ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας του περιβάλλοντος (5η Ιουνίου), ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης διοργάνωσε διήμερο εκδηλώσεων στις 5 και 6 Ιουνίου 2010. Το Σάββατο 5 Ιουνίου στην πλατεία Κεφαλόβρυσου στην Κρήνη, την πρόσφατα ανακαισθείσα, αφού εγκαινιάσθηκε από τον Υφυπουργό Δικαιοσύνης κ. Απόστολο Κατσιφάρα και τον Δήμαρχο Μεσσάτιδας κ. Αθ. Κολιτσίδα, ο Σύλλογος στη συνέχεια πραγματοποίησε δύο ομιλίες. Η πρώτη από τον κ. Μ. Καλαβρουζιώτη, επίκουρο καθηγητή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με θέμα: «Δυνατότητες ασφαλούς επαναχρησιμοποίησης αστικών λυμάτων βιολογικού καθαρισμού» Η δεύτερη ομιλία από τον κ. Δημήτριο Χαλκίδη, χημικό προϊστάμενο ποιοτικού ελέγχου επιχείρησης ΤΙΤΑΝ», με θέμα «Οικιακή κομποστοποίηση». Και τους δύο ομιλητές παρακολούθησαν πλήθος κόσμου από μέλη και φίλους του Συλλόγου και τους καταχειροκρότησαν. Στη συνέχεια παρουσιάσθηκε ένα θεατρικό από μαθητές Δημοτικών Σχολείων του Δήμου Μεσσάτιδας, με πολλά μηνύματα για τη μόλυνση που προκαλούμε στο θαυμάσιο περιβάλλον. Ακολούθησαν τραγούδια από την παιδική χορωδία του Συλλόγου και χοροί από το Λύκειο Ελληνίδων. Η εκδήλωση της πρώτης ημέρας έκλεισε με μπουφέ από πίτσες, γλυκά και τεντούρα. Την επομένη ημέρα, Κυριακή 6-6-2010, έγινε η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Σταροχωρίου. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας δεν παραβρέθηκε, λόγω εκτάκτων υποχρεώσεών του, και τον εκπροσώπησε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Φαρρών Πρωτοπρεσβ. Δημήτριος Παπαγεωργίου, ο οποίος μίλησε επίκαιρα. Στη Θεία Λειτουργία έλαβαν μέρος ο Ιερέας της ενορίας Σταροχωρίου π. Γρηγόριος Λουμπαρδέας, ο πατέρας του π. Παναγιώτης Λουμπαρδέας και ο Ιεροδιάκονος π. Δημήτριος Φαρμάκης. Στη συνέχεια, στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Σταροχωρίου, έγιναν εκδηλώσεις με συμμετοχή του φωνητικού συνόλου «ΕΜΕΛΕΙΑ» τμήματος της Πολυφωνικής χορωδίας Πατρών, και χορευτικά από τμήματα των Πολιτιστικών Συλλόγων Χαλανδρίτσας και Φαρρών. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε από την ομιλία του κ. Δ. Χαλκίδη και έκλεισε με κέρασμα νηστίσιμο που προσφέρθηκε από κυρίες του Συλλόγου. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Νομάρχης Αχαΐας κ. Δημήτριος Κατσικόπουλος, οι Βουλευτές κ. Αθανάσιος Παπαδόπουλος και κ. Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος, ο Νομαρχιακός Σύμβουλος κ. Σπ. Γασπαρινάτος, ο κ Αθανάσιος Καρπής, υποψήφιος Δήμαρχος Ερυμάνθου κ.λ.π.
Ήταν ένα πολύ επιτυχημένο διήμερο, με πλούσιο πρόγραμμα και με συμμετοχή κόσμου, ο οποίος διασκέδασε, αλλά και προβληματίσθηκε από τις ομιλίες και τα μηνύματα। Πιστεύουμε ότι όλοι θα προχώρησαν ένα βήμα μπροστά στην προστασία του Περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο ζούμε και έχουμε υποχρέωση να το προστατέψουμε και να το παραδώσουμε καλλίτερο στα παιδιά μας।
Ομιλία Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Παπαγεωργίου κατά τη Θεία Λειτουργία για την Προστασία του Φυσικού Περιβάλλοντος στον Ι. Ν. Αγίου Δημητρίου Σταροχωρίου Φαρρών 6/6/2010 Αγαπητοί αδελφοί, Η 5η Ιουνίου κάθε έτους έχει αφιερωθεί παγκοσμίως, ως ημέρα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Ο Σύλλογος Προστασίας Υγείας και Περιβάλλοντος της περιοχής του Κέντρου Υγείας Χαλανδρίτσης, κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή του Ιουνίου, μας καλεί σε ευχαριστιακή σύναξη, όπου αναπέμπουμε ευχές, δεήσεις και ευχαριστίες προς τον Δημιουργό μας και Πλάστη του σύμπαντος κόσμου. Η ευχαριστιακή σύναξη αυτή, μας δίνει ακόμη την ευκαιρία να παρακαλέσουμε τον Κύριό μας να είναι αρωγός και συμπαραστάτης μας στο δύσκολο έργο της σωτηρίας του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο η αγάπη Του έπλασε «καλό λίαν» και η δική μας πλεονεξία και σκληροκαρδία, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή και τον αφανισμό। Δύσκολα θα βρεθεί άνθρωπος στις μέρες μας που θα αμφισβητήσει την συντελούμενη αυτή καταστροφή. Απορροφημένος ο άνθρωπος από τα διάφορα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που κυκλοφορούν στην επικαιρότητα τα τελευταία χρόνια, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι δίπλα του συντελείται μια ύπουλη και διαρκής καταστροφή, η οποία τελικά θα συμπαρασύρει όλους μας στον όλεθρο και μαζί μας ίσως και κάθε μορφή ζωής του πλανήτη μας. Οι πληγές αυτές αν και γνωστές γενικά είναι: 1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, ο αέρας που αναπνέουμε δεν είναι ζωογόνος αλλά καρκινογόνος. 2. Η ηλιακή ακτινοβολία, λόγω της τρύπας του όζοντος, είναι τόσο δυνατή και καυτερή και ευθύνεται για πολλές παθήσεις και δερματοπάθειες. 3. Λόγω εκπομπών μεγάλων ποσοτήτων ρύπων στην ατμόσφαιρα, έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας της γης και της δημιουργίας του φαινομένου του θερμοκηπίου. Υπολογίζεται από τους ειδικούς ότι αν αυξηθεί η θερμοκρασία της γης 3 με 4 βαθμούς και αυτό θα γίνει εάν συνεχίσουν οι ρύποι έτσι σε 50 περίπου χρόνια, τότε οι πάγοι των δυο πόλων της γης θα λειώσουν και η στάθμη της θάλασσας θα ανεβεί πάνω από τα 15 μέτρα και θα πλυμμηρίσουν πολλά παράλια με αποτέλεσμα ενάμιση δισεκατομμύρια άνθρωποι να μετακινηθούν από τα παράλια προς τα ηπειρωτικά και πολλά νησιά και κράτη της Ασίας να καταποντιστούν. 4. Η ρύπανση από τις βιομηχανίες και τα διάφορα απόβλητα συντελούν στην μόλυνση των ποταμών, των λιμνών και των θαλασσών. Η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων έχουν μολύνει και μολύνουν διαρκώς τον υδροφόρο ορίζοντα. 5. Η άπληστη άντληση πετρελαίου και τα διυλιστήριά του, όταν δεν λαμβάνονται όλα τα σωστά μέτρα ασφαλείας και προστασίας, δημιουργούν τεράστια οικολογικά προβλήματα. Από ένα τέτοιο ατύχημα αυτές τις ημέρες στον κόλπο του Μεξικού, έχει δημιουργηθεί τεράστιο οικολογικό πρόβλημα με απρόβλεπτες συνέπειες. 6. Η καταστροφή των δασών είτε με πρόσχημα την αποψίλωση για καλλιέργειες είτε από τις πυρκαγιές, η αλόγιστη και σπάταλη χρήση του νερού, οι όξινες βροχές και τα τόσα άλλα κατέστρεψαν το οικοσύστημά μας, το οποίο με περίσσια φροντίδα η μάνα γη για 4 δισεκατομμύρια χρόνια φρόντιζε και το διατηρούσε για το σκοπό που δημιουργήθηκε από το Θεό. Τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος, ο άνθρωπος του 20ου αιώνα, διαταράσσει μια ισορροπία και φυσικούς νόμους που λειτουργούσαν και ίσχυαν για δισεκατομμύρια χρόνια। Όλες αυτές οι καταστροφές που επιφέρει ο σύγχρονος «πολιτισμένος» και «προοδευμένος» άνθρωπος, έχουν ρημάξει τον πλανήτη μας και δυστυχώς σ’ αυτή την καταστροφή, αντί να λαμβάνονται μέτρα και να ελλατούται, αυξάνει χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα η γη να αργοπεθαίνει. Κύριοι υπεύθυνοι; Όλοι μας και ιδιαίτερα οι βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες. Ποτέ άλλοτε μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ο άνθρωπος δεν είχε προκαλέσει τέτοιες και τόσο μεγάλες καταστροφές. Πάνω σε αυτό το τεράστιο οικολογικό πρόβλημα, που είναι μεγαλύτερο και από την οικονομική κρίση που τώρα αντιμετωπίζουμε και έχει και άμεση σχέση μαζί του, ποια είναι η θέση της Εκκλησίας μας; Έχει λεχθεί και υποστηριχθεί από πολλούς και διαφόρους διανοητές ότι το οικολογικό, είναι πρόβλημα πολιτικό. Ο αοίδιμος Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος ο Α΄, εκείνος ο δυναμικός μέσα στην πραότητα και απλοϊκότητά του, στην Ιερά Νήσο Πάτμο το 1988, στον εορτασμό για τα 900 χρόνια από την ίδρυση της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου υπογράμμισε: «Το οικολογικόν είναι πρωτίστως πνευματικόν πρόβλημα. Περιορίζων τας υλικάς αυτού ανάγκας ο άνθρωπος, όχι μόνο κατακτά την πνευματικήν τελειότητα και ελευθερίαν, αλλά συγχρόνως διασώζει και την κτίσιν. Και εις την αρχαίαν Ελληνικήν σκέψιν και εις τον Χριστιανισμόν, η ολιγοδεΐα, είναι πνευματικόν κατόρθωμα, ενώ η πολυτέλεια, η σπατάλη και η τρυφή είναι δείγματα βαρβαρότητας». Στο οικολογικό πρόβλημα συγκρούεται ο ιδεαλισμός με τον υλισμό. Ο άνθρωπος, σαν δισύνθετο ον που είναι, αποτελούμενος από την ψυχή και το σώμα, από στοιχεία πνευματικά και υλικά, από ουρανό και χώμα, είναι υποχρεωμένος να τηρεί μια εξισορροπητική αρμονία μεταξύ των δύο. Εάν το ένα από τα δύο συστατικά του ανθρώπου, είτε η ψυχή είτε το σώμα υπερτονιστεί, είτε απορροφήσει το ένα το άλλο, τότε διασαλεύεται επικίνδυνα η ισορροπία που όρισε ο Δημιουργός. Αποτέλεσμα αυτής της ανισορροπίας είναι να έχουμε θεολογική έκπτωση είτε στο στρατόπεδο του ευσεβισμού, είτε στο στρατόπεδο της λατρείας της ύλης. Και οι δύο αυτές ακραίες καταστάσεις καταδικάζονται από την Εκκλησία μας, η οποία κινείται με το πνεύμα του μέτρου, της διάκρισης και της άσκησης. Μόλις ο σημερινός άνθρωπος θεώρησε ότι, με το να υποτάξει το φυσικό περιβάλλον στις ορέξεις του, θα μπορούσε να του παρέχει όλο και περισσότερα από όσα πρέπει, μόλις λάτρεψε την ύλη, άρχισε να δημιουργείται μεταξύ αυτού και της ύλης μια ιδιάζουσα αφύσικη σχέση. Ο άνθρωπος διαρκώς έπαιρνε, λήστευε και δυνάστευε το περιβάλλον. Χωρίς λογική, χωρίς κρίση. Διαταράχθηκε έτσι η ισορροπία που είχε θέση ο Δημιουργός. Ο άνθρωπος αντί να είναι χρήστης, τώρα γίνεται καταχραστής. Συνέπεια αυτής της κατάχρησης είναι να αμύνεται και να αντιδρά κατά του ανθρώπου η φύση και να τον εκδικείται (π.χ. αφού κάψαμε τα δάση, έχουμε λιγότερο καθαρό αέρα, περισσότερη θερμοκρασία και όταν βρέχει δημιουργούνται πλημμύρες από τα χώματα που παρασύρονται). Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, είναι η δεύτερη μεγάλη πτώση του ανθρώπου. Τους καρπούς της πτώσης αυτής, της θεοποίησης της ύλης και καταστροφής της κτίσης, τη γευόμαστε όλοι και δυστυχώς θα την γεύονται και τα παιδιά μας και τα παιδιά των επόμενων γενεών. Πλέον ο άνθρωπος, δεν μπορεί να ζήσει πάνω στη γη και όπως οι Πρωτόπλαστοι μετά την αποστασία τους μέσα στον Παράδεισο αποτελούσαν ξένο σώμα, κατά αντιστοιχία το ίδιο αισθάνεται και ο σημερινός άνθρωπος. Με την καταστροφή που προκαλεί στο οικοσύστημα αισθάνεται εξόριστος και αποδιωγμένος και κατατρεγμένος. Δεν έχει που να πάει δεν έχει που να κρυφτεί. Η εκδίκηση της φύσης τον κυνηγάει παντού. Εάν ο άνθρωπος σεβόταν την δημιουργία που ο Θεός «εν σοφία εποίησεν», εάν διέκρινε ότι πίσω από κάθε πλάσμα και κτίσμα υπάρχει και ένας σκοπός, τότε θα προσέδιδε στην κτίση την σημασία που της ανήκει. Αντιθέτως πασχίζει με βάναυσο τρόπο να προσβάλει τους φυσικούς νόμους και κανόνες. Έχασε ο άνθρωπος τον Θεό και απέτυχε παταγωδώς. Για την σωτηρία του ο άνθρωπος, αλλά και για την σωτηρία του κόσμου χρειάζεται αλλαγή πορείας. Αλλαγή πλεύσης. Χρειάζεται νέα νοηματοδότηση του σκοπού της ύλης και του κόσμου. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α΄, σε δήλωσή του στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου το 1994 δήλωσε: «Η ζητούμενη σήμερον αλλαγή στάσεως του ανθρώπου, έναντι του φυσικού περιβάλλοντος προϋποθέτει αλλαγή νοήματος το οποίον αποδίδει ο άνθρωπος εις την ύλην και εις τον κόσμον…». Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, από τότε που φάνηκε το πρόβλημα κήρυξε συστράτευση όλων των χριστιανικών και δη των Ορθοδόξων δυνάμεων. Πρώτος διδάξας στην ευαισθητοποίηση αυτή, υπήρξε ο προαναφερθείς Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος, ο οποίος από το 1989 καθιέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου, αρχή του εκκλησιαστικού έτους και ως ημέρα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Για το σκοπό αυτό ο αοίδιμος Μητροπολίτης μας κυρός Νικόδημος, συνέταξε ειδική Ακολουθία που ψάλλεται την ημέρα αυτή στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Αλλά και ο σημερινός Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, είναι γνωστός για τις ευαισθησίες που έχει για το φυσικό περιβάλλον και για τα ετήσια και παγκόσμια συνέδρια που διοργανώνει με θέματα αποκλειστικά της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και με τα οποία ευαισθητοποιεί όλο τον κόσμο. Κλείνοντας αυτή την ομιλία, μεταφέρω σε όλους τις ευχές και τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ο οποίος είχε προγραμματίσει να είναι μαζί μας σε αυτή την εκδήλωση, όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια, όμως υποχρεώσεις που προέκυψαν την τελευταία στιγμή δεν ευόδωσαν την επιθυμία του. Είναι μαζί μας, αγαπάει τον σύλλογό μας και τα μέλη του συλλόγου μας και είναι σε όλους μας γνωστό πόσο μεγάλη ευαισθησία έχει για το φυσικό περιβάλλον και την προστασία του. Θερμά συγχαρητήρια στο έργο του συλλόγου, ο αγώνας τους είναι συμμετοχή στο έργο της Δημιουργίας. 