ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ (15-9-2014)

Ἁγιασμός στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο Πατρῶν

Τήν Δευτέρα, 15^η Σεπτεμβρίου 2014, μέ τήν ἔναρξη τῆς νέας σχολικῆς χρονιᾶς ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ  ἐτέλεσε τόν ἁγιασμό στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο Πατρῶν, παρουσίᾳ τῶν Ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν, Πολιτικῶν καί Ἐκπαιδευτικῶν Ἀρχῶν. Παρόντες ήσαν κ. γεώργιος Αγγελόπουλος, Αντιπεριφερειάρχης, κ. Αντώνιος Χαροκόπος, αντιπεριφερειάρχης, η κ. Ευγενία πιερή, Δ/ντρια Δ/θμιας Εκπαίδευσης Αχαΐας, η κ. Σοφία Χριστοπούλου, υπεύθυνη Εκπαίδευσης Περιφέρεις Δυτ. Ελλάδος, ο Σχολικός Σύμβουλος κ. Δημήτριος Δημακόπουλος κ.λ.π. 

Ὁ Σεβασμιώτατος στήν ὁμιλία του εὐχαρίστησε τόν Διευθυντή τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου κ. Ἰωάννη Κόττορο καί τό Διδακτικό, Διοικητικό καί λοιπό  προσωπικό τοῦ Σχολείου, ὡς καί τόν Διευθυντή τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἑστίας, Πανοσιολογιώτατο Ἀρχιμ. π. Γερβάσιο Παρακεντέ καί τό προσωπικό τῆς Ἐστίας γιά τήν μεγάλη τους προσφορά στή λειτουργία τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν.

Ἀπευθυνόμενος πρός τά παιδιά, τούς μίλησε μέ πολλή ἀγάπη γιά τό πῶς πρέπει νά πορεύωνται στήν μαθητική τους ζωή καί γενικώτερα στή ζωή τους καί ἀνεφέρθη στή σημασία τῆς πίστεως στό Θεό, τῆς συμμετοχῆς τους στήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ σεβασμοῦ, τῆς ἐπιμέλειας, τῆς μελέτης καί τῆς προσήλωσης στίς Ἑλληνορθόδοξες Αρχές καί Παραδόσεις μας.

Καλωσόρισε τούς μαθητάς τῆς πρώτης τάξεως καί ἐπήνεσε ὅλα τά παιδιά γιά τήν ὡριμότητα πού ἐπιδεικνύουν, τόσο κατά τίς ὧρες τῆς φοίτησής τους στό Σχολεῖο, ὅσο καί ἐκτός αὐτοῦ.

τόνισε δέ ἰδιαιτέρως τό γεγονός ὅτι ἀπό τότε πού ἐγκαινιάσθη τό Σχολεῖο μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια τώρα, δέν ὑπάρχει οὔτε μία γρατσουνιά, οὔτε μία γραμμή στούς τοίχους.

Τέλος, εὐχαρίστησε τούς γονεῖς τῶν παιδιῶν πού τά προέτρεψαν νά ἐγγραφοῦν στό Ἐκκλησιαστικό Λύκειο καί εὐχήθηκε σέ ὅλους καλή σχολική χρονιά.

Ἐν συνεχείᾳ, μίλησε ὁ Διευθυντής τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν, κ. Ἰωάννης Κόττορος, ὁ ὁποῖος μέ γλαφυρότητα καί ἐγκαρδιότητα μίλησε γιά τόν ρόλο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν, γιά τήν θερμή καί ὁλόψυχη προσπάθεια πού καταβάλλεται ἀπό τό διδακτικό προσωπικό του Σχολείου γιά τήν μόρφωση τῶν παιδιῶν, γιά τήν συνεργασία μέ τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ καί τήν Ἱερά Μητρόπολη, γιά τίς δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζομε σήμερα ὡς κοινωνία ἕνεκα τῆς πολυεπίπεδης κρίσεως καί γιά τίς προσπάθειες πού πρέπει νά καταβάλλωμε ὅλοι μας γιά τήν πρόοδο τῶν παιδιῶν μας.

Ὁ κ. Διευθυντής μίλησε μέ θερμά λόγια γιά ὅλα τά παιδιά καί ὑποδέχθηκε μέ ἀγάπη τούς νέους μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου.

Χαιρετισμούς ἀπηύθυναν ἐπίσης οἱ Ἐκπρόσωποι τῶν Τοπικῶν, Πολιτικῶν καί Ἐκπαιδευτικῶν Ἀρχῶν.

Τέλος στό ἑστιατόριο τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἑστίας παρετέθη μικρά δεξίωσις στην οποία τιμήθηκαν οι τρεις πρώτοι μαθητές που δανείσθηκαν και διάβασαν τα περισσότερα βιβλία της πλούσιας Βιβλιοθήκης του Σχολείου.

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗΣ

«Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ
Την 25η Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμη της Οσίας μητρός ημών Ευφροσύνης και του πατρός αυτής Παφνουτίου. 

    Την ημέρα αυτή πανηγυρίζει και το εκκλησάκι που βρίσκεται στην περιοχή Κυδωνιές Χαλανδρίτσας του Δήμου Ερυμάνθου. 

    Το εκκλησάκι ανήγειρε ιδίοις εξόδοις ο πολύ ευλαβής και μακαριστός πλέον Κωνσταντίνος Στάμος το 1994, στη μνήμη της συζύγου του Ευφροσύνης. 

        Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία στην οποία προέστη ο Αρχιερατικός Επίτροπος φαρρών Πρωτοπρεσβ. Δημήτριος Παπαγεωργίου και συμμετείχαν οι ιερείς, π. Μιλτιάδης Σχοινάς, εφημέριος της ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυδωνιών, ο Πρεσβ. π. Χρήστος Σιαμαντάς και ο Πρεσβ. π. Νικόλαος Βγενόπουλος. 

      Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας λετέσθηκε κτητορικό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των κεκοιμημένων δούλων του Θεού Κωνσταντίνου και Ευφροσύνης. 

    Ο Αρχιερατικός Επίτροπος π. Δημήτριος μίλησε επικαίρως αναφερόμενος στο βίο και την πολιτεία της εορταζομένης αγίας καθώς επίσης και στα μηνύματα που αντλούμε άπό τις εορτές των αγίων της Εκκλησίας μας. 

    Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας, στην παρακείμενη του Ι.Ναού αίθουσα προσφέρθηκε καφές και γλυκίσματα σε όλους τους συμμετέχοντας στην εορτή.   

           

Ο βίος της Αγίας Ευφροσύνης
Η Αγία Ευφροσύνη γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια τον 5^ο αιώνα μ. Χ.  και ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο υλικός πλούτος δεν την ενδιέφερε. Επιποθούσε τα υψηλά. Ήταν φιλάνθρωπος και ελεήμων. Οι γονείς της ήσαν άνθρωποι του Θεού και προσπάθησαν να μεταδώσουν στην κόρη τους την αγάπη για το θεό και τους ανθρώπους.

Σε μικρή ηλικία δώδεκα ετών έμεινε ορφανή από μητέρα και ο πατέρας της έδειξε μεγαλύτερο ζήλο και επιμέλεια στην ανατροφή της. Όταν έγινε δεκαοκτώ ετών θέλησε να την παντρέψει με έναν νέο υψηλής κοινωνικής τάξης, όπως της άξιζε. Η Ευφροσύνη όμως είχε εκλέξει τον δρόμο της αφιερώσεως στο Χριστό και η απόφασή της ήταν σταθερή και αμετάκλητη. Γι’ αυτό κάποια ημέρα, αφού μοίρασε τα υπάρχοντά της στους πτωχούς έφυγε κρυφά, και για να μην την ανακαλύψει ο πατέρας της και την υποχρεώσει να επιστρέψει στον κόσμο και να παντρευτεί παρά την θέλησή της, μεταμφιέστηκε και εγκαταβίωσε σε ανδρικό μοναστήρι με το όνομα Σμάραγδος. Έζησε στο ανδρικό μοναστήρι τριανταοκτώ ολόκληρα χρόνια χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτε.

Στην άσκηση και την αρετή ξεπέρασε κατά πολύ όλους τους μοναχούς με αποτέλεσμα όλοι να θαυμάζουν τον θεάρεστο τρόπο ζωής του Σμάραγδου και αρκετοί να αγωνίζονται να τον μιμηθούν. Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης θαυμάζοντας την αγγελομίμητη ζωή της, γράφει: «Ηδυνήθη να αστράψη μεταξύ των ανδρών με τας αρετάς, καθώς και ο πολύτιμος λίθος σμάραγδος αστράπτει ανάμεσα εις τούς άλλους λίθους. Όντως σμάραγδος εφάνη η μακαρία αύτη Ευφροσύνη...».

Οι γονείς πολλές φορές, ίσως από υπερβολική αγάπη, που σίγουρα δεν είναι τελείως απαλλαγμένοι από την φιλαυτία, επιμένουν να επιβάλουν στα παιδιά τους τις δικές τους απόψεις και αποφάσεις, τις οποίες λαμβάνουν εκείνοι για λογαριασμό των παιδιών τους. Η δικαιολογημένη αντίδραση των παιδιών, κάποιες φορές μάλιστα δυναμική και με στοιχεία υπερβολής, δημιουργεί οικογενειακές συγκρούσεις με κοινωνικές προεκτάσεις. Η αληθινή αγάπη είναι συνδεδεμένη με την γνήσια ελευθερία. Η αγία Ευφροσύνη δεν έπαψε να αγαπά αληθινά τον πατέρα της και να προσεύχεται γι’ αυτόν. Όταν κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος της επίγειας ζωής της ζήτησε να τον συναντήσει. Στο μεταξύ είχε γίνει και αυτός μοναχός στο ίδιο μοναστήρι χωρίς να του περνά ποτέ από το μυαλό ότι θα συναντούσε εκεί την κόρη του. Κατά την συνάντηση αυτή μαθεύτηκε το μυστικό της και το πραγματικό της όνομα. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο Παφνούτιος, ο πατέρας της, είναι και αυτός άγιος και ότι πατέρας και κόρη γιορτάζουν την ίδια ημέρα.

Μέσα στο ανδρικό Μοναστήρι έκανε πολύ μεγάλο αγώνα για να ζήσει την κατά Χριστό ζωή. Έπρεπε συνεχώς να προσποιείται, αλλά και να καταβάλει μεγάλους κόπους, ώστε να μην υστερήσει στην άσκηση και τις πνευματικές επιδόσεις από τούς άλλους μοναχούς. Πραγματικά, όπως αναφέρει ο ιερός υμνογράφος, απέρριψε το χαύνον του θήλεος και απέκτησε ανδρικό, δηλαδή ανδρείο, φρόνημα. Έτσι μπόρεσε να ξεπεράσει τις δυσκολίες, να νικήσει τούς ποικίλους πειρασμούς και να ζήση «με την άφθαρτον αγνείαν και σωφροσύνην, την οποίαν κατακτούν φθαρτοί άνθρωποι διά καμάτων και ιδρώτων» (Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης).

Η αγία Ευφροσύνη μάς υπενθυμίζει, μεταξύ των άλλων, και το γεγονός ότι εάν κάποιος επιθυμεί και θέλει πραγματικά να ζήση κατά Χριστόν, δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που να μπορεί να τον αποτρέψει. Σίγουρα, θα συναντήσει πειρασμούς και δυσκολίες, θα έλθει, ίσως, αντιμέτωπος με πρόσωπα και καταστάσεις, εάν όμως αγαπά αληθινά την πνευματική ζωή, θα κάνη υπομονή και θα φθάσει στον σκοπό του, διότι η αγάπη μηχανεύεται πολλούς τρόπους για να εκφραστεί.

Από το κτητορικό μνημόσυνο

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟ ΤΡΟΥΣΑΚΙ ΑΧΑΪΑΣ

     Με ιδιαίτερη λαμπρότητα γιορτάσθηκε η εορτή  του γενεθλίου της Θεοτόκου (Παντανάσσης) στο Τρουσάκι της Αρχιερατικής Περιφρείας Φαρρών του Δήμου Ερυμάνθου.

      Το Τρουσάκι είναι συνοικισμός αποτελούμενος από 5 σπίτια και ανήκει στην κοινότητα του Ελληνικού Αχαΐας, εκκλησιαστικά δε στην ενορία του Σταροχωρίου.

       Ο ναός του συνοικισμού είναι αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου και κάθε χρόνο στις 8 Σεπτεμβρίου που πανηγυρίζει και πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται για την γιορτή αυτή από τα γύρω χωριά, αλλά και από την Πάτρα, ιδιαίτερα δε όσοι έχουν την καταγωγή τους από το συνοικισμό αυτό φέρνοντας μάλιστα και πολλές αρτοκλασλίες. 

       Στη θεία Λειτουργία που τέλεσθηκε με κατάνυξη και λαμπρότητα, ηλεκτρικό και μικρόφωνα δεν υπήρχαν, έλαβαν δε μέρος ο εφημέριος του Σταροχωρίου π. Γρηγόριος Λουμπαρδέας και ο Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών π. Δημήτριος Παπαγεωργίου.

      Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτοπρεσβ. π. Δημήτριος Παπαγεωργίου, ο οποίος ανεφέρθη στο ιστορικό γεγονός της εορτής και στην καθιέρωσή της από την Εκκλησία μας, αλλά και στις αρετές τις οποίες είχαν οι προπάτορες του Κυρίου μας και γονείς της Παναγίας μας Ιωακείμ και Άννα.

Βασικές αρετές τους ήσαν:

1)              Η μεγάλη και βαθιά τους πίστη στο Θεό.

2)             Η υπομονή την οποία είχαν και ποτέ τους δεν γόγγυσαν και δεν διαμαρτυρήθηκαν στο θεό για τις δοκιμασίες της ζωής τους.

3)             Η ελπίδα με την οποία ήσαν οπλισμένοι ότι ο θεός ακούει τις προσευχές τους και κάποτε,  όταν πρέπει θα απαντήσει.

Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας, οι λιγοστοί κάτοικοι κάλεσαν όλους τους παρευρισκομένους να περάσουν από τα σπίτια τους για κέρασμα, το οποίο περιλάμβανε καφέ, γλυκό και φαγητό.

      Ευτυχώς οι κάτοικοι στο τρουκάκι, αλλά και στ άλλα χωριά μας το ίδιο συμβαίνει, κρατούν τις παραδόσεις, είναι πολύ πρόσχαροι και πολύ φιλόξενοι. Θεωρούν ιδιαίτερη ευλογία να «ανοίγουν» τα σπίτια τους και να φιλοξενούν ολους αδιακρίτως.