ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ

ΓΙΟΡΤΗ  ΣΤΟ  ΓΕΝΙΚΟ ΕΚΚΛΗΣ. ΛΥΚΕΙΟ  ΠΑΤΡΩΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΦΟΙΤΟΥΣ  ΤΗΣ  Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ  2011-2012

 

Σε συγκινητική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε στό Γεν. Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών σεμνή καί ωραία τελετή, προς τιμήν των αποφοιτησάντων μαθητών της Γ΄ τάξεως του Σχολ. έτους 2011- 2012.

Στα πρόπυλα του Σχολείου, ἀαέμεναν τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ, Ο Διευθυντής κ. Ιωάννης Κόττορος, οι Καθηγητές, ο Διευθυντής της Εκκκλησιαστικής Εστίας Πανοσιολ. Αρχιμ. Γερβάσιος Παρακεντές, όλο το προσωπικό του Σχολείου και της Εστίας και οι τελειόφοιτοι μαθητές.

Στο ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, προσκύνησε ο Σεβασμιώτατος και ανέπεμψε δέηση.

Η συγκέντρωση έγινε στην μεγάλη αίθουσα του Ἐκκλησιαστικού Λυκείου, όπου παρετέθη  εορταστικό δείπνο.

     Μετά το δείπνο, βαθειά συγκινημένος εκ μέρους των μαθητών μίλησε ο Ευστάθιος Αθανασόπουλος, ο οποίος είπε τα εξής:  

"Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες, αξιότιμε κ. Διευθυντά, και αγαπητοί καθηγητές μας,

            Με συναισθήματα χαράς αλλά και πολλής συγκίνησης στεκόμαστε απόψε μπροστά σε μια ιδιαίτερη για μας χρονική στιγμή της ζωής μας. Είναι η στιγμή και ο χρόνος που ολοκληρώσαμε  τη σχολική μας φοίτηση στο Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών και ετοιμαζόμαστε για άλλες πορείες ζωής.

            Μπροστά σ’ αυτό το σταθμό μετάβασης αισθανόμαστε έντονη την ανάγκη ν’ απευθύνουμε λόγους ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης στον Δωρεοδότη Θεό καθώς και στους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μας και με πολλούς τρόπους μας βοήθησαν καθοδήγησαν και ενέπνευσαν.

            Αρχικά θέλουμε να Ευχαριστήσουμε τον σεβαστό μας ποιμενάρχη που στάθηκε δίπλα μας ως ακούραστος πνευματικός πατέρας, όπως είναι γνωστό συντέλεσε τα μέγιστα στο να στεγαστεί το σχολείο μας σε αυτό το υπέροχο και λειτουργικό κτίριο.  Αυτό για εμάς ήταν η έκφραση μιας πλούσιας αγάπης της Εκκλησίας μας προς τα παιδιά της.

            Οφείλουμε επίσης πολλές ευχαριστίες στο σεβαστό και αγαπητό μας Διευθυντή κ. Ιωάννη Κόττορο, ο οποίος με πολλή αγάπη υπομονή και θυσίες βρισκόταν  καθημερινά κοντά μας παρ’ όλες τις πολλές ευθύνες και απασχολήσεις που είχε έβρισκε χρόνο να ασχοληθεί ουσιαστικά με του μαθητές του. Μας συμβούλευε και μας νουθετούσε ήρεμα και υπομονετικά. Ενδιαφερόταν να καλύψει τις ανάγκες και πραγματοποιήσει τις επιθυμίες μας. Αλλά και όταν ερχόταν αντιμέτωπος με τις αταξίες και τις επαναστάσεις που είχαμε και εμείς ως έφηβοι έδειχνε ψυχραιμία - υπομονή  αγάπη και παραδειγματική συμπεριφορά. Θερμά τον ευχαριστούμε.

            Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους καθηγητές και δασκάλους μας με τους οποίους συνεργαστήκαμε τις ποιο πολλές ώρες μέσα στη σχολική τάξη. Παλέψαμε μαζί μοιραστήκαμε χαρές λύπες ζήσαμε πολλές εμπειρίες στο ταξίδι που κάναμε μαζί για ένα φτάσιμο προς την Ιθάκη.

            Μαζί με τις ευχαριστίες θα θέλαμε ταπεινά να ζητήσουμε συγνώμη για όσες φορές με τα λάθη και τις αταξίες μας φανήκαμε αγνώμονες της θυσίας και της προσφοράς τους.

            Επιπλέον θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Γερβάσιο Παρακεντέ, ο οποίος για πρώτη φορά φέτος βρέθηκε μέσα στο χώρο του Σχολείου, στηρίζοντας τους μαθητές με την επικοινωνία και την αγάπη του, καθώς και με τις ακολουθίες που τελούσε στο εκκλησάκι μας.

            Παράλληλα ευχαριστούμε και το Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη    π. Αμβρόσιο Γουρβέλο, που μας διακόνησε μέσα από το Άγιο θυσιαστήριο με τις προσευχές του και το μυστήριο της Ιεράς εξομολογήσεως.

             Τέλος θέλουμε να ευχαριστήσουμε και όλο το διοικητικό προσωπικό μαζί με τις εκλεκτές κυρίες που ο καθένας με τον τρόπο του κατέβαλε αρκετό κόπο προσφέροντας υπηρεσίες για την άψογη λειτουργία του Σχολείου.

             Αυτή την ιδιαίτερη στιγμή σ’ αυτή την όμορφη σύναξη που γύρω μας κυριαρχεί η απομόνωση και ο ανταγωνισμός βλέπουμε και ζούμε ότι η εκκλησία είναι πηγή της ευτυχίας της συνύπαρξης της ανοχής και της αγάπης.

            Ο απάνθρωπος τρόπος της σύγχρονης ζωής  μας λένε πως έφτασε ο καιρός  της απόλυτης ανάγκης για ένα ελληνικό σχολείο με όραμα και φρόνημα αγαπητικής προσφοράς προς τους νέους ανθρώπους, που διψάνε  για απαντήσεις στα μεγάλα «γιατί»  της ζωής.

            Η πνευματική σχέση που ζήσαμε ως μαθητές στο εκκλησιαστικό μας Λύκειο Πατρών, Δεν τελειώνει με το Τέλος της σχολικής ζωής. Τα εφόδια που πήραμε θα μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή.

            Η ευχές του ποιμενάρχη μας , οι προσευχές των πατέρων και οι αγάπη όλων θα είναι για εμάς ένα τοίχος προστασίας για την υπόλοιπη ζωή μας. Ευχαριστούμε Θερμά.

      Στη συνέχεια μίλησε ο Διευθυντής κ. Ιωάννης Κόττορος, ο οποίος ανέφερε τα εξής: 

"Σεβασμιώτατε, Σεβαστοί Πατέρες, αξιότιμε κ. Σχολικέ σύμβουλε, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί μας μαθητές, πλέον απόφοιτοι.

          Είναι σαφές ότι το Εκκλησιαστικό Λύκειο Πατρών, όπως άλλωστε και όλα τα άλλα Εκκλησιαστικά Λύκεια, είχε και έχει   διαφορετική μορφή και περιεχόμενο απ΄ ότι τα Γυμνάσια και τα Λύκεια της Ελληνικής Επικράτειας. Στα σχολεία αυτά συνδέονται  άρρηκτα οι σπουδές και η γνώση με την πνευματική ζωή και θεολογική μόρφωση, αφού στόχος τους δεν είναι μόνο η απόκτηση του απολυτηρίου και η είσοδος σε κάποια Ανώτατη Πανεπιστημιακή Σχολή, αλλά κυρίως η κατάκτηση της καθημερινής εκκλησιαστικής εμπειρίας και της θεολογικής παιδείας.

Επειδή,Σεβασμιώτατε, από το σχολικό έτος 2011-2012 μας δώσατε στέγη και τροφή - και για αυτό θα σας ευγνωμονούμε πάντοτε - δεν είναι μόνο σχολείο αλλά και εστία – οικοτροφείο, είναι λογικό και αναπόφευκτο να διαμορφώνεται ένα ιδιαίτερο καθημερινό πρόγραμμα μαθημάτων και ασχολιών που ομολογουμένως απαιτεί δύναμη, αφοσίωση και αληθινό ενδιαφέρον για γνώση και εμπειρία από τους σπουδαστές. Μια εμπειρία ανεπανάληπτη, αφού η λειτουργία της Εκκλησιαστικής Εστίας υπό την καθοδήγηση σας  και υπό την διεύθυνση του Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτου π. Γερβασίου Παρακεντέ, απόφοιτου του Σχολείου μας, είχε ως αποτέλεσμα την τέλεση τωνν ιερών ακολουθιών (Εσπερινού- Όρθρου - Θ.Λειτουργίας) που παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι σπουδαστές μας.  

          Θα πρέπει βεβαίως να τονίσουμε ότι οι ώρες διδασκαλίας στο σχολείο μας είναι περισσότερες σε σχέση με τα άλλα Λύκεια. Ως Γενικό βέβαια Λύκειο διδάσκονται ίδια μαθήματα όπως και στα άλλα Γενικά Λύκεια της χώρας, με κατευθύνσεις και μαθήματα επιλογής. Πέραν όμως από αυτά διδάσκονται περισσότερα μαθήματα ειδικότητας, Θρησκευτικών και Βυζαντινής Μουσικής. Είναι βέβαιο ότι αυτά τα μαθήματα συμβάλουν αποφασιστικά όχι μόνο στον εμπλουτισμό των γνώσεων των μαθητών, αλλά και στην αρτιότερη εκπαίδευση τους για την συμμετοχή και ένταξή τους στο εκκλησιαστικό έργο.

          Την ώρα λοιπόν παιδιά μας, που ως μέλη μιας ευρύτερης τραγικής κοινωνίας  βιώνουμε έντονα τα συμπτώματα της παρακμής της, που εκφράζονται δυστυχώς και μέσα στα ελληνικά σχολεία ως πληγές και μάστιγες, την ώρα που η ισοπέδωση,  η έλλειψη προτύπων, η έλλειψη δημιουργικότητας, η έλλειψη χαράς, η απομόνωση, η έλλειψη νοήματος ζωής, αφήνει τα παιδιά ορφανά  από υπαρξιακή ταυτότητα, βλέπουμε ότι το Εκκλησιαστικό μας Λύκειο, στο οποίο φοιτήσατε, όλοι εμείς που είμαστε   απόψε εδώ για σάς, ο Μητροπολίτης μας, ο Διευθυντής της Εστίας π. Γερβάσιος, ο π. Δημήτριος, οι Καθηγητές σας, το Διοικητικό και υπηρετικό προσωπικό, σας βλέπουμε μοναδικές ανθρώπινες υπάρξεις, εικόνες Θεού, προορισμένες σε μια θεία ομοίωση, μέσα από δρόμους απάτητους, χωρίς τη θεοποίηση  των συγκρίσεων και των μετρήσεων.

          Καθώς οθόνες και ηλεκτρονικοί πίνακες θα διεκδικούν το κενό που βαθαίνει στις ψυχές των νέων, η έλλειψη προτύπων εκ μέρους διδασκάλων, ορφανών από παιδαγωγική κατάρτιση μεράκι  και αυτοκαταξίωση, το Εκκλησιαστικό μας σχολείο θα επισημαίνει το ρόλο του παραδείγματος και του προτύπου, ως καθοριστικού παράγοντα μαθητείας και ευρύτερης σχέσης μεταξύ των γενεών,  αναζητώντας διαρκώς το πρόσωπο του Χριστού ως αιώνιου υποδείγματος αγαπητικής και θυσιαστικής παιδαγωγίας.

          Σε ένα σχολείο, που η έλλειψη δημιουργικότητας το υποβαθμίζει και το μαραζώνει συστηματικά, το Εκκλησιαστικό Λύκειο θα υπενθυμίζει διαρκώς τη σχέση  της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης με ένα Θεό δημιουργό και την έμφυτη τάση της να δημιουργεί κάλλος, ακόμη και από την ποιό τεχνοκρατική και τετριμμένη δραστηριότητα.

          Όλα όσα αναφέρθηκαν, αποτελούν σημαντικό  μέρος της ζωής του σχολείου μας, καθορίζουν το περιεχόμενο της εκπαίδευσης που προσφέρει και καθιστούν αναγκαία την ύπαρξη και δράση του. Η επιτυχία του οφείλεται κυρίως στο «οικογενειακό» κλίμα που χαρακτηρίζει τη Σχολή, που σημαίνει καλές σχέσεις και αγαστή συνεργασία μεταξύ Επισκόπου και Διευθυντών  σχολείου και Εστίας, Επισκόπου – Καθηγητών, Διευθυντού – Καθηγητών, Μαθητών και Καθηγητών, αλλά και Καθηγητών μεταξύ τους. Βασικός εξάλλου στόχος είναι η δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και αγάπης και η προσπάθεια επίλυσης των όποιων προβλημάτων με κατανόηση και επιείκεια.

 Προβλήματα οικονομικά, προσωπικά, οικογενειακά σε καθημερινή βάση γίνονται αντικείμενο συζήτησης και στ’ αλήθεια δεν υπάρχει ωραιότερη στιγμή από εκείνη που ο Διευθυντής, ο καθηγητής καταξιώνεται μέσα από αυτή τη σχέση ως δάσκαλος και παιδαγωγός. Νιώθει τη μεγαλοσύνη της προσφοράς, «κτίζει» ανθρώπους, καθοδηγεί. Όσο δε ποιο πολύ επιτυγχάνεται αυτό, τόσο μεγαλύτερη προβάλει η ευθύνη του. Αλλά και οι ιερείς που φοιτούν στη Σχολή έχουν το δικό τους εποικοδομητικό ρόλο σε αυτή την ατμόσφαιρα.      

          Χωρίς να ωραιοποιούμε τα πράγματα – γιατί τα προβλήματα είναι πολλά και οι ανθρώπινες σχέσεις οπωσδήποτε δύσκολες – θεωρούμε ότι υπάρχει η καλή διάθεση και αληθινή αγάπη για πνευματική, ηθική και κοινωνική καλλιέργεια του κάθε μαθητή ξεχωριστά, αληθινό ενδιαφέρον απ’ όλες τις πλευρές για την ευρυθμότερη λειτουργία του Σχολείου και την αρμονικότερη συνύπαρξη όλων σ’  αυτό.

          Παιδιά μας, πιστεύουμε ότι στο Σχολείο μας, μπήκαν γερά θεμέλια ώστε ν’  αντιμετωπίσετε με δύναμη  και αυτοπεποίθηση τη ζωή, να διευρύνετε διαρκώς το χρόνο σας, προσφέροντας διαρκή χαρά και εμπλουτισμό της ύπαρξής σας, που θα αναδεικνύει ολόκληρη τη ζωή σας και όχι μόνο τη σχολική τάξη, ως ευκαιρία προσέγγισης μιας αληθινής σοφίας, χωρίς ορόσημα και ημερομηνία λήξης.

          Η επίσκεψη κάθε αποφοίτου στο Σχολείο μας και η πληροφορία της κατά Θεόν εξελίξεως και προόδου θα μας δίδει χαρα, θάρρος και δύναμη στον αγώνα μας.

          Τελειώνοντας, επιτρέψτε  μου, Σεβασμιώτατε, να αναφερθώ στο συνάδελφο κ. Πανογεώργο Παναγιώτη, Υποδιευθυντή του Σχολείου μας, που αποχωρεί από την ενεργό υπηρεσία, ο οποίος και τα 35 χρόνια της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας δίδαξε σε σχολεία της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (Καρπενήσι – Φλώρινα και Πάτρα), ήταν παράδειγμα αρίστου δασκάλου – παιδαγωγού και ο οποίος, εκτός από συνάδελφος, με τιμά προσωπικά και μ ε τη φιλία του. Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου, και του ευχόμαστε υγεία και δύναμη.

Επίσης, με την ευκαιρία αυτή, θέλω να ευχαριστήσω και την φιλόλογο καθηγήτρια του Σχολείου μας κ. Αικατερίνη Κουνάβη, η οποία υπέβαλε αίτηση για συνταξιοδότηση και σήμερα δεν είναι μαζί μας, γιατί βρίσκεται εκτός Πατρών. Την ευχαριστούμε πολύ για την αγάπη της και την πολύτιμη προσφορά της στο Σχολείο μας και της ευχόμαστε κάθε καλό.  Θεωρώ ότι αξίζουν τα θερμά μας χειροκροτήματα". 

Τέλος μίλησε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος εξέφρασε την ευχαριστία προς τον Πανάγιο Θεό για την μεγάλη δωρεά Του, ώστε η πόλη μας να έχει Εκκλησιαστικό Λύκειο, για την ευεργεσία Του να αποκτήσωμε καινούργιες καί σύγχρονες κτηριακές εγκαταστάσεις και κυρίως γα την ευλογία Του  να έχωμε θαυμάσιο διδακτικό προσωπικό και ευλογημένους μαθητάς στό Σχολείο μας.

Επίσης, αναφέρθηκε στην εργασία που γίνεται στο Λύκειο, στις γνώσεις που παρέχονται στην όλη καλλιέργεια των μαθητών και στον ξεχωριστὸ χαρακτήρα του Εκκλησιαστγικού μας Λυκείου. 

Μὲ λόγια συγκινητικὰ ὁ Σεβασμιώτατος, ανεφέρθη στον Διευθυντή, στους Καθηγητές και όλο το προσωπικό του Σχολείου και της Εστίας, οι οποίοι  ἀααλίσκονται για την κατὰ Θεὸν πρόοδον των μαθητών.

ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 26-5-2012

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄  ΟΙΚ.  ΣΥΝΟΔΟΥ

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ 

Ι.Ν. ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ  ΒΑΛΜΑΝΤΟΥΡΑΣ  26-5-2012

    Ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης, την 25η Μαΐου 2012 τέλεσε την καθιερωμένη Θεία Λειτουργία για την προστασία του Περιβάλλοντος στο γραφικό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής Βαλμανούρας, στις υπώρειες του Ερυμάνθου και κοντά στον Πείρο ποταμό. 

      Τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών εκπροσώπησε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών και μέλος του Συλλόγου Πρωτοπρεσβ. Δημήτριος Παπαγεωργίου. 

   Στη Θεία Λειτουργία έλαβε μέρος ο εφημέριος του χωριού της Βαλμαντούρας π. Παπαναγιώτης Φαρμάκης, καθώς επίσης και ο εφημέριος του Κομπηγαδίου π. Ιωάννης Σαμοΐλα. 

      Στην ομιλία του ο π. Δημήτριος ανέφερε τα εξής:       

     Με τις ευχές  και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, τελούμε σήμερα στο γραφικό αυτό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής Βαλμαντούρας, Θεία Λειτουργία και αναπέμπουμε ευχές και ικεσίες προς τον  Ύψιστο για τη σωτηρία της φύσεως, την οποία τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος έχει οδηγήσει ένα βήμα πριν την τελική της καταστροφή, που σημαίνει βεβαίως και τη δική του καταστροφή, το δικό του θάνατο και αφανισμό.

          Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ήθελε να είναι μαζί μας, όπως το έχει πράξει και στο παρελθόν, όμως   Εκκλησιαστικές  υποχρεώσεις, τον ανάγκασαν να βρίσκεται μακριά μας, γιατί σήμερα είναι η μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου και τέλεσε τα θυρανοίξια της ομώνυμης Εκκλησίας και προέστη της πρώτης Θείας Λειτουργίας σ’ αυτή.

Είναι γεγονός ότι πριν την Ανατολή της 3^ης χιλιετίας αντιμετωπίζουμε το σοβαρό πρόβλημα από την αυξημένη ρύπανση, καθώς επίσης και από την εξάντληση των φυσικών και ενεργειακών πόρων του πλανήτη μας. Τα τελευταία 100 χρόνια συνοδεύτηκαν με δραματικές αλλαγές  στην ατμόσφαιρα, αλλά και στη βιόσφαιρα, με τραγικές συνέπειες για το ζωικό και φυτικό βασίλειο.

Δύο κείμενα της Αγίας Γραφής είναι ενδεικτικά του προορισμού του ανθρώπου και της σχέσης με το φυσικό περιβάλλον:   

Α) «Και ευλόγησεν ο Θεός αυτούς λέγων: αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των ζώων». Και

Β) «Και έλαβεν Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθετο αυτόν, εν τω παραδείσω της τρυφής, εργάζεσθαι και φυλάσσειν αυτόν» (Γεν. 2,15).

Το πρώτο κείμενο δηλώνει την κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση, η οποία όμως δεν είναι απεριόριστη και φυσικά δεν σημαίνει κακοποίηση και καταστροφή της. Αντίθετα η κυριαρχία που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο σημαίνει ευθύνη, η οποία συγκεκριμενοποιείται με τό β΄ χωρίο, και κυρίως με τα απαρέμφατα «εργάζεσθαι» καί «φυλάσσειν».

Το πρώτο σημαίνει την εξουσία της εκμεταλλεύσεως, όχι όμως της αλόγου και ανεξέλεγκτης, τό δεύτερο σημαίνει ότι ο άνθρωπος εκτός από δικαιώματα έχει και καθήκοντα, έχει το καθήκον της διαφυλάξεως της κτιστής δημιουργίας.

Ο άνθρωπος πλάσθηκε συνεργός του Θεού πάνω στην Κτίση, οφείλει να φροντίζει και να προνοεί γι’ αυτήν, για να οδηγείται αυτή στην τελειότητά της και όχι να καταστρέφεται και μάλιστα τον φύλακά της.

Με την προπατορική αμαρτία και την πτώση του ανθρώπου, δεν διαταράχθηκε μόνο η σχέση του με το Θεό, αλλά και η σχέση του με τη φύση. Η απομάκρυνση από το Θεό είχε φυσική συνέπεια και στη λαθεμένη χρήση της φύσεως. Τα πάντα υποτάσσονται, όλος ο κόσμος στις ατομικές διεκδικήσεις του ανθρώπου και στην ακόρεστη βουλιμία του (τα πάντα για τον εαυτό του), με φυσική συνέπεια να ξεφεύγει από κάθε όριο και μέτρο και αντί για σωστός κυρίαρχος και φύλακας και προνοητής, να γίνεται βιαστής και καταχραστής της.  

Στο χωριό Ελληνικό για τον καφέ

Και συγκεκριμένα: τα δάση σβήνουν με γρήγορο ρυθμό. Οι θάλασσες καταστρέφονται από τα μολυσμένα λύματα που πέφτουν σ’ αυτή χωρίς καμιά επεξεργασία.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ο ζωογόνος ήλιος, όπως τον αναφέρει ο μεγάλος τραγικός μας ποιητής Σοφοκλής, οτιδήποτε άλλο είναι παρά ζωογόνος, αφού δημιουργήσαμε την τρύπα του όζοντος και η ακτινοβολία είναι υπεύθυνη για πολλές αρρώστιες και θανάτους.  

Το νέφος από τη μόλυνση και τη ρύπανση στις μεγάλες πόλεις δημιουργεί τεράστια προβλήματα υγείας και είναι υπεύθυνο για χρόνιες βρογχίτιδες, αναπνευστικά προβλήματα.

Τα πυρηνικά απόβλητα που χρησιμοποιούνται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες και στη βαριά βιομηχανία, είναι υλικά που δολοφονούν κάθε μορφή ζωής που εκτίθεται σ’ αυτή.

Μπροστά σ’ αυτά, αλλά και άλλα πολλά, καλούμαστε Εκκλησία, διάφοροι φορείς και όλος ο λαός του Θεού να αγωνιστούμε και να βάλουμε το δάχτυλό μας στον τύπο των ήλων για να μη έλθει η ώρα μηδέν για την ανθρωπότητα, αλλά και για όλη την κτίση.

Στον Ι.Ν. Ζωοδόχου Πηγής με τον πρόεδρο του Συλλόγου

Η Ορθόδοξη Θεολογία, επί δύο χιλιάδες χρόνια αυτό προσπαθεί να μας διδάξει.

Ο κόσμος δημιουργήθηκε από το Θεό για να υπάρχει αιώνια μαζί με τον άνθρωπο, που είναι κυρίαρχος στη φύση, έχει όμως και την εντολή να την προστατεύει και να αγωνίζεται γι’ αυτήν, όπως πολύ καλά κάνει και μας οδηγεί ο δραστήριος Σύλλογός μας.

Ο κόσμος είναι δώρο Θεού και έχει καθοριστική σημασία για τη ζωή του ανθρώπου. Όμως η φύση, ο κόσμος δεν έχει κανένα νόημα, όταν ο άνθρωπος δεν τον βλέπει, δεν τον κατανοεί σαν δώρο Θεού.

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο βασιλιά και ιερέα της δημιουργίας. Την αναφέρει στον Δημιουργό, δεν έχει το δικαίωμα να την καταστρέφει, να τη χρησιμοποιεί αλόγιστα. Η κτίση είναι ευλογία Θεού για τον άνθρωπο και όταν την βλέπομε έτσι, ερχόμαστε σε άμεση επαφή και κοινωνία μαζί του και αναφωνούμε: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας» και «οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα».

Αυτόν το κόσμο που δημιούργησε ο Θεός, μας τον προσφέρει, και ο άνθρωπος που αγαπάει το Θεό, τον ευχαριστεί για τις μεγάλες Του δωρεές και φιλανθρωπίες και του τον αντιπροσφέρει λέγοντας: «Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα».

 Όλα είναι δικά σου Κύριε, τίποτα δεν έχομε εμείς και από τα δικά σου,  σου προφέρομε. Ακόμα και ο Άρτος και ο Οίνος, το ψωμί και το κρασί της Θ. Ευχαριστίας είναι δωρεές δικές σου, εμείς τα αντιπροσφέρομε για τη δική μας σωτηρία.

Όλη η κτίση, όλη η δημιουργία, όλο το φυσικό περιβάλλον  φανερώνουν τη δύναμη της αγάπης του Θεού στον άνθρωπο, και το μόνο που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στο Δημιουργό του είναι η ευχαριστία και η ευγνωμοσύνη.

Σήμερα, Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου,   η Εκκλησία μας γιορτάζει ένα μεγάλο γεγονός. Γιορτάζει τη νίκη της αλήθειας εναντίον του ψεύδους. Τη νίκη της Ορθοδοξίας κατά της πλάνης.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας ήσαν αγωνιστές σε όλους τους τομείς και μάλιστα από πολύ νωρίς είχαν διαπιστώσει την πνευματική υπόσταση της σύγχρονης οικολογικής κρίσης.

 Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει πως ο Θεός έβαλε τον άνθρωπο βασιλιά στην κτίση: «΄Ενα βασιλέα που δεν θα καταχραστεί το θεϊκό αυτό προνόμιο αλλά θα ενεργεί, θείω ελέει και δυνάμει, ως ένας καλός διαχειριστής του συνόλου της κτίσεως».

Ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος μας λέει πως η φύση οδηγεί τον άνθρωπο στη «θεία θεογνωσία».

Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς  αναφέρει ότι η φύση είναι ο καθρέπτης του ανθρώπου: «Κατά τον χαρακτήρα του ανθρώπου και η φύση προσαρμόζει το δικό της χαρακτήρα. Η κακία του ανθρώπου μπορεί να γεμίσει όλη τη φύση με κακία, και το έλεος του ανθρώπου μπορεί να μεταμορφώσει όλη τη φύση σε έλεος».

Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε «Να μην κάθεσαι μέσα, να φεύγεις έξω στη φύση. Οι ομορφιές της φύσεως είναι οι μικρές αγάπες που μας οδηγούν στη μεγάλη Αγάπη, τον Χριστό». Επίσης, έλεγε ότι «τα ζώα έχουν διαίσθηση και καταλαβαίνουν, αν τα αγαπάς, αν τα πονάς. Τα ζώα στον Παράδεισο αισθάνονταν την ευωδία της Χάριτος και υπηρετούσαν τον Αδάμ.

Ο γέροντας Πορφύριος είπε: «Το λουλουδάκι αυτό με το άρωμά του δοξάζει τον Κύριο».

 Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε ότι «τα παιδιά και τα λουλούδια θα μας σώσουν».

Ο γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης μαζί με τις διάφορες διακονίες, είχε στις τσέπες του σπόρους από κουκουνάρια των πεύκων και τους έσπερνε σε όλη την περιοχή, ενώ έκανε και προσευχή να διαφυλάσσεται το δάσος.

 Ο γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής έλεγε:

       «Ξέρετε ότι ό Θεός έχει δώσει κι άλλη μια εντολή, πού δεν είναι κατα­γραμμένη στην Αγία Γραφή; Είναι ή εντολή «Αγαπάτε τα δέντρα». «Οποιος δεν αγαπάει τα δέντρα, δεν αγαπάει τον Χριστό. «Όταν φυτεύετε ένα δέντρο», έλεγε: «Φυτεύετε ελπίδα, φυτεύετε αγάπη, φυτεύετε ειρήνη, και θα λάβετε την ευλογία του Θεού». Οικολόγος πολύ πριν ή Οικολο­γία γίνει της μόδας. Όταν άκουγε την εξομολόγηση των ντόπιων αγροτών,  συνήθιζε να τούς βάζει ως επιτίμιο το έργο να φυτέψουν ένα δέντρο. Και δεν περιο­ριζόταν σ' αυτό.   Περιδιάβαινε ό ίδιος το νησί, την Πάτμο,  για να δει αν είχαν υλοποιήσει το επιτίμιο τους.  Υπό τη δική του επιρροή, το κέντρο του νησιού έχει μεταμορφω­θεί, έγινε και είναι μέχρι σήμερα καταπράσινο.

          Αυτή την παράδοση συνεχίζει η Εκκλησία μας μέχρι σήμερα, από τη σεπτή της κορυφή τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο, μέχρι και τον πιο απλό και ταπεινό μοναχό.

          Θα αναφέρω ένα σύγχρονο παράδειγμα, από τα πολλά, με το οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία προσπαθεί να βοηθήσει να ξεπεραστεί η οικολογική κρίση και να γίνει παράδειγμα προς μίμηση.

          Είναι η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Χανίων Κρήτης.  Πρωτοκτίσθηκε το 1630. Υπέστη πολλές καταστροφές και το 1821 καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Στην κατοχή χρησιμοποιήθηκε σαν διοικητήριο από τους Γερμανούς και παρήκμασε μέχρι το 1976, οπότε εγκαταστάθηκε μια γυναικεία αδελφότητα.

Ξεκίνησε με 3 μοναχές και σήμερα έχει 35 οι περισσότερες από τις από τις οποίες έχουν τελειώσει το Πανεπιστήμιο.

Από το 1989 οι μοναχές άρχισαν καλλιέργειες με μεθόδους οργανικής καλλιέργειας. Καλλιεργούν ελιές, μανταρινιές, πορτοκαλιές, αβοκάντο, συκιές, βερικοκιές, ενώ υπάρχουν και πολλά στρέμματα με λαχανόκηπους.

Σε καμιά από τις καλλιέργειες δεν γίνεται χρήση χημικών υλικών. Η λίπανση των κτημάτων γίνεται με οργανικό υλικό (κομπόστ), που αποτελείται από φύλλα ελιάς και άλλων δένδρων, κοπριά από ζώα ελεύθερης βοσκής, χόρτα, πριονίδι, ασβέστη, υπολείμματα φρούτων, λαχανικών, σπάρσιμο βίκου κ.λ.π. 

Η καταπολέμηση των βλαβερών εντόμων γίνεται με μηχανικά μέσα. Τα χόρτα απομακρύνονται και δίνονται τροφή στα ζώα ή στα πουλερικά ή γίνονται κομπόστ.

Τα παραγόμενα προϊόντα χρησιμοποιούνται στην εσωτερική κατανάλωση της αδελφότητας και των φιλοξενουμένων. Το λάδι που περισσεύει και είναι αρκετό, τυποποιείται από την Ι. Μονή και διακινείται όχι για λόγους κερδοσκοπικούς, αλλά έχει για στόχο τη διάδοση της οικολογικής καλλιέργειας και της προβολή της, ως πιλοτικού προγράμματος για πολλές κοινωνικές ομάδες και φορείς.  

Επίσης η Μονή έχει αναπτύξει πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων που προέρχονται από την ίδια τη Μονή. Τα οργανικά υπολείμματα των τροφών συγκεντρώνονται και αναμειγνύονται με χώμα και άλλα υλικά ώστε να ενσωματωθούν στη φύση με κομπόστ.

Στη Μονή πραγματοποιούνται προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, τα οποία απευθύνονται κυρίως σε μαθητές σχολείων από την Κρήτη, αλλά και σε ομάδες φοιτητών, νέων γυναικών και άλλων επισκεπτών από την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Στα αναστηλωμένα κτίσματα του μετοχίου της Μονής της Αγίας Κυριακής, έχει διαμορφωθεί για το σκοπό αυτό το «Κέντρο Ορθοδοξίας και Οικολογίας», χώρος κατάλληλος για την πραγματοποίηση συνεδρίων και  εκπαιδευτικών προγραμμάτων που απευθύνονται σε μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Η Μονή από το 1995 υλοποιεί προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στις Κατασκηνώσεις της Ι.Μητροπόλεως Χανίων, όπου συμμετέχουν πάνω από 300 παιδιά. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει απελευθέρωση πουλιών, φύτευση κήπων με βιολογική μέθοδο, κατασκευή κομπόστ, οικολογική διαχείριση απορριμμάτων, ανακύκλωση χαρτιού κ.λ.π.

Η σίτιση των παιδιών γίνεται με βιολογικά προϊόντα από τις Κατασκηνώσεις και τη Μονή. 

Η Ι.Μονή συνεργάζεται με το οικουμενικό Πατριαρχείο, με άλλες Ιερές Μονές, με την Ελληνική Εταιρεία προστασίας του Περιβάλλοντος, με το Εθνικό Κέντρο κοινωνικών ερευνών κ.λ.π. φορείς.

Ας ελπίσουμε πως οι πρωτοβουλίες αυτές τις Εκκλησίας και του δραστηρίου Συλλόγου μας, θα βρουν πραγματικούς μιμητές στη σωτηρία του πλανήτη μας πριν είναι πολύ αργά.