ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ Γ΄ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΕΚΚΛ. ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

            Με απόλυτη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πενθήμερη προσκυνηματική - εκπαιδευτική εκδρομή στο Άγιο Όρος και Θεσσαλονίκη, των μαθητών της Τρίτης τάξης του Εκκλησιαστικού Λυκείου Πατρών. Επικεφαλής της εκδρομής μας ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος π. Δημήτριος Παπαγεωργίου με συνοδούς καθηγητές τον Νικόλαο Κώσταλο, Θεολόγο και τον κ. Βασίλειο Μπούτσικα, καθηγητή της πληροφορικής,  συμμετείχαν δε 13 μαθητές.

Η εκδρομή μας ξεκίνησε από την Πάτρα το βράδυ της Παρασκευής (13/02/2015). Μετά από ένα πολύωρο ταξίδι φθάσαμε τα ξημερώματα του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη και αναχωρήσαμε κατευθείαν για το Άγιο Όρος.

Διασχίζοντας ένα χιονισμένο περιβάλλον φθάσαμε στην Ιερισσό και από εκεί αποπλεύσαμε για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου. Κατά την διάρκεια  της πλεύσης μας είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τους αρσανάδες των Ι. Μονών (μικρά λιμανάκια) των Ιερών μονών που βρίσκονται στο εσωτερικό και το απερίγραπτης ομορφιάς φυσικό περιβάλλον. Με την αποβίβασή μας στον αρσανά της Ι. Μ. Βατοπαιδίου βρεθήκαμε έκπληκτοι  μπροστά  σ' ένα γιγαντιαίο μοναστηριακό συγκρότημα, το οποίο στέκει εκεί αιώνες δοξάζοντας τον Θεό πρωτίστως και αναδεικνύοντας Αγίους.

Η μοναδική και επιβλητική αρχιτεκτονική του, το μοναδικό φυσικό τοπίο σε συνδυασμό με το ατέρμονο γαλάζιο της θάλασσας, μόνο δέος και θαυμασμό μας προκαλούσε. Μετά το καθιερωμένο καλωσόρισμα στο αρχονταρίκι, τακτοποιηθήκαμε στα κελιά μας αφού πρώτα προαριστεύσαμε. Κατόπιν συμμετείχαμε στον εσπερινό, ακολούθησε η τράπεζα, το απόδειπνο με την προσκύνηση  των Ιερών Λειψάνων (Αγία Ζώνη,  Κάρα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου με το άφθαρτο αυτί κ.α.).

Εν συνεχεία προσκυνήσαμε τον τάφο του γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστού και κατόπιν αιτήματος του συνοδού μας π. Δημητρίου Παπαγεωργίου ξεναγηθήκαμε στο σκευοφυλάκιο της Μονής, το οποίο μεταξύ άλλων περιελάμβανε:  Εγκόλπιο Λειψανοθήκη με Τίμιο Αίμα, Πατριαρχικά σιγίλια, Ομιλίες σε ειλητάρια των Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και Αγίου Γρηγορίου Νύσσης, Χειρόγραφες περγαμηνές, Ιερά σκεύη και πολλά άλλα μοναδικής αξίας και σπανιότητας κειμήλια.

            Κατά τις 8 το βράδυ (κοσμική ώρα) ακολούθησε η πανηγυρική Αρχιερατική αγρυπνία επί τη εορτή Της Υπαπαντής του Κυρίου μας, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 2 τα ξημερώματα. Η ακολουθία στο καθολικό ήταν μια ιερή μυσταγωγία των λογικών και νοερών όντων, που έδινε την εντύπωση του επίγειου ουρανού. Ουρανός και γη, πρόσκαιρα και αιώνια, αισθητά και νοερά συμπλέκονται στον περικαλλή και φωτόμορφο χορό της Ιεράς Δοξολογίας. Όλα ήταν ταπεινά και κατανυκτικά, το φώς των λαμπάδων, οι φωνές των ψαλτών, των αναγνωστών και  οι κινήσεις των μοναχών,  που προσέδιδαν το ταπεινό ήθος του αληθινού Θεού.

Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας συναντήσαμε τον Ηγούμενο π. Εφραίμ στο Συνοδικό της Μονής, μας μίλησε με πολλή αγάπη και είχαμε την ευκαιρία να διατυπώσουμε απορίες και να ανταλλάξουμε απόψεις. Το πρωί (15-2-2015) μας ξύπνησε ο ήχος του ταλάντου, ετοιμαστήκαμε γρήγορα και πήγαμε στην πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Η ατμόσφαιρα ήταν άκρως πανηγυρική, όλοι οι μοναχοί έψελναν με έναν ιδιαίτερο και απερίγραπτο τρόπο που σε έπαιρνε από τα γήινα και σε μετέφερε στα ουράνια. Να σημειωθεί ότι στην Θεία Λειτουργία συμμετείχε και επικεφαλής μας  π. Δημήτριος Παπαγεωργίου. Ευθύς αμέσως ακολούθησε η τράπεζα. Οι εμπειρίες ήταν για όλους πρωτόγνωρες και μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τις ιδιαιτερότητες του Αγιορείτικου τυπικού και των μοναστηριακών ακολουθιών.

Ιερά Σκήτη Αγίου Ανδρέου

            Αποχαιρετίσαμε συγκινημένοι τη Μονή Βατοπαιδίου με τις 9!!! θαυματουργές εικόνες της Παναγίας, και κατευθυνθήκαμε προς τις Καρυές, την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα και να προσκυνήσουμε τμήμα της κάρας του, να δούμε την ιστορική Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Σχολή, και να καταλήξουμε στο ναό του Πρωτάτου για να προσκυνήσουμε την θαυματουργό και χαριτόβρυτο εικόνα της Παναγίας ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ. Θαυμάσαμε τις αγιογραφίες του εξαιρετικού κορυφαίου αγιογράφου Εμμανουήλ Πανσέληνου. Το πρωτάτο είναι ο αρχαιότερος και πιο ιστορικός ναός του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο κέντρο των Καρυών και αποτελεί το σύμβολο της παναγειορίτικης ενότητας και εξουσίας αφού εκεί γίνονται όλες οι διοικητικές διαδικασίες από τους εκάστοτε ηγουμένους και επιστάτες των Ιερών Μονών.

Καρυές: Μπροστά από την Ιερά Κοινότητα

            Στη συνέχεια κατηφορίσαμε προς την Ι. Μ. Κουτλουμουσίου, που απέχει 500 m. περίπου από τις Καρυές. Εκεί ο υπεύθυνος μοναχός (αρχοντάρης) μας υπεδέχθη θερμά με μοναστηριακό κέρασμα και αφού τακτοποιηθήκαμε στα κελιά, ξεκινήσαμε προς το ιερό κελί που ασκήτεψε ένας σύγχρονος Άγιος, ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης. Κατά την διάρκεια της πεζοπορίας, μας έκανε εντύπωση το απαράμιλλης ομορφιάς φυσικό περιβάλλον το οποίο είναι απείραχτο από τον άνθρωπο. Εκεί πράγματα, η φύση δοξολογεί τον κτίστη. Φθάνοντας έξω από το κελί  όλοι μας αισθανθήκαμε ένα ουράνιο δέος, έναν ιερό συγκλονισμό. Σταθήκαμε εκεί που στεκόταν ο Όσιος, καθίσαμε στα ίδια σκαμνάκια που καθόταν κι  εκείνος, προσκυνήσαμε στο ίδιο μικρό εκκλησάκι που προσευχόταν και του παρουσιάστηκε ο Χριστός, η Παναγίας μας, η Αγία Ευφημία, αγγίξαμε το στασίδι του… Όλοι ήμασταν συγκινημένοι και συνεπαρμένοι. Κάποιος από τους μαθητές απευθυνόμενος στον καθηγητή του, είπε χαρακτηριστικά: «Η αγιότητα βρίσκεται διάχυτη στο χώρο, δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεστε…». Και φυσικά όλοι μας αντιλαμβανόμασταν την αγιότητα και την παρουσία του Οσίου Παϊσίου. Λες και ήταν εκεί, ανάμεσά μας…

            Ο μοναχός που εγκαταβιώνει εκεί μεταξύ άλλων, μας ανέφερε δυο περιστατικά:

·      Κάποτε πήγε ένας στρατιωτικός να συναντήσει τον γέροντα Παΐσιο. Χτύπησε την πόρτα και βγήκε ο γέροντας Παΐσιος με σχισμένα και ξεβαμμένα ράσα. Ο στρατιωτικός σκέφθηκε ότι αυτός δεν μπορεί να είναι ο ''φημισμένος'' γέροντας Παΐσιος (τον φανταζόταν με πολυτελή και καλά ράσα).

- Γέροντα καλησπέρα, που είναι ο γέροντας Παΐσιος;

-Τί τον θέλεις αυτόν τον τρελό; Πήγαινε από αυτό το δρόμο και θα τον βρεις!        

      Συνέχισε ο στρατιωτικός να περπατάει και να ψάχνει τον γέροντα Παΐσιο ώσπου βρέθηκε πάλι έξω από το κελί. Ωστόσο ο Όσιος Παΐσιος άλλαξε ράσα και περιποιήθηκε, οπότε τον υποδέχθηκε περιποιημένος και του είπε: -'' τώρα σου γεμίζω το μάτι ; ''  Ο στρατιωτικός έμεινε σύξυλος!

·    Κάποια μέρα πήγε να συναντήσει τον γέροντα Παΐσιο ένας δικηγόρος. Καθ' οδόν σκέφθηκε να του πει ψέματα ότι ήταν γιατρός αντί δικηγόρος. Όταν συναντήθηκαν βγήκε ο γέροντας και τους περιεργάστηκε όλους χωρίς να μιλάει και σταματώντας μπροστά στο δικηγόρο του είπε: ''δικηγόρε τα ψέματά σου στο δικαστήριο''.

            Επιστρέφοντας σταματήσαμε στο κελί του γέροντα Γαβριήλ, ενός ασκητικού και φωτισμένου γέροντα, ο οποίος μιλώντας μας τόνισε επανειλημμένως την αξία και τη δύναμη της μετάνοιας. Μας ευχήθηκε να έχουμε καλή πρόοδο και καλή σταδιοδρομία. Μεταξύ

των άλλων ανέφερε τη σπουδαιότητα της πίστης και ότι το 92% των επιστημόνων της ανθρωπότητας πίστευε στο Θεό.

            Στη συνέχεια επιστρέψαμε στο μοναστήρι, συμμετείχαμε στον εσπερινό,  στην τράπεζα και το Απόδειπνο με την προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων. Κατόπιν συναντηθήκαμε με τον πατέρα Χρυσόστομο, μοναχό της Μονής, όπου είχαμε την ευκαιρία να εκφράσουμε κάποιους πνευματικούς προβληματισμούς.

             Την επόμενη ημέρα 16/02/2015 συμμετείχαμε πολύ πρωί στις καθιερωμένες ακολουθίες και αναχωρήσαμε για το Ιερό Κελί Αγίου Νικολάου του Ψαρά, ένα από τα αρχαιότερα κελιά του Αγίου Όρους. Εκεί μας υποδέχθηκε ο Πατρινός στην καταγωγή π. Αρτέμιος και μας παρείχε εγκάρδια φιλοξενία.

Επόμενος σταθμός ήταν η Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος (Ρώσικο), όπου προσκυνήσαμε τα Άγια λείψανα, θαυμάσαμε τις γιγαντιαίες καμπάνες και αποπλεύσαμε προς την Ι. Μονή Ξενοφώντος.

Μετά την τακτοποιήση στα δωμάτια ξεναγηθήκαμε στο αγιογραφείο της Μονής, όπου ο μοναχός αγιογράφος π. Παχώμιος μας εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο γίνεται μια αγιογραφία, την τεχνική της εικόνας και την επεξεργασία του ξύλου. Ακολούθησε ο εσπερινός, η τράπεζα, το Απόδειπνο και η προσκύνηση των Ιερών Λειψάνων. Ακολούθως μας κάλεσε στο Συνοδικό και μας μίλησε ο ηγούμενος π. Αλέξιος ο οποίος ανέφερε μεταξύ των άλλων ότι «η καρδιά της Ορθοδοξίας χτυπάει στο Άγιο Όρος». Δεν παρέλειψε μάλιστα να μας τονίσει ότι «εδώ η παρουσία της Παναγίας είναι καθημερινή και εύχομαι εκ βάθους καρδίας να αντλήσετε δύναμη και ψυχικά οφέλη από το προσκύνημά σας».

Το επόμενο πρωινό 17-2-2015 σηκωθήκαμε στις 3:30, για να συμμετάσχουμε στον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία την οποία τέλεσε ο επικεφαλής της εκδρομής π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, γεγονός  που το θεωρήσαμε μεγάλη τιμή και ευλογία. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε ο μικρός Παρακλητικός κανών προς την Υπεραγία Θεοτόκο και η τράπεζα. Ο πατήρ Δημήτριος ζήτησε να μας ξεναγήσουν στο σκευοφυλάκιο της Μονής - όπερ και εγένετο. Εκεί θαυμάσαμε σπάνια κειμήλια και χειρόγραφα, ιερά σκεύη, ιερά άμφια, φορητές εικόνες, μεταξύ των οποίων ξεχώριζαν οι δύο μεγαλύτερες ψηφιδωτές εικόνες του κόσμου με τον  Άγιο Γεώργιο και τον Άγιο Δημήτριο.   

                        Έπειτα ο αρχοντάρης π. Θεωνάς (συμμαθητής του πατρός Δημητρίου) μας ξενάγησε στο παλαιό καθολικό της Μονής, μας μίλησε για τις αγιογραφίες, την αρχιτεκτονική της εκκλησίας και το μοναδικής αξίας ψηφιδωτό δάπεδο. Αφού αποχαιρετίσαμε τη Μονή Ξενοφώντος κατευθυνθήκαμε με τα πόδια προς την Ι. Μ. Δοχειαρίου, ξεναγηθήκαμε στο Καθολικό της Μονής, θαυμάσαμε τις καταπληκτικές τοιχογραφίες και προσκυνήσαμε την Παναγία τη ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟ. Ο μοναχός που μας υποδέχτηκε, μας εξήγησε την ιστορία της αγίας εικόνας:

            Το έτος 1646, που ήταν ένα έτος πολύ δύσκολο για την Ιερά Μονή, διότι δεν είχε τα απαραίτητα χρήματα για να πληρώσει τους καθορισμένους φόρους στους Τούρκους κατακτητές, ο τραπεζάρης του Μοναστηριού, περνούσε μπροστά από αυτήν την εικόνα συνεχώς  βαστάζοντας στα χέρια του αναμμένα δαδιά. Η εικόνα της Παναγίας ήταν τοιχογραφία και όχι φορητή και λερωνόταν με την κάπνα που έβγαζαν τα αναμμένα δαδιά. Μια βραδιά, καθώς περνούσε και πάλι μπροστά από την εικόνα της Θεοτόκου, ακούει φωνή να βγαίνει από την εικόνα και να του λέει: "Μην περνάς από εκεί και μαυρίζεις τον τόπο με καπνό". Ό μοναχός νομίζοντας ότι κάποιος άνθρωπος φώναξε δεν έδωσε σημασία. Μετά από λίγες ημέρες, κι ενώ εκείνος συνέχιζε να περνάει μπροστά από την εικόνα με αναμμένα τα δαδιά, ακούει και πάλι τη φωνή να του λέει: «Ώ μοναχέ αμόναχε, έως πότε θα συνεχίσεις να καπνίζεις τη μορφή μου και να με μαυρίζεις;». Και συγχρόνως με τη φωνή έχασε και το φως του κι έμεινε τυφλός.

Έτσι καταλαβαίνοντας το σφάλμα του, ότι δηλαδή καταφρόνησε την πρώτη φωνή και δεν υπάκουσε, κατασκεύασε ένα στασίδι μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και την παρακαλούσε συνεχώς να του συγχωρέσει αυτό το εξ' απροσεξίας αμάρτημα και να του χαρίσει το φως του, ώστε βλέποντας την Αγία Εικόνα της να την δοξάζει και να την ευχαριστεί πάντοτε. Και η Παναγία μας, εισάκουσε την προσευχή του και του είπε: "Ιδού, από σήμερα σου χαρίζω το φως και πρόσεξε στο εξής να μην περάσεις με αναμμένα δαδιά, γιατί εγώ είμαι η Κυρία της Μονής αυτής και γοργά  Υπακούω σ' εκείνους που με επικαλούνται και τους χαρίζω τα προς σωτηρία αιτήματά τους, διότι καλούμαι Γοργοϋπήκοος". Από τότε η Αγία αυτή εικόνα ονομάζεται Γοργοϋπήκοος, γιατί πραγματικά με τα θαυμαστά έργα της συνεχώς αποδεικνύει ότι όχι απλά επακούει αλλά υπακούει σ' εκείνους που προστρέχουν σ' αυτήν με ευλάβεια και πίστη. Συγκλονίζεται κανείς αν αναλογιστεί ότι η ίδια η Παναγία κάνει υπακοή στις δικές μας προσευχές.

            Δυστυχώς, όμως ο χρόνος είναι ασυγκίνητος. Το πνευματικό μας ταξίδι στο Άγιο Όρος τελείωσε. Το καραβάκι είχε μόλις έρθει. Επιβιβαστήκαμε στο πλοιάριο αφήνοντας πίσω τις πιο ωραίες πνευματικές μας εμπειρίες. Εν πλω θαυμάσαμε κάποιες σκήτες, κελιά και αρσανάδες που εμφανίζονταν “απρόσμενα” στα μάτια του ταξιδιώτη, ωραίες εικόνες εναλλασσόμενες σε ένα φυσικό περιβάλλον ασύλληπτης ομορφιάς και τολμηρής εναλλαγής μεταξύ του βαθέως πρασίνου και του ατελείωτου γαλάζιου.  Ήταν μια εξαιρετική πνευματική εμπειρία που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως πνευματική απόδραση στο παρελθόν και ξενάγηση στο χρόνο και τη νοοτροπία του Βυζαντίου.

Το απόγευμα φθάσαμε στην χιονισμένη Θεσσαλονίκη, τακτοποιηθήκαμε στα Δωμάτια του ξενοδοχείου μας και έπειτα ξεναγηθήκαμε στην πόλη, στην πλατεία Αριστοτέλους, θαυμάσαμε τον φωταγωγημένο Λευκό Πύργο και το λιμάνι.

Την επόμενη μέρα 18-2-2015 ανεβήκαμε στο Επταπύργιο και επισκεφτήκαμε την Ι. Μ. Βλατάδων. Ιδρύθηκε στο μέρος εκείνο όπου σύμφωνα με την παράδοση κήρυξε ο Απόστολος Παύλος προς τους Θεσσαλονικείς. Η σημερινή Μονή ιδρύθηκε το 1351 ως Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή. Σ’ αυτή στεγάζεται το Πατριαρχικό Κέντρο Πατερικών Μελετών. Εκεί η κυρία Άννα Λυσικάτου μας μίλησε για την συλλογή παλαιών χειρογράφων από το Άγιο Όρος και την διαδικασία ψηφιοποίησης αυτών.

Το προσκύνημά μας συνεχίστηκε σε ένα άλλο σπουδαίο αξιοθέατο της Βυζαντινής περιόδου, στην Ι.Μ. Οσίου Δαυϊδ. Εκεί θαυμάσαμε το σπανιότατο ψηφιδωτό στην κόγχη του Ιερού, που απεικονίζει το όραμα του Ιεζεκιήλ, με το Χριστό Εμμανουήλ (νεαρό) στο κέντρο να κάθεται σε πολύχρωμο τόξο. Γύρω του εικονίζονται τα σύμβολα των τεσσάρων Ευαγγελιστών και στην αριστερή γωνία ο προφήτης Ιεζεκιήλ στις όχθες του ποταμού Χοβάρ και στη δεξιά ο προφήτης Αββακούμ ή ο Ησαΐας. Η τοποθέτηση μιας παράστασης με τέτοιο θέμα στην αψίδα είναι μοναδική στον κόσμο.

Στη συνέχεια κατεβήκαμε και πήγαμε στον Άγιο Νικόλαο Ορφανό, ένα εξίσου σημαντικό μνημείο κτισμένο στις αρχές του 14ου αιώνα, στο οποίο διασώζονται εκπληκτικές τοιχογραφίες. Είναι παλαιό βυζαντινό καθολικό μονής και μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Το όνομα του ναού, Ορφανός ή των Ορφανών, ταυτίζεται με τον άγνωστο κτήτορα του μνημείου που ανήκε στην οικογένεια των Ορφανών ή στη λειτουργία ορφανοτροφείου στο χώρο της μονής, είτε αποδίδεται στην ιδιότητα του Αγίου Νικολάου ως προστάτη των χηρών και των ορφανών.

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας και διασχίζοντας γραφικά σοκάκια της πόλης, καταλήξαμε στον Παλαιοχριστιανικό ναό του Αγίου Γεωργίου – Ροτόντα. Η Ροτόντα ανήκει στα περίκεντρα οικοδομήματα. Κτίστηκε στα χρόνια του καίσαρα Γαλερίου, γύρω στα 306 μ.Χ., ως ναός του Δία ή κατ΄ άλλους ως Μαυσωλείο του ιδίου. Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο οικοδόμημα ύψους 30 μέτρων και διαμέτρου 25 μέτρων. Τα τοιχώματα έχουν πάχος 6 μέτρα. Η μετατροπή του σε Χριστιανικό ναό έγινε τέλος του 4^ου μ.Χ. αιώνα. Τα λαμπρότερα λείψανα από την παλαιοχριστιανική φάση του μνημείου είναι τα εξαίρετης ποιότητας ψηφιδωτά, τα οποία και θαυμάσαμε.

Η περιήγησή μας κατέληξε στην αψίδα του Γαλερίου, τη γνωστή Καμάρα, που αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά σημεία συνάντησης των κατοίκων και επισκεπτών της πόλης. Πρόκειται για Ρωμαϊκό κτίσμα προς τιμήν του Αυτοκράτορα Γαλερίου, όταν αυτός επέστρεψε νικητής στην πόλη (περί το 306 μ.Χ.) μετά από πολέμους του κατά των Περσών.

Η απογευματινή μας περιήγηση περιελάμβανε προσκύνημα στην Παναγία Αχειροποίητο, μια παλαιοχριστιανική βασιλική της Θεσσαλονίκης, σωζόμενη σήμερα στην ίδια μορφή που κατασκευάστηκε τον 5ο αιώνα. Είναι αφιερωμένη στη Θεοτόκο και η ονομασία της οφείλεται στην "αχειροποίητη" λατρευτική εικόνα της Θεοτόκου δεομένης που βρισκόταν στο ναό. Εντύπωση προκάλεσε το μέγεθος του Ναού και ο αρχιτεκτονικός τύπος της βασιλικής καθώς επίσης και τα αλλεπάλληλα στρώματα των ψηφιδωτών δαπέδων αρχαίων λουτρών, πάνω στα οποία είναι χτισμένος ο ναός. Σε έναν από τους κίονες του ναού υπάρχει η σφραγίδα του Σουλτάνου Μουράτ, όταν αυτός κατέκτησε τη Θεσσαλονίκη το 1430.

Συνεχίσαμε το προσκύνημά μας στο Ναό της του Θεού Σοφίας, ο οποίος χτίστηκε τον 8^ο αιώνα. Ο ναός διακοσμήθηκε την περίοδο της Εικονομαχίας, με ανεικονικά ψηφιδωτά. Ο μεγάλος χρυσός σταυρός στο τεταρτοσφαίριο της κόγχης αντικαταστάθηκε με το ψηφιδωτό της Θεοτόκου το 787-797 μετά την νίκη των Εικονολατρών. Την ίδια περίπου εποχή έγινε και το ψηφιδωτό του τρούλου, που αναπαριστά την Ανάληψη του Ιησού με την επιγραφή από τις Πράξεις 1:11 "ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε βλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν", όπου παρίστανται οι Δώδεκα Απόστολοι, η Παναγία και δύο άγγελοι. Εκεί είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε τη λάρνακα με τα Ιερά λείψανα του Αγίου Βασιλείου του ομολογητού, επισκόπου Θεσσαλονίκης. Ο περίπατός μας έληξε με το προσκύνημα στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, επισκόπου Θεσσαλονίκης, όπου προσκυνήσαμε τη λάρνακα με τα Ιερά λείψανά του.       

            Την τελευταία ημέρα στην Θεσσαλονίκη (19/02/2015) επισκεφτήκαμε την Παναγία των Χαλκέων, έναν θαυμάσιο και περίτεχνο Βυζαντινό ναό, χτισμένο το 1028 και αφιερωμένο στην «Παρθένο των Χαλκουργών», επειδή η τοποθεσία γειτνιάζει με την περιοχή όπου παραδοσιακά ζούσαν οι χαλκουργοί της πόλης.

 Εν συνεχεία ανεβήκαμε να προσκυνήσουμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, Πολιούχου Θεσσαλονίκης, μία πεντάκλιτη βασιλική με εγκάρσιο κλίτος. Το 1988 ο ναός ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, και πράγματι πρόκειται για ένα επιβλητικό και τεραστίων διαστάσεων οικοδόμημα. Εκεί προσκυνήσαμε τα Ιερά και Χαριτόβρυτα Λείψανα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου και συγκλονιστήκαμε από την ευωδία του μύρου που αναδύεται από την λάρνακά του. Ακολούθως περιηγηθήκαμε στην κρύπτη που βρίσκεται υπογείως του Ναού και περιλαμβάνει το σημείο που μαρτύρησε ο Άγιος καθώς και την δεξαμενή που κατασκευάστηκε για τη συλλογή του μύρου που έρρεε από τον τάφο του Αγίου, εξ’ ού και η προσωνυμία «Μυροβλήτης».

 Έπειτα επισκεφτήκαμε την Ι. Μονή Οσίας Θεοδώρας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου φυλάσσονται οι λάρνακες με τα λείψανα της Οσίας Θεοδώρας και του Οσίου Δαυίδ.

            Η εκδρομή μας επισφραγίστηκε με την επίσκεψη στο μνημείο – σήμα κατατεθέν της Θεσσαλονίκης: τον Λευκό Πύργο. Πρόκειται για οχυρωματικό πύργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα και είναι ό,τι έχει σωθεί από το κατεδαφισμένο οθωμανικό κάστρο της πόλης. Το 1826 ονομάστηκε Πύργος του αίματος, επειδή λειτουργούσε ως φυλακή μελλοθανάτων και τόπο βασανιστηρίων, οι οποίοι συχνά εκτελούνταν από τους Γενίτσαρους γεμίζοντας με αίμα τους τοίχους. Το 1891 τον ασβέστωσε ένας εβραίος κατάδικος με αντάλλαγμα την ελευθερία του, και από τότε παρέμεινε γνωστός ως «λευκός πύργος». Ανεβαίνοντας τους έξι ορόφους του, απολαύσαμε την απέραντη θέα της ηλιόλουστης Θεσσαλονίκης και με αυτή την εικόνα στο μυαλό μας αποχαιρετίσαμε τη νύμφη του Θερμαϊκού και αναχωρήσαμε για την Πάτρα, αναπολώντας όλες αυτές τις μοναδικές εμπειρίες που ζήσαμε.

Για την  πραγματοποίηση της προσκυνηματικής αυτής εκδρομής αισθανόμαστε την ανάγκη και την ηθική υποχρέωση, να ευχαριστήσουμε εκ βάθους καρδίας τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο, για την ηθική και οικονομική συμπαράσταση που μας πρόσφερε και ευχόμαστε ο Κύριός μας δια Πρεσβειών Της Υπεραγίας Θεοτόκου να του χαρίζει υγεία και δύναμη στο  δύσκολο έργο που επιτελεί.

Επιπλέον, ευχαριστούμε τον προϊστάμενο του Ι. Ν.  Αγίου Ανδρέου Πατρών π. Νικόλαο Σκιαδαρέση για την οικονομική του ενίσχυση.

Θα ήταν μεγίστη παράλειψη να μην αναφερθούμε στον π. Δημήτριο Παπαγεωργίου, ο οποίος αν και συνταξιούχος  γραμματέας του σχολείου μας ανέλαβε όλη την οργάνωση της εκδρομής, γι' αυτό τον ευχαριστούμε και ευχόμαστε όπως ο εν Τριάδι Θεός τον ενδυναμώνει πνευματικά και  τα  έτη του να είναι πολλά, ευλογημένα και αγιασμένα.

Όλη η εκδρομή εν συνόλω  ήταν άριστα οργανωμένη, ξεκίνησε, εξελίχθηκε και τελείωσε ομαλά.  Σίγουρα θα μείνει βαθιά χαραγμένη τόσο στη μνήμη των μαθητών όσο και στη μνήμη των καθηγητών-συνοδών μας. Ωφεληθήκαμε σωματικά αλλά και ψυχικά, αφού φορτίσαμε τις «πνευματικές» μας μπαταρίες αντλώντας δύναμη και θάρρος για να επιτύχουμε στις πανελλαδικές μας εξετάσεις.

Το κείμενο επιμελήθηκε ο μαθητής ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, με τη βοήθεια του καθηγητού κ. Νικολάου Κώσταλου.

Προσθήκη λεζάντας

   

Στο Λευκό Πύργο