ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

 

 Κα­τό­πιν Συ­νο­δι­κῆς Ἀ­πο­φά­σεως, ἡ ὁ­ποία ἐ­λή­φθη κατά τήν Συ­νε­δρί­αση τῆς Δι­αρ­κοῦς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου τῆς 20ῆς μη­νός Ἀ­πρι­λίου ἐ.ἔ., σᾶς γνω­ρί­ζουμε ὅτι ἡ Ἱ­ερά Σύ­νο­δος ἀ­πε­φά­σισε ὅ­πως σᾶς ἀ­πο­στεί­λει τήν πα­ροῦσα, ἡ ὁ­ποία δι­α­λαμ­βά­νει τά τῆς λει­τουρ­γίας τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν ἀπό τήν Κυ­ρι­ακή τῶν Βα­ΐων 26η Ἀ­πρι­λίου ἕως καί τήν Δευ­τέρα τοῦ Θωμᾶ 10η Μα­ΐου ἐ.ἔ.:

1) Κατά τήν εἴ­σοδο στόν Ἱ­ερό Ναό πρέ­πει νά ἐ­φαρ­μό­ζε­ται, μέ τήν ἐ­πι­τή­ρηση εἰ­δι­κῶς ἐ­ξου­σι­ο­δο­τη­θέν­τος ἐπί τούτῳ προ­σώ­που, ἡ τή­ρηση τῆς ἀ­πο­στά­σεως τῶν δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τῶν πι­στῶν. Ἡ πα­ρου­σία πι­στῶν ἐν­τός τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν θά εἶ­ναι σύμ­φωνη μέ τήν ἀ­να­λο­γία τοῦ ἑνός (1) προ­σώ­που ἀνά εἴ­κοσι πέντε (25) τ.μ. ἐ­πι­φα­νείας καί μέ ἐ­λά­χι­στη ἀ­πό­σταση δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τους, μέ μέ­γι­στο ἐ­πι­τρε­πό­μενο ἀ­ρι­θμό πι­στῶν τά ἑ­κατό (100) πρό­σωπα. Κατά τόν ὑ­πο­λο­γι­σμό τῶν ὡς ἄνω προ­σώ­πων ἐ­ξαι­ροῦν­ται οἱ Λει­τουρ­γοί καί τό προ­σω­πικό τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ (ἱ­ε­ρο­ψάλ­τες, νε­ω­κό­ροι, ἐ­πί­τρο­ποι κ.λπ.).

Ο  ΠΑΝΑΓΙΟΣ  ΤΑΦΟΣ 

2) Οἱ πι­στοί, κατά τήν δι­άρ­κεια τῆς πα­ρα­μο­νῆς τους στόν Ἱ­ερό Ναό, ὑ­πο­χρε­οῦν­ται νά φο­ροῦν δι­πλό προ­στα­τευ­τικό κά­λυμμα προ­σώ­που (μά­σκα ὑ­φα­σμά­τινη καί χει­ρουρ­γική) ἤ μονή μά­σκα τύ­που Ν95, τήν ὁποία θά ἀ­φαι­ροῦν μόνο γιά τήν Θεία Με­τά­ληψη. Ἐάν κά­ποιος πι­στός κατά τήν δι­άρ­κεια τῆς πα­ρα­μο­νῆς του στόν Ἱ­ερό Ναό πα­ρου­σι­ά­σει συμ­πτώ­ματα ἀ­σθε­νείας, ἐ­πι­βάλ­λε­ται ἡ ἄ­μεση καί ἀ­σφα­λής ἀ­πο­μά­κρυνσή του ἤ, ἐφ’ ὅ­σον τοῦτο δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν, ἡ ἀ­σφα­λής με­τα­κί­νησή του σέ αὐ­το­τελῆ χῶρο, μέ σκοπό νά ἀ­πο­φευ­χθεῖ ἡ ἐ­παφή του μέ ἄλλα πρό­σωπα. Πρός ἀν­τι­με­τώ­πιση τέ­τοιου εἴ­δους φαι­νο­μέ­νων, κρί­νε­ται ὑ­πο­χρε­ω­τική ἡ πρό­βλεψη γιά τήν ὕ­παρξη κα­ταλ­λή­λου χώ­ρου (π.χ. γρα­φεῖο, χῶ­ρος στό πνευ­μα­τικό κέν­τρο κ.λπ.) μέ ἐ­παρκῆ ἐ­ξα­ε­ρι­σμό, ὅ­που θά ὑ­πάρ­χουν μά­σκες, χαρ­το­μάν­δηλα, πλα­στική σα­κούλα γιά τήν ἀ­πόρ­ριψη ὑ­γει­ο­νο­μι­κοῦ ὑ­λι­κοῦ καί ἀν­τι­ση­πτικό δι­ά­λυμα χει­ρῶν.

3) Πρός τόν σκοπό τῆς ἐ­νη­με­ρώ­σεως καί δι­ευ­κο­λύν­σεως τῶν πι­στῶν, ἀλλά καί τῆς πι­στῆς ἐ­φαρ­μο­γῆς τῶν προ­βλε­πο­μέ­νων ὑ­γει­ο­νο­μι­κῶν μέ­τρων, τά Ἐκ­κλη­σι­α­στικά Συμ­βού­λια ὅ­λων τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν ὑ­πο­χρε­οῦν­ται νά ἀ­ναρ­τοῦν στούς πί­να­κες ἀ­να­κοι­νώ­σεων ἤ/καί στίς ὑ­πάρ­χου­σες ἱ­στο­σε­λί­δες τους τά ἑ­ξῆς: α) τόν συ­νο­λικό ἀ­ρι­θμό τῶν πι­στῶν, οἱ ὁ­ποῖοι δύ­ναν­ται νά πα­ρευ­ρί­σκον­ται ταυ­το­χρό­νως ἐν­τός τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ, συμ­φώ­νως πρός τίς ἀ­νω­τέρω ὑ­γει­ο­νο­μι­κές ὑ­πο­δεί­ξεις, β) τό ὡ­ρά­ριο τε­λέ­σεως τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν καί γ) τό ὡ­ρά­ριο κατά τό ὁ­ποῖο ὁ Ἱ­ε­ρός Ναός θά πα­ρα­μέ­νει ἀ­νοι­κτός γιά τήν προ­σέ­λευση τῶν πι­στῶν.

4) Σέ πε­ρί­πτωση κατά τήν ὁ­ποία ὁ ἀ­ρι­θμός τῶν προ­σελ­θόν­των πι­στῶν ὑ­περ­βαί­νει τόν ἐ­πι­τρε­πό­μενο γιά τούς εἰ­σερ­χο­μέ­νους στούς Ἱ­ε­ρούς Να­ούς, οἱ πι­στοί δύ­ναν­ται νά πα­ρα­μέ­νουν στόν προ­αύ­λιο χῶρο προ­σευ­χό­με­νοι καί τη­ρῶν­τας ὑ­πο­χρε­ω­τι­κῶς ἀ­πό­σταση του­λά­χι­στον δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τους καί ἀνά δέκα (10) τ.μ. ἐ­πι­φα­νείας, ἀ­φοῦ θά ἔ­χουν τε­θεῖ σέ λει­τουρ­γία τά ἐ­ξω­τε­ρικά με­γά­φωνα τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν, στό προ­βλε­πό­μενο ἐ­πί­πεδο ἐκ­πομ­πῆς ἤ­χου. Ὅ­που οἱ συν­θῆ­κες εὐ­νο­οῦν, ἐ­πι­τρέ­πε­ται καί ἡ τέ­λεση ὑ­παι­θρίων Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν τῇ ἀ­δείᾳ τοῦ οἰ­κείου Ἀρ­χι­ε­ρέως.

5) Στίς εἰ­σό­δους τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν θά το­πο­θε­τη­θοῦν ἀν­τι­ση­πτικά/ἀ­πο­λυ­μαν­τικά γιά τήν ὑ­πο­χρε­ω­τική ἀ­πο­λύ­μανση τῶν χει­ρῶν ὅλων τῶν εἰ­σερ­χο­μέ­νων, ἐνῶ σέ ἐμ­φα­νές ση­μεῖο τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ θά το­πο­θε­τη­θεῖ καί ὁ προ­βλε­πό­με­νος ἀ­ναγ­καῖος ἐ­ξο­πλι­σμός ὑ­γι­ει­νῆς (χαρ­το­μάν­δηλα, χάρ­τι­νες πετ­σέ­τες κ.λπ.).

6) Οἱ θρη­σκευ­τι­κοί λει­τουρ­γοί, οἱ ἱ­ε­ρο­ψάλ­τες καί τό προ­σω­πικό τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ (νε­ω­κό­ροι κ.λπ.) θά ὑ­πο­βάλ­λον­ται δίς τῆς ἑ­βδο­μά­δος σέ εἰ­δική ἐ­ξέ­ταση κο­ρω­νο­ϊοῦ (μο­ρι­ακό ἤ γρή­γορο ἤ ἀ­το­μικό τέστ) καί θά ἐ­νη­με­ρώ­νουν ἁρ­μο­δίως τήν οἰ­κεία Ἱ­ερά Μη­τρό­πολη τόσο γιά τήν πρα­γμα­το­ποί­ησή του, ὅσο καί γιά τό ἀ­πο­τέ­λε­σμα, τό ὁ­ποῖο, ἐφ᾿ ὅ­σον εἶ­ναι θε­τικό, θά συ­νε­πά­γε­ται τήν ἀ­κριβῆ τή­ρηση ὅ­λων τῶν ὑ­γει­ο­νο­μι­κῶν πρω­το­κόλ­λων.

7) Ὑ­πο­χρε­οῦν­ται ἅ­παν­τες οἱ θρη­σκευ­τι­κοί λει­τουρ­γοί, οἱ ἱ­ε­ρο­ψάλ­τες καί τό προ­σω­πικό τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ (νε­ω­κό­ροι κ.λπ.), κα­θώς καί τά ὄρ­γανα δι­οι­κή­σεως (ἐ­πί­τρο­ποι) καί οἱ ἐ­θε­λον­τές (ἱ­ε­ρό­παι­δες κ.λπ.) νά φέ­ρουν τά ὑπό τοῦ νό­μου προ­βλε­πό­μενα μέ­τρα προ­στα­σίας (μά­σκα, γάν­τια κ.λπ.), ἐ­ξαι­ρου­μέ­νων μόνο τῶν θρη­σκευ­τι­κῶν λει­τουρ­γῶν καί τῶν ἱ­ε­ρο­ψαλ­τῶν κατά τήν ὥρα τε­λέ­σεως τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν. Ὁ ἀ­ρι­θμός τῶν ἱ­ε­ρο­ψαλ­τῶν κάθε ἀ­να­λο­γίου δέν δύ­να­ται νά ὑ­περ­βαί­νει τόν ἀ­ρι­θμό τῶν τριῶν (3), ἐνῶ εἶ­ναι ἐ­πι­βε­βλη­μένο νά τη­ρεῖ­ται με­ταξύ τους ἀ­πό­σταση τριῶν (3) μέ­τρων.

8) Ὅ­που πα­ρέ­χε­ται ἡ δυ­να­τό­τητα δι­ευ­θε­τή­σεως τοῦ χώ­ρου ἑ­κά­στου Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ μέ σκοπό τήν πα­ρου­σία τῶν πι­στῶν συμ­φώ­νως πρός τήν ὡς ἄνω ἀ­να­λο­γία τοῦ ἑ­νός (1) προ­σώ­που ἀνά εἴ­κοσι πέντε (25) τ.μ. ἐπι­φα­νείας καί μέ ἐ­λά­χι­στη ἀ­πό­σταση δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τους, πρέ­πει νά δι­α­τη­ροῦν­ται ἐν­τός τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν μόνο τά ἀν­τι­στοι­χοῦντα στούς προ­σερ­χο­μέ­νους κα­θί­σματα. Τά πε­ρισ­σεύ­οντα κα­θί­σματα καλό εἶ­ναι νά με­τα­φέ­ρον­ται ἐ­κτός αὐ­τῶν.

9) Ὁ φυ­σι­κός ἐ­ξα­ε­ρι­σμός τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν εἶ­ναι ὑ­πο­χρε­ω­τι­κός κατά τήν δι­άρ­κεια ὅ­λων τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν, ἐνῶ εἶ­ναι ἀ­πο­λύ­τως ἀπα­ραί­τητη ἡ συ­χνή καί σχο­λα­στική κα­θα­ρι­ό­τητα τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν, κα­θώς καί ἡ τα­κτική ἀ­πο­λύ­μανση τῶν ση­μείων καί τῶν ἐ­πι­φα­νειῶν τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ ὅ­που πα­ρα­τη­ρεῖ­ται συ­χνή πρό­σβαση τῶν πι­στῶν.

10) Κατά τήν προ­σέ­λευση στήν Θεία Με­τά­ληψη, τήν δι­α­νομή τοῦ ἀν­τι­δώ­ρου καί ἄλ­λων εὐ­λο­γιῶν ἀ­παι­τεῖ­ται, μέ εὐ­θύνη τοῦ Ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ Συμ­βου­λίου, νά τη­ρεῖ­ται μέ ἀ­κρί­βεια ἡ προ­βλε­πό­μενη ἀ­πό­σταση τῶν δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τῶν πι­στῶν.

11) Λόγῳ τῆς ἀ­πα­γο­ρεύ­σεως κυ­κλο­φο­ρίας, οἱ ἑ­σπε­ρι­νές Ἱ­ε­ρές Ἀ­κο­λου­θίες τῆς Με­γά­λης Ἑ­βδο­μά­δος ἀπό τήν Κυ­ρι­ακή τῶν Βα­ΐων ἕως καί τήν Με­γάλη Τε­τάρτη θά ἀρ­χί­ζουν στίς 6.30 μ.μ.

Τό ἑ­σπέ­ρας τῆς Με­γά­λης Πέμ­πτης, ἡ Ἱ­ερά Ἀ­κο­λου­θία τοῦ Νι­πτῆ­ρος θά ἀρ­χί­σει στίς 5.30 μ.μ.

Τό ἑ­σπέ­ρας τῆς Με­γά­λης Πα­ρα­σκευῆς, ἡ Ἱ­ερά Ἀ­κο­λου­θία τοῦ Ἐ­πι­τα­φίου θά ἀρ­χί­σει στίς 6.00 μ.μ.

12) Ἡ Λι­τά­νευση τοῦ Ἐ­πι­τα­φίου θά πρα­γμα­το­ποι­η­θεῖ μόνο πέ­ριξ τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν, δί­χως τόν σχη­μα­τι­σμό πομ­πῆς ἀπό τούς πι­στούς, οἱ ὁποῖοι θά πρέ­πει νά πα­ρα­μεί­νουν στίς θέ­σεις τους, ἤ τήν πρα­γμα­το­ποί­ηση οἱ­ασ­δή­ποτε πομ­πῆς μα­κράν τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν ἤ «συγ­κεν­τρώ­σεως» τῶν Ἐπι­τα­φίων σέ πλα­τεῖες καί ἄλ­λους ἀ­νοι­κτούς χώ­ρους.

13) Τήν Με­γάλη Πέμ­πτη καί τήν Με­γάλη Πα­ρα­σκευή, ὁ­πότε πα­ρου­σι­ά­ζε­ται ἔν­τονη προ­σέ­λευση πι­στῶν γιά τήν προ­σκύ­νηση τοῦ Ἐ­σταυ­ρω­μέ­νου καί τοῦ Ἐ­πι­τα­φίου, οἱ πι­στοί θά προ­σέρ­χον­ται πρός προ­σκύ­νηση τη­ρῶν­τας μέ ἀ­κρί­βεια τήν προ­βλε­πό­μενη ἀ­πό­σταση τῶν δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τους καί φο­ρῶν­τας προ­στα­τευ­τική μά­σκα. Συ­νι­στᾶ­ται ἡ το­πο­θέ­τηση τῶν ἱ­ε­ρῶν αὐ­τῶν σε­βα­σμά­των τῆς Πί­στεως στά Πρό­πυλα τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ, πρός ἀ­πο­φυγή συ­νω­στι­σμοῦ. Ἰ­δίως κατά τήν Με­γάλη Πα­ρα­σκευή, ὁ Ἐ­πι­τά­φιος θά με­τα­φερ­θεῖ στά Πρό­πυλα ἀ­μέ­σως μετά τήν ψαλ­μώ­δηση τῶν ἀ­να­στα­σί­μων εὐ­λο­γη­τα­ρίων καί θά πα­ρα­μεί­νει ἐ­κεῖ πρός προ­σκύ­νηση ἀπό τούς πι­στούς ἕως τό τέ­λος τῆς Δο­ξο­λο­γίας, ὁ­πότε καί θά πρα­γμα­το­ποι­η­θεῖ ἡ λι­τά­νευση τοῦ Ἐ­πι­τα­φίου πέ­ριξ τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ.

14) Τό βράδυ τοῦ Με­γά­λου Σαβ­βά­του θά τη­ρη­θεῖ τό ἑ­ξῆς Τυ­πικό:

α) 8.10 μ.μ.: Ἔ­ναρξη Ἀ­κο­λου­θίας Παν­νυ­χί­δος.

β) 8.45 μ.μ.: «Δεῦτε λά­βετε φῶς» ἀπό Ὠ­ραίας Πύ­λης.

γ) 9.00 μ.μ.: «Χρι­στός Ἀ­νέ­στη» (10 φο­ρές) ἀπό τήν ἐ­ξέ­δρα ἐ­κτός τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ. Μετά τό πέ­ρας τοῦ «Χρι­στός Ἀ­νέ­στη», ὁ Ἱ­ε­ρεύς εἰ­σέρ­χε­ται στόν Ἱ­ερό Ναό, ἐνῶ οἱ ἱ­ε­ρο­ψάλ­τες ψάλ­λουν τό Δο­ξα­στικό Τρο­πά­ριο τῶν Αἴ­νων «Ἀ­να­στά­σεως ἡ­μέρα», μετά τό τέ­λος τοῦ ὁ­ποίου θά ἀ­να­γνω­σθεῖ ἀπό Ὠ­ραίας Πύ­λης ὁ Κα­τη­χη­τι­κός Λό­γος τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Χρυ­σο­στό­μου.

Στήν συ­νέ­χεια θά ψα­λεῖ τό Ἀ­πο­λυ­τί­κιο τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Χρυ­σο­στό­μου καί κα­τό­πιν αὐ­τοῦ θά ἀρ­χί­σει ἀπ᾿ εὐ­θείας ἡ Ἀ­να­στά­σιμη Θεία Λει­τουρ­γία.

15) Ὅ­που ὑ­φί­σταν­ται πε­ρισ­σό­τε­ροι ἀπό ἕ­νας Ἐ­φη­μέ­ριοι, συ­νι­στᾶ­ται ἡ τέ­λεση πε­ρισ­σο­τέ­ρων Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν κατά τήν ἴ­δια ἡ­μέρα, σύμ­φωνα μέ τήν ἐκ­κλη­σι­α­στική συ­νή­θεια καί πρα­κτική.

16) Συ­νι­στᾶ­ται ἡ μετά λι­τό­τη­τος καί ἁ­πλό­τη­τος τέ­λεση τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν, σύμ­φωνα μέ τό ἦ­θος καί τήν πα­ρά­δοση τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Κα­θο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σίας καί μέ τήν ἀ­νά­λογη χρο­νική ἀ­γωγή ἐκ μέ­ρους τῶν ἱε­ρο­ψαλ­τῶν, γιά τόν προ­φανῆ λόγο τῆς ἀ­πο­φυ­γῆς πο­λυ­ώ­ρου συγ­χρω­τι­σμοῦ τῶν πι­στῶν. Τό ἴ­διο θά ἰ­σχύ­σει καί γιά τίς με­γά­λες Πα­νη­γύ­ρεις τῆς Ἀ­να­στά­σι­μης πε­ρι­ό­δου.

17) Ὅ­σοι ἀπό τούς πι­στούς ἀ­νή­κουν σέ ὑ­γει­ο­νο­μι­κῶς εὐ­πα­θεῖς ὁμά­δες (ἡ­λι­κι­ω­μέ­νοι, ἀ­σθε­νεῖς πά­σχον­τες ἀπό ἀ­να­πνευ­στικά προ­βλή­ματα ἤ σακ­χα­ρώδη δι­α­βήτη ἤ καρ­δι­αγ­γει­ακά νο­σή­ματα, ἀ­νο­σο­κα­τε­σταλ­μέ­νοι) πα­ρα­κα­λοῦν­ται νά ἀ­πο­φεύ­γουν τήν ἔ­ξοδο ἐκ τῆς οἰ­κίας αὐ­τῶν, χά­ριν τῆς προ­στα­σίας τῆς ὑ­γείας τους. Οἱ ὑ­πεύ­θυ­νοι γιά τίς Ἐ­νο­ρίες τους Ἱ­ε­ρεῖς ἔ­χουν εὐ­θύνη καί κα­θῆ­κον νά ρυ­θμί­σουν τήν κατ᾿ οἶ­κον δι­α­κο­νία τῶν προ­α­να­φερ­θέν­των.

18) Ὅ­σον ἀ­φορᾶ στήν τέ­λεση τῶν λοι­πῶν Ἱ­ε­ρῶν Μυ­στη­ρίων Γά­μου, Βα­πτί­σεως καί τῶν Ἐ­ξο­δίων Ἀ­κο­λου­θιῶν, ἰ­σχύει ὁ πε­ρι­ο­ρι­σμός τῆς συ­νο­λι­κῆς πα­ρου­σίας ἐν­νέα (9) συ­νο­λικά προ­σώ­πων ἐν­τός τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν, ἐ­ξαι­ρου­μέ­νων τῶν Ἱ­ε­ρέων καί τοῦ προ­σω­πι­κοῦ τοῦ Ἱ­ε­ροῦ Ναοῦ.

19) Ὅλα τά ἀ­νω­τέρω ἰ­σχύ­ουν: α) γιά ὅ­λους τούς Κα­θε­δρι­κούς, Μητρο­πο­λι­τι­κούς, Ἐ­νο­ρι­α­κούς, Προ­σκυ­νη­μα­τι­κούς, Κοι­μη­τη­ρι­α­κούς, Ἱδρυ­μα­τι­κούς κ.λπ. Ἱ­ε­ρούς Να­ούς, τά Μη­τρο­πο­λι­τικά καί Ἐ­νο­ρι­ακά Παρεκ­κλή­σια καί β) γιά τίς Ἱ­ε­ρές Μο­νές καί τά Ἡ­συ­χα­στή­ρια. Ὁ ἀ­ρι­θμός πι­στῶν, τόν ὁ­ποῖον ἐ­πι­τρέ­πε­ται νά δέ­χον­ται οἱ Ἱ­ε­ροί Ναοί τῶν Μο­νῶν (ἀπο­κλει­στικά καί μόνο κατά τήν ὥρα τῶν Ἀ­κο­λου­θιῶν, χω­ρίς νά παρέχε­ται δυ­να­τό­τητα φι­λο­ξε­νίας ἤ δι­α­νυ­κτε­ρεύ­σεως), δέν εἶ­ναι δυ­να­τόν νά ὑ­περ­βαί­νει τήν ἀ­να­λο­γία τοῦ ἑ­νός (1) προ­σώ­που ἀνά εἴ­κοσι πέντε (25) τ.μ. καί μέ ἀ­πό­σταση δύο (2) μέ­τρων με­ταξύ τους, μέ ἀ­νώ­τατο ὅ­ριο τά ἑ­κατό (100) πρό­σωπα.

20) Δέν ἐ­πι­τρέ­πε­ται ἡ προ­σέ­λευση πι­στῶν στά Πα­ρεκ­κλή­σια, τά ὁ­ποῖα εὑ­ρί­σκον­ται ἐν­τός ἰ­δι­ω­τι­κῶν κτη­μά­των, κτι­ρίων καί ἐ­πι­χει­ρή­σεων (π.χ. συγ­κρο­τη­μά­των κα­τοι­κιῶν, κέν­τρων ἐκ­δη­λώ­σεων, ξε­νο­δο­χείων κ.λπ.) δι­ότι, ὡς ἰ­δι­ω­τι­κοί Ναοί, εἶ­ναι προ­ο­ρι­σμέ­νοι γιά τήν κά­λυψη τῶν θρη­σκευ­τι­κῶν ἀ­ναγ­κῶν τῶν ἰ­δι­ο­κτη­τῶν καί τῶν οἰ­κείων τους.

21) Δέν ἐ­πι­τρέ­πε­ται ἡ πα­ρά­θεση δε­ξι­ώ­σεων στά πνευ­μα­τικά κέν­τρα ἤ στίς αἴ­θου­σες τῶν Ἱ­ε­ρῶν Ναῶν, πρός ἀ­πο­φυγή συ­νω­στι­σμοῦ, κα­θώς καί ἡ προ­σφορά φα­γη­τοῦ (πα­νη­γύ­ρια) κατά τήν Ἀ­να­στά­σιμη πε­ρί­οδο.

Ἡ Δι­αρ­κής Ἱ­ερά Σύ­νο­δος ἐκ­φρά­ζει με­γάλη χαρά γιά τό γε­γο­νός ὅτι σέ ἀν­τί­θεση μέ τήν περ­σινή χρο­νιά, ὅ­λοι οἱ Ἱ­ε­ροί Ναοί θά πα­ρα­μέ­νουν ἀνοι­κτοί γιά τούς πι­στούς σέ ὅ­λες τίς Ἱ­ε­ρές Ἀ­κο­λου­θίες καί πρός τοῦτο προ­τρέ­πει ὅλα τά μέλη τῆς σε­πτῆς Ἱ­ε­ραρ­χίας τῆς Ἐκ­κλη­σίας τῆς Ἑλ­λά­δος, καί δι᾿ ὑ­μῶν τούς εὐ­λα­βεῖς Κλη­ρι­κούς καί τόν πι­στό Ὀρ­θό­δοξο Ἑλ­λη­νικό Λαό, γιά τήν πι­στή ἐ­φαρ­μογή ὅ­λων τῶν ἀ­νω­τέρω μέ­τρων, ὡς πρός τήν τέ­λεση τῆς Θείας Λα­τρείας, προ­κει­μέ­νου νά μή δη­μι­ουρ­γη­θεῖ κατά τήν πε­ρί­οδο αὐ­τήν τό ὁ­ποι­ο­δή­ποτε ζή­τημα, τό ὁ­ποῖο μπο­ρεῖ νά ἐ­ξε­λι­χθεῖ σέ πει­ρα­σμό κατά τῆς Ἁ­γίας μας Ἐκ­κλη­σίας.

Πα­ρα­κα­λεῖ­σθε, ἀ­κόμη, ὅ­πως ἐν­τεί­νετε τίς προ­σευ­χές καί ἱ­κε­σίες πρός τόν Τρι­α­δικό Θεό γιά τήν τα­χεῖα θε­ρα­πεία τῶν ἀ­σθε­νῶν, γιά τόν φω­τι­σμό καί τήν ἐ­νί­σχυση τῶν ἰ­α­τρῶν, τοῦ νο­ση­λευ­τι­κοῦ προ­σω­πι­κοῦ καί τῶν εἰ­δι­κῶν ἐ­πι­στη­μό­νων, ὅ­πως ἐ­πί­σης καί γιά τήν ἀ­νά­παυση ὅ­σων ἔ­φυ­γαν ἀπό τήν ζωή ἐ­ξαι­τίας τοῦ κο­ρω­νο­ϊοῦ, ἀλλά καί γιά τήν γρή­γορη ἀ­παλ­λαγή τῆς Οἰ­κου­μέ­νης ἀπό τήν παν­δη­μία τῆς ὀ­λέ­θριας ἀ­σθέ­νειας τοῦ Covid-19.

Ἐπί πλέον, πα­ρα­κα­λεῖ­σθε καί πάλι νά ἀ­πέ­χετε ἀπό ἐμ­φα­νί­σεις στά Μέσα Μα­ζι­κῆς Ἐ­νη­με­ρώ­σεως γιά ζη­τή­ματα τά ὁ­ποῖα ἀ­φο­ροῦν στά λη­φθέντα μέ­τρα καί πα­ρα­κα­λοῦμε νά συ­στή­σετε τό αὐτό καί στούς ὑφ᾿ ὑ­μᾶς Κλη­ρι­κούς. Τήν θέση τῆς Ἱ­ε­ρᾶς Συ­νό­δου θά ἐκ­φρά­ζει μό­νον ὁ ἐκ­πρό­σω­πος Τύ­που Αὐ­τῆς, Σε­βα­σμι­ώ­τα­τος Μη­τρο­πο­λί­της Ἰ­λίου, Ἀ­χαρ­νῶν καί Πε­τρου­πό­λεως κ. Ἀ­θη­να­γό­ρας.

Ἐπί δέ το­ύ­τοις, εὐχόμενοι καλή δύναμη γιά τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα καί καλή Ἀνάσταση, κα­τα­σπα­ζό­με­θα τήν ὑ­με­τέ­ρα Σε­βα­σμι­ό­τη­τα ἐν Κυ­ρίῳ καί δι­α­τε­λοῦ­μεν με­τ’ ἀ­γά­πης.

Μήνυμα του Οικουμενικού μας Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ στη μνήμη του Γρηγορίου του Ε΄

  

Εις την μακράν αλυσίδα των Αρχιεπισκόπων Κωνσταντινουπόλεως, εις τους οποίους ενωρίς η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ανέθεσε, πλέον των συνήθων επισκοπικών ευθυνών, μείζονας και καιριωτέρας, ως «ζυγόν χρηστόν και φορτίον ελαφρόν», κατά την φωνήν του Κυρίου (πρβλ. Ματθ. ια´, 30), συγκαταριθμούνται προσωπικότητες, αι οποίαι, αίρουσαι μετά χαράς και βαθείας συναισθήσεως τον σταυρόν του χρέους, παρέδιδον αυτόν αλληλοδιαδόχως με μαρτυρικήν αυτεπίγνωσιν, συμφώνως και προς τας επιταγάς της καθ᾽ έκαστα ιστορικής στιγμής. Ούτως, έχομεν Αγίους Αρχιεπισκόπους και Οικουμενικούς Πατριάρχας, οι οποίοι, αναλόγως του χαρίσματός των και των αναγκών του εκκλησιαστικού σώματος, ηνάλωσαν εαυτούς εις την διακονίαν της σωτηρίας του ποιμνίου των ποικιλοτρόπως και εν παντί, αμετακίνητοι εις την πίστιν και στερροί εις την ομολογίαν, μέχρι και αυτού τούτου του δι᾽ αίματος μαρτυρίου, και των οποίων η μνήμη αναζωπυρώνει εις την συνείδησιν της Εκκλησίας την διαρκή παρουσίαν του Αγίου Πνεύματος και ενδυναμώνει το Ορθόδοξον φρόνημα όλων μας.

                                       Ετοιμασία για το κρέμασμα του Πατριάρχου 

       Μιάς τοιαύτης εξεχούσης ιστορικής μορφής, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε´, η εκκλησιαστική μνήμη, με αφορμήν την συμπλήρωσιν διακοσίων ετών από της μαρτυρικής επισφραγίσεως της αγίας αρχιερατικής βιοτής Του και του μαρτυρίου των συν αυτώ, επαναβεβαιώνει και σήμερον εις όλους μας ότι «Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας» (Εβρ. ιγ´, 8) και εμφανίζει εις τον κόσμον την αξίαν την οποίαν έχει διά την αγίαν και αμώμητον πίστιν των Ορθοδόξων, η συνέπεια, το χρέος και η σταθερά προσήλωσις όλων, και πρωτίστως των ποιμένων της λογικής ποίμνης του Χριστού, εις την σωστικήν αλήθειαν του Σταυρού και εις την βεβαιότητα της Αναστάσεως. Αυτήν την ευλογημένην Σταυροαναστάσιμον διάστασιν της εις Χριστόν πίστεως, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ζη και επαγγέλλεται ενσυνειδήτως η εν Κωνσταντινουπόλει Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, η κοινή τροφός των Ορθοδόξων, με υπομονήν και εγκαρτέρησιν, με κόπον και θυσίας, με ελπίδα και αναμονήν, μακράν αποκλεισμών, ακροτήτων, εφημέρων στόχων και εγκοσμίου θεωρήσεως των γεγονότων και της πορείας της ιστορίας.

       

 Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία τα πάντα ισχύει εν τω ενδυναμούντι αυτήν Χριστώ, διά να κερδίση και τους εγγύς και τους μακράν της πίστεως. Δεν αφίσταται του ευαγγελικού λόγου και τρόπου, πλην όμως μακροθυμεί και αναμένει. Κηρύττει την επιείκειαν, την ανοχήν, τον σεβασμόν εις το πρόσωπον του ετέρου, βλέπει τους πάντας ως αδελφούς του Κυρίου Ιησού. Διδάσκει την συνύπαρξιν, παραβλέπει και προσβλέπει εις την επιστροφήν των πεπλανημένων και εις την μετάνοιαν των απολωλότων.

         Πλην, δεν ρίπτει τα άγια, διαφυλάττει το «ιώτα» και την «κεραίαν» εις τα ουσιώδη (πρβλ. Ματθ. ε´, 18), εμμένει εις την παρακαταθήκην των Πατέρων, προασπίζεται τας τιμίας παραδόσεις και αρχάς της, δεν εγκαταλείπει τον καλόν αγώνα. Αυτών των σωτηριολογικών και εσχατολογικών προοπτικών τας οροθεσίας υπηρέτησε και ο σήμερον τιμώμενος υπό της Μητρός Εκκλησίας Ιερομάρτυς προκάτοχος ημών Γρηγόριος ο Ε´, ο Οποίος, όπως όλοι οι 'Αγιοι και οι Μάρτυρες, είναι δι᾽ αυτήν αφορμή εγκαυχήσεως και προς Θεόν ευχαριστίας. Είη η μνήμη του Αγίου ενδόξου Ιερομάρτυρος Πατριάρχου Γρηγορίου αμετάθετος οδοδείκτης δι' όλους μας, φωτίζουσα τους λογισμούς και ενδυναμούσα ημάς «ποιείν τα φωταυγή και καθαρά, Θεού θελήματα».

 

                               Η κλειστή θύρα που απαγχονίσθηκε ο Πατριάρχης μας 10-4-1821