη του Αγίου Ανδρέα από το Σαράι κ.α.
Ώρα 9.00μμ: Μας υποδέχθηκε στο Συνοδικό της Μονής ο αντικαταστάτης του Ηγούμενου της Μονής Πατήρ Εφραίμ, ο Πατήρ Γερμανός, με τον οποίο μιλήσαμε επίκαιρα και πνευματικά. Στο τέλος μας δόθηκε ως ευλογία ένα επιτραπέζιο ημερολόγιο της Μονής. Αμέσως μετά ακολούθησε νυχτερινή ξεκούραση.
Παρασκευή 13 Μαΐου 2011
Ώρα 4.00 πμ: Μεσονύκτιος Όρθρος και Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Μονής.
Ώρα 8.00 πμ: Μεσημεριανή Τράπεζα.
Ώρα 10.00 πμ: Αναχώρηση από την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου με προορισμό τη Δάφνη
Ώρα 10.20 πμ: άφιξη στη Δάφνη.
Ώρα 11.45 πμ: Αναχώρηση από τη Δάφνη με προορισμό την Ουρανούπολη και από εκεί αναχώρηση για Θεσσαλονίκη.
Επισκεφθήκαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ο Ι. Ναός του Αγίου Δημητρίου χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα (413), πάνω στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου, από τον έπαρχο του Ιλλυρικού Λεόντιο, ο οποίος θεραπεύτηκε από ανίατη ασθένεια. Στο χώρο αυτό βρισκόταν το «στάδιο» όπου γίνονταν μονομαχικοί αγώνες. Σ’ αυτό το στάδιο μονομάχησε ο πιστός μαθητής του Αγίου Δημητρίου Νέστορας, και κατατρόπωσε τον Λυαίο. Ολόκληρο το ισόγειο συγκρότημα του αρχαίου λουτρού, όπου ήταν φυλακισμένος ο Άγιος, διατηρήθηκε και διασκευάσθηκε σε κρύπτη του Ναού, η οποία έγινε για αιώνες και παραμένει κέντρο λατρείας.
Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του ναού είναι πεντάκλιτη βασιλική με εγκάρσιο (κάθετο) κλίτος, διπλά υπερώα (γυναικωνίτες) και μακρές διπλές κιονοστοιχείες. Στην πορεία του χρόνου υπέστη δύο φορές καταστροφή, σε μεγάλο μέρος, από πυρκαγιά τον 7ο αιώνα (μεταξύ 629 και 639) και στις 5 και 6 Αυγούστου το 1917. Επίσης υπέστη πολλές καταστροφές και λεηλασίες κατά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς το 904 και από τους Νορμανδούς το 1118. Το διάστημα 1493-1912 μετατράπηκε σε τζάμι από τους Τούρκους.
Το 1978 τα λείψανα του Αγίου επέστρεψαν από το αββαείο του Αγίου Λαυρεντίου στο Κάμπο της Ιταλίας και τοποθετήθηκαν σε μια αργυρή λάρνακα όπου φυλάσσονται ως σήμερα. Από το 1988 το υπόγειο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος, όπου εκτίθενται συλλογή γλυπτών, κιονόκρανων, θωρακίων και αγγείων από το ναό του Αγίου Δημητρίου. Στην κρύπτη του Ναού λειτουργεί μουσειακή έκθεση με τη γλυπτή διακόσμηση του Ναού στις διάφορες φάσεις της ιστορίας του.
Αμέσως μετά προσκύνηση στον Ι. Ναό Παναγίας των Χαλκέων. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή του ιδρυτή που βρίσκεται άνωθεν της δυτικής εισόδου, η εκκλησία χτίστηκε το 1028 από τον πρωτοσπαθάριο Χριστόφορο, κατεπάνω της Λομβαρδίας. Ο τάφος του Χριστόφορου πιθανότατα βρισκόταν σε ένα αρκοσόλιο βόρειο τείχος της εκκλησίας.
Η κάτοψη της είναι αυτή του κλασσικού "βυζαντινού ρυθμού", τυπικού της αρχιτεκτονικής την μακεδονική περίοδο, με τέσσερις στήλες και τρεις τρούλους, έναν κεντρικό και δύο πέρα από τον νάρθηκα. Ολόκληρο το οικοδόμημα είναι χτισμένο από τούβλα, το όποιο της έδωσε το διάσημο υποκοριστικό "Κόκκινη Εκκλησία". Η εξωτερική όψη είναι διακοσμημένη με μία πληθώρα καμάρων και παραστάδα, στοιχεία παρμένα από την πολίτικη επιρροή. Εσωτερικά, το μεγαλύτερο μέρος της διακόσμησης με σκαλιστά μάρμαρα και νωπογραφίες έχει διατηρηθεί. Mε την άλωση της πόλης το 1430 από τους Οθωμανούς Τούρκους, η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί που ονομαζόταν Καζανκιλάρ Καμί ("Τζαμί των Καζανοεμπόρων").
Μετά από εκεί επιβίβαση στο αστικό Θεσσαλονίκης με προορισμό το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης. Ώρα 9.00 μμ αναχώρηση με το ΚΤΕΛ της γραμμής για Πάτρα. Πάτρα.
Όλα τα ωραία τελειώνουν. Μένουν όμως οι αναμνήσεις. Αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες σε όλη μας τη ζωή.
ΚΥΡΙΑΚΗ 8-5-2011, ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ
Με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ το Εκκλησιαστικό ΙΕΚ Πατρών πραγματοποίησε εκπαιδευτική, ποιμαντική και προσκυνηματική επίσκεψη στο Άγιο Όρος από 8 έως 14 Μαΐου 2011. Συμμετείχαν 20 μαθητές μαζί με τους καθηγητές Πρωτοπρεσβύτερο π. Δημήτριο Παπαγεωργίου, τον Διευθυντή του ΙΕΚ κ. Δημήτριο Δημακόπουλο και τον κ. Πολύβιο Μπρακατσέλο. Πατρων
Κυριακή 8 Μαΐου 2011
Ώρα 9.00 μμ. ξεκινήσαμε την προσκυνηματική μας επίσκεψη στο Άγιο Όρος από τα ΚΤΕΛ του νομού Αχαΐας με προορισμό την Θεσσαλονίκη.
Δευτέρα 9 Μαΐου 2011
Ώρα 4.30 πμ φθάσαμε στη Θεσσαλονίκη και έπειτα από εκεί στο ΚΤΕΛ Χαλκιδικής με προορισμό μας την Ουρανούπολη.
Ώρα 8.15 πμ άφιξη στην Ουρανούπολη, τακτοποίηση των Διαμονητηρίων και λίγη ξεκούραση μετά από το ολονύκτιο ταξίδι.
Ώρα 09.45 πμ αναχώρηση από την Ουρανούπολη με προορισμό τη Δάφνη επίνειο του Άγιου Όρους. Στη διαδρομή θαυμάσαμε από τη θάλασσα το ήρεμο Αγιορείτικο τοπίο, τους αρσανάδες (μικρά λιμανάκια των Ιερών Μονών), καθώς επίσης και τις Ιερές Μονές Δοχειαρίου, Ξενοφώντος και Παντελεήμονος.
Ώρα 12.00 μμ άφιξη στη Δάφνη και από εκεί προορισμός οι Καρυές πρωτεύουσα του Αγίου Όρους. Ιερό προσκύνημα στον Ιερό Ναό Πρωτάτου, όπου φυλάσσεται η θαυματουργός εικό να της Παναγίας μας ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ». Ο υπεύθυνος φύλακας, ο Μοναχός Αρσένιος μας διηγήθηκε την ιστορία του Πρωτάτου, της εικόνας της Παναγίας «Άξιον Εστίν» και μας μίλησε για τον μεγάλο αγιογράφο Πανσέληνο που αγιογράφησε το ναό.
Οι Καρυές είναι η έδρα της κοινότητος του Αγίου Όρους. Ο συνοικισμός υπήρχε από τις αρχές του 10ου αι. και ονομαζόταν «Μέση». Εκεί ήταν εγκατεστημένος ο «Πρώτος», δηλαδή η διοικητική κεφαλή της μοναχικής κοινότητας. Εκεί βρισκόταν και ο κεντρικός ναός της χερσονήσου, το λεγόμενο «Πρωτάτον», το οποίο αποτελούσε τον βασικό χώρο των λατρευτικών και διοικητικών συναθροίσεων των αθωνιτών μοναχών. Ο Ναός είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Ήταν και περί το 960 μ.Χ., κατεδαφίσθηκε και οικοδομήθηκε στη θέση του ο υπάρχων. Οι τοιχογραφίες του, καμωμένες περί το 1300, είναι έργα του μεγάλου Βυζαντινού αγιογράφου, της Μακεδονικής Σχολής, «Πανσελήνου». Στο Πρωτάτο φυλάσσεται η θαυματουργός εικόνα του «Άξιον Έστιν». Δίπλα στο ναό βρίσκεται το κτήριο όπου συνεδριάζει η Ιερά Κοινότης και ο πύργος όπου φυλάσσεται το αρχείο με πολλά έγγραφα, μεταξύ των οποίων τα «Τυπικά» του 972 καί του 1045, θεωρημένα με τις υπογραφές των αυτοκρατόρων Ιωάννου Τσιμισκή και Κωνσταντίνου Μονομάχου, αντιστοίχως.
Ώρα 1.00 μμ: Αμέσως μετά το προσκύνημα μας συνεχίσαμε για την Μονή Κουτλουμουσίου.
Η Ιερά Μονή Κοτλουμουσίου: Βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του Αγίου Oρους, πολύ κοντά στις Καρυές. Από έγγραφο της μονής πιστοποιείται η ύπαρξη της μονής το 1169, ενώ η μονή με τη σημερινή μορφή της ιδρύθηκε τον 14ο αι. Βρίσκεται στην έκτη θέση μεταξύ των μονών του Αγίου Oρους, είναι κοινοβιακή και κατοικείται από 73 μοναχούς (1990).
Το καθολικό της μονής χτίστηκε το 1540 και ακολουθεί το ρυθμό των υπολοίπων καθολικών των μονών του Αγίου Όρους, δηλαδή είναι ορθογώνιο, με τρούλλο και περιβάλλεται από κόγχες. Το τέμπλο του ναού χρονολογείται από τον 19ο αι. και θεωρείται από τα πιο αξιόλογα των ναών του Aθω. Εκτός του καθολικού η μονή διαθέτει πολλά παρεκκλήσια.
Η βιβλιοθήκη της μονής περιέχει 662 χειρόγραφους κώδικες και 3.500 έντυπα βιβλία
Μετά το παραδοσιακό κέρασμα από τον αρχοντάρη, ο εντεταλμένος Μοναχός μας τακτοποίησε στα κελιά μας, πληροφορώντας μας και το πρόγραμμα της ιεράς Μονής. Μια μικρή ξεκούραση και αναχώρηση προορισμό το κελί του γέροντα Παϊσίου στην Παναγούδα. Μετά από μια μαγευτική διαδρομή στην όμορφη αγιορείτικη φύση φθάσαμε στο κελί του Γέροντα Παΐσίου Μετά το σχετικό κέρασμα με λουκούμι και φρέσκο νερό από την πηγή προσκυνήσαμε το παρεκκλήσιο του αγίου γέροντα, είδαμε το φτωχικό κελί του, πήραμε έτσι την ευλογία του και ζητήσαμε από τον μοναχό που βρίσκεται τώρα εκεί και που έζησε από κοντά τον π. Παΐσιο, να μας πει λίγα από την άγια ζωή του τα οποία θα είναι χρήσιμα σε μας που είμαστε κληρικοί ή υποψήφιοι κληρικοί.
Αμέσως μετά επισκεφτήκαμε το κελί του Ιερομονάχου Γρηγορίου. Ο π. Γρηγόριος, μας άνοιξε την αγκαλιά του και μας υποδέχθηκε λέγοντάς πολύ ωφέλιμους και εποικοδομητικούς λόγους. Ανέφερε το χωρίο του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης που λέει ότι η πορεία μας ως Χριστιανού είναι «από αρχής εις αρχήν», μια πορεία δηλαδή συνεχόμενη. Αυτή η πνευματική πορεία γίνεται πράξη στο Άγιο Όρος, στο περιβόλι της Παναγίας. Ανέφερε ότι από το 1966, πολλοί νέοι μοναχοί πήγαν στο Άγιο Όρος και άρχισε μια νέα περίοδος πνευματικής ζωής και προσφοράς.
Επιπλέον έδωσε συμβουλές στους κληρικούς και στους υποψήφιους κληρικούς και ανέφερε ότι η ιεροσύνη είναι το ύψιστο αξίωμα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο: Αν δεν ήταν άνθρωπος ο διακονών δεν θα εύρισκε ροή η θεία χάρις. Είναι μεγάλη ευθύνη αυτή η χάρις. Πολλοί γέροντες απέφευγαν την ιεροσύνη με δέος γιατί είχαν σεβασμό σε αυτήν. Από δέος ο γέροντας Παΐσιος δεν πλησίασε την ιεροσύνη διότι μια μέρα άκουσε απ’ το ιερό βήμα σαν έναν ήχο σφαγής αρνιού την ώρα που ο ιερέας έλεγε θύεται ο αμνός του Θεού. Φοβερή πνευματική αξία η ιεροσύνη, που όπως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος «ούτε στους αγγέλους δεν την έδωσε ο Θεός».
Ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης λέγει ότι την ημέρα της κρίσεως, εαν, ου μη γένοιτο, ένας ιερέας πάει στην κόλαση θα του αφαιρεθεί η ιεροσύνη θα την πάρει πίσω, γιατί δεν μπορεί η ιεροσύνη να κολάζεται. « Πάντας μεν ο Θεός ου χειροτονεί, διά πάντων όμως ενεργεί» λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ενεργεί δια πάντων. Με ανάλογες σκέψεις ας προσεγγίσουμε το Άγιο Θυσιαστήριο ευγνωμονούντες τον Κύριο μετά φόβου και τρόμου.
Μετά από την επίσκεψη στο κελί του Πατρός Γρηγορίου επισκεφθήκαμε το κελί του πατρός Γαβριήλ, ο οποίος μας ανέφερε ότι η Αγία Γραφή είναι αληθινή και αυτό αποδεικνύεται από τους επιστήμονες σήμερα. Ανέφερε το περιστατικό με τον Ιησού από την Ναυή που στάθηκε ο ήλιος και μεγάλωσε η ημέρα. Κάποιος άλλος επέκρινε τα έργα του Θεού. Ήταν καλοκαίρι και καθόταν κάτω από μια βελανιδιά και λέει κοίτα τι σάπια βελανιδιά, αν ήταν κολοκυθιά θα ήταν καλύτερα, θα προσέφερε περισσότερα. Μετά από λίγο πέφτει ένα βελανίδι και τον χτυπά, τότε συνήρθε και λέει αν το βελανίδι ήταν κολοκύθι τι θα πάθαινα.». Ο Θεός τα πάντα τα εποίησε εν σοφία. Μετά από τις συμβουλές του Γέροντα αναχωρήσαμε για να παρακολουθήσουμε την ακολουθία του εσπερινού στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου
Ώρα 5.00 μμ: Ακολουθία του Εσπερινού, ακολούθησε η βραδινή τράπεζα και μετά το απόδειπνο και η προσκύνηση Ιερών Λειψάνων.
Ώρα 8.00 μμ: Προσκληθήκαμε σε πνευματική συζήτηση στο χώρο της Ι. Μονής κοντά στους ξενώνες. Άνοιξε τη συζήτηση ο εντεταλμένος μοναχός, έλλειπε ο Ηγούμενος, αναφερόμενος στη κυρία Θεοτόκο, η οποία αν και δεν αναφέρεται στα Ευαγγέλια, ήταν η πρώτη μυροφόρος. Είναι αρχέτυπο της ζωής των χριστιανών, αλλά και της μοναχικής ζωής . Τριών χρονών εισάγεται στο Ναό και τρέφεται με θείο άρτο και κυρίως το λόγο του Θεού. Στο περιβάλλον της απόλυτης ησυχίας συγκέντρωσε τον πόνο των ανθρώπων και την προσδοκία τους. Βίωσε το ολοκληρωτικό δόσιμο στο Θεό και τον θείο έρωτα. Έζησε το βίο της ησυχίας, ησυχαστικό βίο. Η Θεοτόκος άνοιξε τον δρόμο της ησυχίας και της υπακοής σε εμάς. Δεν κατέχει τίποτα και δεν κατεχόταν από τίποτα. Είναι η Δευτέρα Εύα της υπακοής. Η πρώτη Εύα απεδείχθη ανυπάκουη. Η Παναγία μας συνδέεται με το Άγιο Όρος. Η παρουσία της Θεοτόκου είναι δυναμική.
Ο Θεός την εξέλεξε για το έργο της σωτηρίας του κόσμου. Είναι ο βασιλιάς όχι γιατί κάθεται σε θρόνο αλλά επειδή είναι σταυρωμένος. ( Ιωάννης Χρυσόστομος). Συμπάσχει με όλους τους ανθρώπους. Αυτή η αγάπη Του τον έκανε να κατέβει στη γη και να γίνει ένας από εμάς. Ο πρωτότοκος αδερφός μας. Οι Άγιοι της ερήμου σκληροί με τον εαυτό τους αλλά όχι με τους άλλους, αγαπούν και συμπάσχουν.
Τρίτη 10 Μαΐου 2011
Ώρα 3.00: Άρχισε η πρωινή ακολουθία στην Ι. Μονή Κουτλουμουσίου διήρκησε μέχρι τις 6.30. Μικρή ξεκούραση και πριν αναχωρήσουμε (9,15΄ π.μ.) μας προσέφεραν πλούσιο πρωϊνό, δεν θα μέναμε για την Τράπεζα, ετοιμασμένο με αγάπη για μας. λίγη ξεκούραση
Αμέσως μετά το πρωινό αναχωρήσαμε για τις Καρυές. Επισκεφθήκαμε το κελί του Αγίου Νικολάου του Βραχνιώτη, στο οποίο είναι γέροντας ο π. Ιωακείμ, ο οποίος κατάγεται από την Πάτρα. Μας υποδέχθηκε με χαρά, μας ξενάγησε στους χώρους του κελιού του, προσκυνήσαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου και ψάλλαμε το «Χριστός Ανέστη» και το απολυτίκιο του αγίου Νικολάου.
Στο μικρό, αλλά καταδεχτικό αρχονταρίκι μας κέρασε, μας καλωσόρισε στο Όρος και μας μίλησε, μετά από σχετική παράκλησή μας, για την πνευματικές αξίες που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι κληρικοί και οι μοναχοί. Μας μίλησε για την ολοκληρωτική αφιέρωσή μας στο Θεό, για τον θεϊκό έρωτα, αλλά και την αγάπη χωρίς όρια.
Συνέχεια στην επίσκεψή μας, μετά από μικρή παραμονή και ελεύθερο χρόνο στις Καρυές για διάφορα ψώνια, είχε το κελί του Αγίου Νικολάου του Ψαρά, στο οποίο εγκαταβιώνει ο π. Αρτέμιος, που κατάγεται και αυτός από την Πάτρα. Το κελί του είναι το αρχαιότερο στις Καρυές. Μας περίμενε, γιατί είχε πληροφορηθεί την επίσκεψή μας στο Άγιο Όρος, και η χαρά που δοκίμασε ήταν πολύ μεγάλη. Μετά την προσκύνησή μας στο εκκλησάκι, καθίσαμε στο μικρό αλλά ωραίο σαλονάκι που το κοσμούσαν Βυζαντινές εικόνες, αλλά και φωτογραφίες παλιές. Μας προσέφερε τσίπουρο και πολύ ωραίο γλυκό, το οποίο όπως μας είπαν του τα είχαν στείλει την προηγουμένη από την Πάτρα. Μας είπε ότι το κελί αυτό είναι του 8ου αιώνα. Το 800 μ. Χ. ιδρύεται το κελί του Αγίου Νικολάου του Ψαρά το οποίο πέρασε πολλές καταστροφές, ιδίως από Σαρακηνούς πειρατές. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν έρημο. Το 1840 ιδρύεται ξανά και λίγο αργότερα διαμορφώνεται στη σημερινή του μορφή.
Ώρα 1.00 μμ: Επισκεφθήκαμε τη Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, η οποία ανήκει στην Ι.Μ. Βατοπεδίου.
Η Σκήτη του Αγίου Ανδρέα ή Σεράι είναι ένα σύνολο επιβλητικών κτιρίων, απέχει 5΄ από τις Καρυές και αποτελεί το αντιπροσωπευτικότερο κέντρο του ρωσικού μοναχισμού στις αρχές του 20ου αιώνα. Είναι κτισμένη σε μορφή ενιαίου συγκροτήματος. Στη θέση αυτή υπήρχε, κατά τις αρχές του αγιορειτικού μοναχισμού, το μονύδριο του «Ξύστρου» ή «Ξέστρου». Εγκαθίσταται εδώ ο πατριάρχης Αθανάσιος Γ΄ ο Πατελάρος, μετά από την παραίτησή του από τον πατριαρχικό θρόνο (1651) και προβαίνει σε ανακαινίσεις του κτιρίου και του ναού του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου. Δεύτερος πατριάρχης – κτίτορας που εγκαθίσταται στο μονύδριο είναι ο Σεραφείμ Β΄ (μετά το 1761, έτος παραίτησης της πατριαρχίας του). Ο Σεραφείμ το διευρύνει σε κτίσματα, ώστε το μικρό μονύδριο να ονομαστεί «Σεράι». Ο ίδιος θεμελίωσε κι ένα δεύτερο ναό, προς τιμή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα.
Μια 10ετία μετά την αποχώρηση των Τούρκων εγκαθίστανται στη Σκήτη δύο Ρώσοι έμποροι: ο ΒασίλειοςTolmachev και ο Βασίλειος Vavilov (ο πρώτος από τη Μόσχα, ο δεύτερος από την Τουλ). Κείρονται μοναχοί και παίρνουν μοναστικά ονόματα: Βησσαρίων και Βαρσανούφιος. Οι δύο Ρώσοι καταθέτουν την προσωπική περιουσία τους κι έτσι προσθέτονται νέα κτίρια.
Λίγο μετά το 1850 από κελί μετατρέπεται σε «Σκήτη» και σ’ αυτό βοηθάει και ο Ρώσος συγγραφέας Ανδρέας-Νικολάγιεβιτς Muraviev, ο οποίος φεύγοντας από την Σκήτη και επισκεπτόμενος την Πάτρα, έφερε και άφησε στο ναό του Πρωτοκλήτου ιερό Λείψανο με το δάκτυλο του Αγίου, που σήμερα φυλάσσεται στον Τάφο του Αγίου Ανδρέου. Η Σκήτη με τα πολλά, μεγάλα, επιβλητικά και δομημένα με πολλή καλαισθησία, σε αυστηρά αρχιτεκτονικά σχέδια, κτίσματα, επιβάλλεται εντυπωσιακά. Το Κυριακό, ένας ναός βαρύς και επιβλητικός, εκθαμβωτικής μεγαλοπρέπειας, είναι χτισμένος από λαξευτό γρανίτη και μάρμαρο. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους της Ορθοδοξίας, που χτίστηκαν μετά την άλωση. Το μήκος του είναι 60 μ., το πλάτος 33 και το ύψος 29.
Σε τμήμα της Σκήτης που προοριζόταν για αρχονταρίκι, λειτουργεί από το 1953 η Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Σχολή. Το 1971, εκοιμήθη ο τελευταίος μοναχός της παλαιάς Ρωσικής συνοδείας, ο μοναχός Σαμψών. Το 1992, μετά από 20 χρόνια εγκατάλειψης, εγκατασταθη καινούρια, Ελληνική συνοδεία και το 2001 προετέθησαν αρκετοί νέοι μοναχοί, με Δικαίο τον Προηγούμενο π. Εφραίμ. Στη Σκήτη εκτός των άλλων ιερών λειψάνων υπάρχει τμήμα της Κάρας του Αγίου Ανδρέου (μετωπιαίο).
Μας δόθηκε η ευκαιρία και η ευλογία να προσκυνήσουμε την Αγία Κάρα του Πανευφήμου Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτόκλητου, η οποία ευωδιάζει.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε την Αθωνιάδα, όπου ήμασταν καλεσμένοι για γεύμα. Επισκεφθήκαμε το παρεκκλήσιο της Σχολής και το χώρο στον οποίο οι μαθητές διδάσκονται από ειδήμονες μοναχούς, της ιερά τέχνη της αγιογραφίας. Βρεθήκαμε με τους μαθητές και συζητήσαμε διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος.
Ώρα 3.00: Αναχώρηση για την Ιερά Μονή Ιβήρων.
Η Ι. Μ. Ιβήρων (τρίτη στην ιεραρχία) βρίσκεται στην βορειοανατολική πλευρά της αθωνικής χερσονήσου επάνω σε ένα μικρό ορμίσκο. Και απέχει 1 & ½ ώρα από τις Καρυές. Ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα ως μονή του Κλήμεντος, λίγο μετά τη Μεγίστης Λαύρας και το Βατοπέδι.
Ο διαπρεπής στη βασιλική αυλή της Ιβηρίας, μοναχός Ιωάννης Τουρνίκιος από την Ιβηρία (σημερινή Γεωργία), το 980 μαζί με ομάδα Γεωργιανών -Ιβήρων- μοναχών, προερχόμενη από τη Μεγίστη Λαύρα την επέκτειναν και τη διαμόρφωσαν σε λαύρα. Η σημερινή ονομασία δόθηκε προς τιμήν των ιδρυτών της, μετά το 1010. Κατά το 10ο και 11ο αιώνα ενσωματώθηκαν σε αυτήν πολλά μονύδρια. Δέχθηκε πολλές επιθέσεις και καταστροφές από πειρατές, αλλά και από Φράγκους, όπως αυτή του 1259. Το 15ο αι. βρέθηκε με πολλούς Έλληνες μοναχούς και μετατράπηκε σε Ελληνική.
Η μονή Ιβήρων έχει 16 παρεκκλήσια. Στο Καθολικό βρίσκονται δύο παρεκκλήσια με τοιχογραφίες, του Aγίου Nικολάου και των Aγίων Aρχαγγέλων. Εκεί φυλάσσονται τα λείψανα 165 αγίων και τμήματα από τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν κατά την σταύρωση του Xριστού. Δίπλα στην παλιά είσοδο της μονής βρίσκεται το παρεκκλήσι της Παναγίας της Πορταΐτισσας με την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας.
Μας υποδέχθηκαν οι μοναχοί και μας τοποθέτησαν στα κελία μας. Μας δόθηκαν οδηγίες για την διαμονή μας, μαζί με το καθιερωμένο κέρασμα.
Ώρα 5.30 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Ιεράς Μονής και προσκύνηση των άπειρων χαριτόβρυτων λειψάνων.
Ώρα 6.30 μμ: Αμέσως μετά τον εσπερινό ακολούθησε Παράκληση στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας της Πορταϊτίσσης όπου και προσκυνήσαμε την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας . Στη συνέχεια βραδινή Τράπεζα. Μετά το τέλος της τράπεζας ακολούθησε το απόδειπνο στο Παρεκκλήσιο της Παναγίας Πορταϊτίσσης.
Ώρα 9.00 μμ: Είχαμε την εξαίρετη ευλογία να ζητήσουμε από τον Ηγούμενο της Μονής Πάτερ Ναθαναήλ να μας μιλήσει για λίγο, αλλά αντί γι’ αυτό μας άνοιξε το νέο σκευοφυλάκιο στο οποίο είδαμε διάφορα αντικείμενα τεράστιας ιστορικής και θεολογικής αξίας όπως:
§ Σιγγέλιο με υπογραφή Αγίου Αθανασίου
§ Χρυσόβουλο Καντακουζηνού
§ Οθωμανικά σιγγέλια
§ Χειρόγραφα Ελλήνων συγγραφέων, αντιγραφές των μοναχών.
§ Χειρόγραφα της Οδύσσειας, Ιλιάδας και του Αριστοτέλη με σημειώσεις του κατόχου
§ Εικόνες αρχαίες
§ Σταυροί λεπτομερέστατοι με τεμάχια Τ. Ξύλου και Άγια Λείψανα
§ Μεγάλα Άγια Ποτήρια
§ Ένα τεράστιο Ευαγγέλιο ρωσικής κατασκευής, το οποίο είχε δοθεί για ενίσχυση στο ελληνικό κράτος το 1821, το οποίο δεν δόθηκε πίσω και η μονή το αγόρασε
§ Μια ασημένια πορτοκαλιά που δόθηκε μαζί με 30 οκάδες αργυρά για ενίσχυση στην επανάσταση και το οποίο επεστράφη από τον Ιωάννη Καποδίστρια στη Μονή, ανάβετε 3 φορές τον χρόνο
§ Επιτάφιοι χρυσοκέντητοι στο χέρι
§ Μανδύας Πατριάρχου Γρηγορίου Έ μαζί με διαθήκη του για την Μονή στην οποία έγραφε «Μοναχός Γρηγόριος πρώην Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αναξιώτατος» σε φάκελο απ’ έξω προς τους επιστάτες της Μονής
§ Επιγονάτιο χρυσό
§ Αφιερώματα της Παναγίας Πορταΐτισσας, τα οποία αφαιρούνται από την εικόνα και φυλάσσονται
§ Εικόνα της Παναγίας ένθρονη που αφού έφυγε η εφέστιος εικόνα από την πόρτα, τοποθετήθηκε αυτή.
§ Θαυμάσια χρυσοκέντητη Ουρανία που τοποθετείτε πάνω από την εικόνα της Πορταϊτίσσης, όταν πανηγυρίζει και μεταφέρεται στο καθολικό
§ Χειρόγραφο, πρώτο τονισμένο ποίημα
§ Κώδικες -Ευαγγέλια εκ του κανονάρχου της μονής
§ Χαιρετισμοί σε χειρόγραφα
§ Αρχιερατικά άμφια Πατριάρχου Βασιλείου του Βυζάντιου
§ Πετσέτα χρυσοκεντημένη, το οποίο έγραφε «πολύχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός πολλά τα έτη. Και νίψομαι εν αθώοις τας χείρας μου».
Όντως συγκλονιστήκαμε από την έκπληξη αυτή και ευχαριστήσαμε μέσα από την καρδιά μας το γέροντα γι’ αυτή του την έκπληξη.
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Ώρα 3.30 πμ: Έναρξη όρθρου και θείας Λειτουργίας μέχρι τις 6.30 αμέσως μετά ακολούθησε πρωινό φαγητό.
Από τις 7.00 έως τις 11.00 είχαμε ελεύθερο χρόνο στην Ιερά Μονή. Κατεβλήκαμε στην παραλία και φθάσαμε μέχρι το αγίασμα.
Ώρα 10.30 πμ: Μας παρέλαβαν τα μικρά λεωφορειάκια και μας μετέφεραν στην Ιερά Μονή Σταυρονικήτα.
Ιδρύθηκε το β΄ μισό του 10ου αι. Είναι και αυτή από τις αρχαιότερες μονές. Υπέστη πολλές καταστροφές από Καταλανούς, Σαρακηνούς και Φράγκους, οι οποίοι λεηλάτησαν, σκότωσαν και σκόρπησαν τους μοναχούς. Νέα περίοδος για την Ι. Μονή αρχίζει από τα μισά του 16ου αι. από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιερεμία τον Α.
Φτάσαμε στη Μονή και προσκυνήσαμε την εφέστια εικόνα του Αγίου Νικολάου του Στρειδά και είδαμε τις περίφημες εικόνες (τοιχογραφίες ) του Θεοφάνους του Κρήτος.
Ώρα 11.00 πμ: Αναχωρήσαμε από την Ιερά Μονή Σταυρονικήτα με προορισμό την Ιερά Σκήτη του Προφήτη Ηλία.
Η κοινοβιακή σκήτη του Προφήτη Ηλία αποτελεί εξάρτημα της Μονής Παντοκράτορος. Σήμερα κατοικείται από 12 Έλληνες μοναχούς. Μέχρι τα μέσα του 18ου αι. στην περιοχή υπήρχαν κελιά ησυχαστών μοναχών. Το 1757 ο Ουκρανός μοναχός Παίσιος Βελιτσκόφσκι με άλλους Ουκρανούς και Μολδαβούς μοναχούς εγκαταστάθηκε στην περιοχή και αφιερώθηκε στο πνευματικό έργο. Τα κελιά πολλαπλασιάστηκαν και το 1839 ιδρύθηκε η ρωσική σκήτη του Προφήτη Ηλία. Μέχρι το 1903 η σκήτη απολάμβανε την αμέριστη ηθική και υλική συμπαράσταση των τσάρων της Ρωσίας, συμπαράσταση που οδήγησε στη δημιουργία ενός εντυπωσιακού κτηριακού συγκροτήματος και ενός τεράστιου Ναού.
Το καθολικό της μονής αποπερατώθηκε το 1903. Είναι αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία, την Αγία Αλεξάνδρα και τον Απόστολο Ανδρέα. Εσωτερικά έχει πλούσια διακόσμηση, χωρίς τοιχογραφίες.
Στη σκήτη υπάρχουν τρία ακόμη παρεκκλήσια αφιερωμένα στον Άγιο Μητροφάνη και στους Άγιους Θεοπατέρες, στον Άγιο Νικόλαο επίσκοπο Μύρων και στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η σκήτη φιλοξενεί τις θαυματουργές εικόνες Weaping Mother of God και της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας, πολλά αντικείμενα αξιόλογης χειροτεχνίας και μια πλούσια βιβλιοθήκη. Επίσης λειτουργεί μουσείο με τα περισσότερα αντικείμενα που βρέθηκαν στη μονή από την εποχή των Ρώσων μοναχών.
Θαυμάσαμε τον αξιόλογο Ναό, ο οποίος θυμίζει Ρωσικό Ναό. Ξεναγηθήκαμε από τον εντεταλμένο μοναχό στους χώρους του Ναού και προσκυνήσαμε τα Άγια λείψανα. Μας προσφέρθηκε παραδοσιακό κέρασμα.
Μετά φύγαμε με τα πόδια μέσα από ένα μαγευτικό τοπίο στο δάσος με προορισμό την Ιερά Μονή Παντοκράτορος.
Ώρα 12.00 μμ: Φτάσαμε μετά από μια μαγευτική διαδρομή στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος. Μας υποδέχθηκαν στο Αρχονταρίκι μας έδωσαν οδηγίες και έπειτα τακτοποιηθήκαμε στο ξενώνα. Στη συνέχεια ξεκουραστήκαμε και κατόπιν κατεβήκαμε στον αρσανά της Μονής και κάναμε βόλτες στην ακρογιαλιά νομίζοντας ότι είμαστε στη θάλασσα της Γαλιλαίας, όπου έγινε η κλήση των δώδεκα (12) μαθητών. Νομίσαμε για λίγο ότι είμαστε σε μια άλλη εποχή και ο Κύριος μας προσκαλεί. Εξ άλλου ο Κύριος συνεχώς μας προσκαλεί... !
Ώρα 5.00 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Μονής. Βραδινή τράπεζα και στη συνέχεια απόδειπνο στο καθολικό, προσκύνηση των Ιερών λειψάνων και Χαιρετισμοί της Θεοτόκου. Μετά το πέρας του απόδειπνου μας έγινε μια ξενάγηση στο καθολικό της Μονής της οποίας εφέστια εικόνα είναι η Παναγία η Γερόντισσα, η οποία πήρε το όνομα της από ένα περιστατικό όταν ο Γέροντας της Μονής ήταν ετοιμοθάνατος και ήθελε να μεταλάβει. Είπε στον Ιερέα να συντομεύει την ακολουθία για να μεταλάβει. Αυτός δεν υπάκουσε και έτσι άκουσε την φωνή της Παναγίας που ήταν στο Ιερό και του είπε να συντομεύσει για να μεταλάβει ο ετοιμοθάνατος γέροντας και έτσι συντόμευσε την ακολουθία και ονομάστηκε Γερόντισσα. Είναι δε αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας που βρισκόταν στη Μονή Παντοκράτορος της Κωνσταντινούπολης.
Πέμπτη 12 Μαΐου 2011
Ώρα 4.00 πμ: Μεσονύκτιος όρθρος. Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Μονής και εν συνεχεία Παράκληση προς την Μεταμόρφωση του Σωτήρος και της Γερόντισσας.
Ώρα 8.00 πμ: Μεσημβρινή τράπεζα
Ώρα 9,00 πμ: Αναχώρηση από την Ιερά Μονή Παντοκράτορος με προορισμό την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου.
Το αρχικό κτήριο χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Μ. Κωνσταντίνο. Τον 5ο αιώνα, το μοναστήρι αυτό καταστράφηκε από τον αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη. Ανοικοδομήθηκε από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον Μέγα, από ευγνωμοσύνη για τη θαυματουργή διάσωση του γιου του Αρκάδιου ο οποίος, κατά την παράδοση, αφού έπεσε από το καράβι του στο αρχιπέλαγος, βγήκε στη στεριά γερός χάρη στις μεσιτείες της Θεοτόκου μεταφερόμενος εντός βάτου εξ ου και ονομάστηκε Βατοπαίδιον. Αφού οι Σαρακηνοί λεηλάτησαν τα μοναστήρια του όρους Άθω το 862 μ.Χ., η μονή Βατοπαιδίου μπόρεσε να ανορθωθεί χάρη στη στήριξη τριών ευγενών που ήρθαν για να ζήσουν στο όρος Άθω από την Αδριανούπολη το 10ο αι. και δαπάνησαν για την ανοικοδόμηση 3.000 χρυσά νομίσματα και μάλιστα σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο με το οποίο είχε κατασκευαστεί κατά τη βασιλεία του Θεοδοσίου και του Αρκαδίου. Τα ονόματα αυτών των μοναχών είναι Νικόλαος, Αθανάσιος και Αντώνιος. Οι τοιχογραφίες του είναι των αρχών του 1312, της λεγόμενης Μακεδονικής Σχολής. Οι τοιχογραφίες της λιτής του Καθολικού είναι οι αυθεντικές, ενώ οι υπόλοιπες επιζωγραφήθηκαν μεταγενέστερα. Το μαρμαροθετημένο δάπεδό του είναι εξαιρετικής τέχνης.
Η μονή Βατοπαιδίου κατέχει την δεύτερη θέση μεταξύ των μονών του Αγίου Όρους και κατοικείται σήμερα από 110 μοναχούς (2008).
Εχει τη μορφή μικρής μεσαιωνικής πολιτείας καθώς διαθέτει πολλές πτέρυγες, πύργους, τρούλους κλπ. Το καθολικό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, χτίστηκε στα τέλη του 10ου αι. σύμφωνα με την Αθωνική αρχιτεκτονική. Σώζονται μικρά δείγματα από ψηφιδωτή διακόσμηση του ναού. Τον 12 αι. έγινε τοιχογράφηση και το 1312 ανατοιχογραφήθηκε σε πολλά σημεία. Εκτός από το καθολικό η μονή διαθέτει 19 παρεκκλήσια εντός και εκτός των τειχών.
Το σκευοφυλάκιο της μονής είναι πλουσιότατο: φυλάσσονται ένα τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, η Ζώνη της Παναγίας, μέρος του καλάμου, στο οποίο είχε στερεωθεί ο σπόγγος με το ξύδι κ.α.
Η βιβλιοθήκη διαθέτει ανεκτίμητους θησαυρούς. Μεταξύ άλλων 1700 χειρόγραφα και περισσότερα από 10.000 έντυπα βιβλία.
Ώρα 10,45΄ πμ: Άφιξη στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Παραδώσαμε τα διαμονητήρια μας στην υποδοχή της Μονής και μετά ο αρχοντάρης μας τοποθέτησε στα δωμάτια μας. Είχαμε μπροστά κάποιες ώρες για ελεύθερο χρόνο και ξεκούραση. Επισκεφθήκαμε την έκθεση και τον αρσανά. Κάναμε βόλτα στην παραλία. Είδαμε τους κήπους της Ιεράς Μονής.
Ώρα 4.30 μμ: Εσπερινός στο καθολικό της Ιεράς Μονής με τις πάρα πολύ ωραίες ψαλμωδίες των μοναχών, το κανονάρχισμα και τον εκθαμβωτικό Ναό.
Ώρα 5.30 μμ: Βραδινή τράπεζα αμέσως μετά τον εσπερινό.
Ώρα 6.00 μμ: Προσκύνηση των χαριτόβρυτων Ιερών λειψάνων και του μεγαλύτερου κειμηλίου της Μονής και του Αγίου Όρους της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, της τιμίας κάρας του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου με το άφθαρτο αυτί, που κατά την παράδοση σε αυτό το αυτί ο Απόστολος Παύλος του έλεγε την ερμηνεία των επιστολών, της κάρας του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, την κάρα του Αγίου Ευδόκιμου του Βατοπαιδινού και άλλων χαριτόβρυτων λειψάνων.
Ώρα 6.30 μμ: ξενάγηση από μοναχό της Μονής και παρουσίαση των Θαυματουργών εικόνων της Θεοτόκου: της Παραμυθίας, της Πυροβοληθείσης, της Εσφαγμένης, της Ελαιοβρύτισσας, της Αντιφωνήτριας, της Παντάνασσας και της Βηματάρισσας και το ιστορικό τους, που είναι πολύ σημαντικό της κάθε μιας χωριστά.
Ώρα 7.00 μμ; Απόδειπνο στο καθολικό της Μονής.
Ώρα 8.00 μμ: Ξενάγηση μόνο για μας του Ιεροσπουδαστές, στο μουσείο της Μονής με τα αντικείμενα και μάρμαρα θεοτήτων που βρέθηκαν στη Μονή από την αρχαία Ελλάδα. Εικόνες 16ου , 17ου αιώνος, δωδεκάορτο από το παλαιό μαρμάρινο τέμπλο την Μονής, Χρυσόβουλα βασιλέων (Καντακουζηνών), μολυβδόβουλα Πατριαρχών, Ιερά Σκεύη (Ποτήρια, Δισκάρια, Ευαγγέλια Ρωσικής αλλά και Ελληνικής κατασκευής. Μια εικόνα ολόσωμη του Αγίου Ανδρέα από το Σαράι κ.α.
Ώρα 9.00μμ: Μας υποδέχθηκε στο Συνοδικό της Μονής ο αντικαταστάτης του Ηγούμενου της Μονής Πατήρ Εφραίμ, ο Πατήρ Γερμανός, με τον οποίο μιλήσαμε επίκαιρα και πνευματικά. Στο τέλος μας δόθηκε ως ευλογία ένα επιτραπέζιο ημερολόγιο της Μονής. Αμέσως μετά ακολούθησε νυχτερινή ξεκούραση.
Παρασκευή 13 Μαΐου 2011
Ώρα 4.00 πμ: Μεσονύκτιος Όρθρος και Θεία Λειτουργία στο καθολικό της Μονής.
Ώρα 8.00 πμ: Μεσημεριανή Τράπεζα.
Ώρα 10.00 πμ: Αναχώρηση από την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου με προορισμό τη Δάφνη
Ώρα 10.20 πμ: άφιξη στη Δάφνη.
Ώρα 11.45 πμ: Αναχώρηση από τη Δάφνη με προορισμό την Ουρανούπολη και από εκεί αναχώρηση για Θεσσαλονίκη.
Επισκεφθήκαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου.
Ο Ι. Ναός του Αγίου Δημητρίου χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα (413), πάνω στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου, από τον έπαρχο του Ιλλυρικού Λεόντιο, ο οποίος θεραπεύτηκε από ανίατη ασθένεια. Στο χώρο αυτό βρισκόταν το «στάδιο» όπου γίνονταν μονομαχικοί αγώνες. Σ’ αυτό το στάδιο μονομάχησε ο πιστός μαθητής του Αγίου Δημητρίου Νέστορας, και κατατρόπωσε τον Λυαίο. Ολόκληρο το ισόγειο συγκρότημα του αρχαίου λουτρού, όπου ήταν φυλακισμένος ο Άγιος, διατηρήθηκε και διασκευάσθηκε σε κρύπτη του Ναού, η οποία έγινε για αιώνες και παραμένει κέντρο λατρείας.
Ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του ναού είναι πεντάκλιτη βασιλική με εγκάρσιο (κάθετο) κλίτος, διπλά υπερώα (γυναικωνίτες) και μακρές διπλές κιονοστοιχείες. Στην πορεία του χρόνου υπέστη δύο φορές καταστροφή, σε μεγάλο μέρος, από πυρκαγιά τον 7ο αιώνα (μεταξύ 629 και 639) και στις 5 και 6 Αυγούστου το 1917. Επίσης υπέστη πολλές καταστροφές και λεηλασίες κατά την άλωση της Θεσσαλονίκης από τους Σαρακηνούς το 904 και από τους Νορμανδούς το 1118. Το διάστημα 1493-1912 μετατράπηκε σε τζάμι από τους Τούρκους.
Το 1978 τα λείψανα του Αγίου επέστρεψαν από το αββαείο του Αγίου Λαυρεντίου στο Κάμπο της Ιταλίας και τοποθετήθηκαν σε μια αργυρή λάρνακα όπου φυλάσσονται ως σήμερα. Από το 1988 το υπόγειο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος, όπου εκτίθενται συλλογή γλυπτών, κιονόκρανων, θωρακίων και αγγείων από το ναό του Αγίου Δημητρίου. Στην κρύπτη του Ναού λειτουργεί μουσειακή έκθεση με τη γλυπτή διακόσμηση του Ναού στις διάφορες φάσεις της ιστορίας του.
Αμέσως μετά προσκύνηση στον Ι. Ναό Παναγίας των Χαλκέων. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή του ιδρυτή που βρίσκεται άνωθεν της δυτικής εισόδου, η εκκλησία χτίστηκε το 1028 από τον πρωτοσπαθάριο Χριστόφορο, κατεπάνω της Λομβαρδίας. Ο τάφος του Χριστόφορου πιθανότατα βρισκόταν σε ένα αρκοσόλιο βόρειο τείχος της εκκλησίας.
Η κάτοψη της είναι αυτή του κλασσικού "βυζαντινού ρυθμού", τυπικού της αρχιτεκτονικής την μακεδονική περίοδο, με τέσσερις στήλες και τρεις τρούλους, έναν κεντρικό και δύο πέρα από τον νάρθηκα. Ολόκληρο το οικοδόμημα είναι χτισμένο από τούβλα, το όποιο της έδωσε το διάσημο υποκοριστικό "Κόκκινη Εκκλησία". Η εξωτερική όψη είναι διακοσμημένη με μία πληθώρα καμάρων και παραστάδα, στοιχεία παρμένα από την πολίτικη επιρροή. Εσωτερικά, το μεγαλύτερο μέρος της διακόσμησης με σκαλιστά μάρμαρα και νωπογραφίες έχει διατηρηθεί. Mε την άλωση της πόλης το 1430 από τους Οθωμανούς Τούρκους, η εκκλησία μετατράπηκε σε τζαμί που ονομαζόταν Καζανκιλάρ Καμί ("Τζαμί των Καζανοεμπόρων").
Μετά από εκεί επιβίβαση στο αστικό Θεσσαλονίκης με προορισμό το ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης. Ώρα 9.00 μμ αναχώρηση με το ΚΤΕΛ της γραμμής για Πάτρα. Πάτρα.
Όλα τα ωραία τελειώνουν. Μένουν όμως οι αναμνήσεις. Αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες σε όλη μας τη ζωή.
Ήταν σχεδόν για όλου μας η πρώτη μας επίσκεψη στο περιβόλι της Παναγιάς μας. Δώσαμε υπόσχεση πως με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφθούμε και πάλι τον αγιασμένο αυτό χώρο.
Είμαστε τυχεροί σαν Έλληνες και αισθανόμαστε εκλεκτοί του Θεού που έχουμε αγίους χώρους στους οποίους είναι έντονη η παρουσία του Θεού। Το περιβόλι της Παναγίας μας είναι το κατοικητήριο του Θεού. Εκεί δοξάζεται και υμνολογείται το άγιο όνομά Του.
